|
| | | |
Σε εξέλιξη πείραμα για τις επιπτώσεις στην υγεία τους
Οι Ρώσοι δοκιμάζουν για πρώτη φορά μια διαστημική πτήση μόνο για...κορίτσια
Μόσχα
Μία πτήση στο διάστημα μόνο για...κορίτσια είναι ο στόχος των Ρώσων επιστημόνων, οι οποίοι μόλις ξεκίνησαν ένα πρωτότυπο πείραμα: έκλεισαν έξι ρωσίδες εθελόντριες σε ένα εικονικό διαστημόπλοιο όπου θα προσομοιώσουν επί οκτώ μέρες τις συνθήκες πτήσης και παραμονής στο διάστημα. Είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζεται ένα αμιγώς γυναικείο πλήρωμα.
Το πείραμα, που διεξάγεται στο Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Προβλημάτων της Μόσχας και θα ολοκληρωθεί την επόμενη Πέμπτη, εντάσσεται στην προετοιμασία ενός ταξιδιού μετ' επιστροφής στη Σελήνη έως το τέλος της επόμενης δεκαετίας. Οι ρώσοι επιστήμονες, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και τη βρετανική «Γκάρντιαν», θέλουν να μελετήσουν καλύτερα τη γυναικεία φυσιολογία και ψυχολογία.
«Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πόσο καλά θα τα πάνε μεταξύ τους και πόσο καλά θα εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Πιστεύουμε ότι οι γυναίκες όχι μόνο μπορεί να μην είναι χειρότερες από τους άνδρες στην εκτέλεση ορισμένων καθηκόντων, αλλά στην πραγματικότητα να αποδειχθούν καλύτερες», δήλωσε ο Σεργκέι Πονομαριόφ, επιστημονικός διευθυντής του πειράματος «Σελήνη-2015».
Η Σοβιετική Ένωση ήταν η πρώτη χώρα που είχε στείλει γυναίκα στο διάστημα, την κοσμοναύτη Βαλεντίνα Τεράσκοβα, η οποία παρέμεινε σε τροχιά επί σχεδόν τρεις μέρες το 1963, δύο χρόνια μετά τον Γιούρι Γκαγκάριν, τον πρώτο άνθρωπο που «πέταξε» στο διάστημα. Πέρυσι η Ρωσία έστειλε στο διάστημα την τέταρτη κοσμοναύτη στην ιστορία της, τη Γιελένα Σέροβα.
Η Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος (Roscosmos) εχει ανακοινώσει ότι σχεδιάζει μια επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη το 2029. Ήδη το διαστημόπλοιο κατασκευάζεται και θα κάνει την παρθενική δοκιμαστική πτήση του το 2021. Στη συνέχεια, θα «δέσει» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2023 και θα κάνει την πρώτη μη επανδρωμένη πτήση στο φεγγάρι το 2025.
Παράλληλα, η Ρωσία και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) σχεδιάζουν μια κοινή μη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη το 2020, προκειμένου να κάνουν μια σειρά από τεστ σχετικά με τη δυνατότητα του φεγγαριού να φιλοξενήσει ανθρώπους για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι έξι ρωσίδες επιλέχθηκαν για το πείραμα ανάμεσα σε δέκα υποψήφιες μετά από μια σειρά δοκιμασιών. Έχουν υπόβαθρο στην ιατρική, στη βιοφυσική ή στην ψυχολογία και αναμένεται να κάνουν περίπου 30 επιστημονικά πειράματα στη διάρκεια της οκταήμερης «πτήσης» τους. Το εικονικό διαστημόπλοιο είναι γεμάτο κάμερες, ώστε γιατροί, ψυχολόγοι και άλλοι επιστήμονες να παρακολουθούν συνεχώς τη συμπεριφορά των έξι γυναικών.
«Θα ευχόμουν να μην είχαμε καθόλου συγκρούσεις, αν και σε μια κουζίνα δύο νοικοκυρές το βρίσκουν δύσκολο να συννενοηθούν», δήλωσε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ιγκόρ Ουσάκοφ. Από την πλευρά της, η επικεφαλής της «αποστολής» των έξι, η Γιελένα Λουτσνίσκαγια, εμφανίσθηκε αισιόδοξη: «Είμαι σίγουρη ότι όλες έχουμε την κατάλληλη εκπαίδευση, τον χαρακτήρα και την ανατροφή, ώστε να μην μπορώ να φανταστώ τι θα μπορούσε να μας αναστατώσει».
Είχε προηγηθεί από το ίδιο ρωσικό Ινστιτούτο ένα πιο δύσκολο πείραμα στη Μόσχα το 2010, όταν έξι άνδρες εθελοντές κλείσθηκαν σε ένα διαστημικό θαλαμίσκο επί 520 μέρες για να προσομοιώσουν ένα ταξίδι στον 'Αρη μετ' επιστροφής. Ένα παρόμοιο πείραμα το 2000, όπου είχαν πάρει μέρος τόσο άνδρες όσο και γυναίκες, είχε καταλήξει σε φιάσκο, όταν δύο άνδρες μέλη του πληρώματος έπαιξαν ξύλο και ένας άλλος προσπάθησε να φιλήσει μια από τις γυναίκες συναδέλφους του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|