Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάμος: Υποβρύχιες… εκλογές

«Θριαμβευτής» ο καρχαρίας

(της δημοσιογράφου Μαργαρίτας Ικαρίου)



Σάμος

Η κάλπη στήθηκε στο βυθό της «σπηλιάς της φώκιας» και την περιοχή της Μουρτιάς Σάμου. Το  εκλογικό κέντρο είχε απόχρωση γαλαζοπράσινη. Η εφορευτική επιτροπή αποτελούνταν από ένα κοπάδι… χάνους, εκλογικός αντιπρόσωπος ήταν ένας… γλάρος, ενώ οι υποψήφιοι παρέμειναν ατάραχοι και βουβοί ως… ψάρια, ακόμη και μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων που κατέδειξαν ως θριαμβευτή της υποβρύχιας αυτής εκλογικής αναμέτρησης, τον… καρχαρία!

Ψηφοφόροι οι ελεύθεροι δύτες που προσήλθαν με πλήρη καταδυτικό εξοπλισμό και αδιαβροχοποιημένα ψηφοδέλτια, νωρίς το πρωί της Κυριακής 20 Σεπτεμβρίου, για να επιλέξουν το καλύτερο… ψάρι. Με αυτή την ιδιαίτερη δράση, οι Σαμιώτες έδωσαν τη δική τους χιουμοριστική χροιά στις διαρκείς εκλογικές αναμετρήσεις της τελευταίας χρονιάς στην Ελλάδα. Πρώτος, με σημαντική διαφορά, αναδείχθηκε ο καρχαρίας και μάλιστα με μηδενική αποχή και κανένα λευκό ή άκυρο ψηφοδέλτιο. Δεύτερος, ο μικρός ιππόκαμπος, τρίτο το δελφίνι και στην τέταρτη θέση, το γνωστό πολύχρωμο ψαράκι των κινουμένων σχεδίων, ο «νέμο». Μετά την υποβρύχια εκλογική ψαρο-αναμέτρηση, οι δύτες προσήλθαν στις κανονικές κάλπες για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

«Η σαρωτική νίκη του καρχαρία» σχολίασε αμέσως μετά την υποβρύχια ψηφοφορία, ο εκπαιδευτής κατάδυσης Αγαμέμνων Αγγελετόπουλος, «αποτελεί ίσως μια πρώτη αποτίμηση σχετικά με τον τρόπο που ασκούμε το δικαίωμά μας στο εκλέγειν. Επιλέγουμε εκείνο που θεωρούμε δυνατό και ίσως λίγο… επικίνδυνο» σχολίασε χαριτολογώντας.

Οι δύτες που συμμετείχαν στην πρωτοφανή αυτή εκλογική διαδικασία, η οποία προγραμματίστηκε ώστε να συμπίπτει με την ημέρα των εκλογών, σχολίασαν πως ήταν ο δικός τους τρόπος να στείλουν ένα μήνυμα στο πανελλήνιο, αλλά και την Ευρώπη, σχετικά με τα μέρη που επιλέγουν οι «έμποροι των εθνών» για την παράνομη μετακίνηση των προσφύγων εκ Συρίας. «Η περιοχή αυτή, είναι εξαιρετικά δύσβατη και βραχώδης. Είναι μία από εκείνες που καλούμαστε συνήθως να συμμετάσχουμε σε έρευνες για τον εντοπισμό και τη διάσωση των προσφύγων. Εκείνων που στοιβάζονται κατά δεκάδες σε βάρκες μη αξιόπλοες, ώστε να προσεγγίσουν τις ελληνικές ακτές από τα απέναντι μικρασιατικά παράλια…» είπαν χαρακτηριστικά. 

(υποβρύχιες λήψεις: Μαρία Βονάτσου, Στέλιος Χατζηανδρέου)


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία