 |
|
|  |  |  | 
Δημιουργοί του ευρωπαϊκού κινηματογράφου ζητούν από την ΕΕ να δείξει αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Βρυξέλλες
Σκηνοθέτες και ηθοποιοί του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων ο βραβευμένος με Όσκαρ Γάλλος δημιουργός Μισέλ Αζαναβισίς και η Γερμανίδα Χάνα Σιγκούλα, συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες με υψηλόβαθμους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για "να υπενθυμίσουν ότι η Ευρώπη έχει καθήκοντα" απέναντι στους πρόσφυγες.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο σκηνοθέτης της ταινίας The Artist , κατήγγειλε το γεγονός ότι πολλαπλασιάζονται οι λαϊκιστικές δηλώσεις απέναντι στη σοβαρότερη μεταναστευτική κρίση που έχει γνωρίσει η Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. "Μόνο με την πολιτική και την ανθρωπιά μπορεί η Ευρώπη να ελπίζει ότι θα φράξει τον δρόμο στους κινδύνους του λαϊκισμού", τόνισε.
Ο Αζαναβισίς απηύθυνε μια έκκληση, την οποία υπέγραψαν περισσότεροι από 5.500 επαγγελματίες του κινηματογράφου, στο πλαίσιο της επιχείρησης: "Για 1.000 ζωές: Να είσαι άνθρωπος". Μεταξύ άλλων, την υπέγραψαν η Ζιλιέτ Μπινός, ο Κώστας Γαβράς, ο Ντάνιελ Κρεγκ, ο Αλφόνσο Κουαρόν, οι αδελφοί Νταρντέν, ο Άκι Καουρισμάκι, ο Μάικ Λι, ο Κεν Λόουτς, ο Πάβελ Παβλικόφσκι και άλλοι.
Στο πλευρό του Αζαναβισίς ήταν η Γαλλοϊταλίδα Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι, ο Γάλλος Λοράν Καντέτ, η Χάνα Σιγκούλα και ο Πολωνός ηθοποιός Αντρέι Τσίρα. Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς και τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Φρανς Τίμερμανς.
Οι δημιουργοί κάλεσαν την ΕΕ να αποδεσμεύσει το συντομότερο δυνατόν τους απαραίτητους πόρους για τη φιλοξενία εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και να τους παράσχει "νόμιμες οδούς για να λάβουν προστασία από την Ευρώπη". Ζήτησαν επίσης να μπει ένα τέλος στη Σύμβαση του Δουβλίνου για το άσυλο, η οποία καθορίζει ότι οι πρόσφυγες που φτάνουν στην ΕΕ θα πρέπει να ζητούν άσυλο στη χώρα πρώτης άφιξής τους, χαρακτηρίζοντάς την "φρένο στην αλληλεγγύη".
Η Χάνα Σιγκούλα, "κόρη προσφύγων" που γεννήθηκε στη Σιλεσία όταν η περιοχή ήταν γερμανική και αναγκάστηκε να μεταναστεύσει με την οικογένειά της στη Βαυαρία όταν επεστράφη στην Πολωνία, το 1945, υπενθύμισε πόσο "μαγική λέξη" είναι το "Καλωσορίσατε".
Η έκκληση "Για 1.000 ζωές" είχε διαβαστεί στα κινηματογραφικά φεστιβάλ της Βενετίας και του Σαν Σεμπαστιάν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
