Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




UNHCR

Οι πρόσφυγες και οι εκτοπισμένοι ξεπερνούν τα 60 εκατομμύρια παγκοσμίως



Γενευη

Το 2015 αναμένεται να τελειώσει με έναν νέο αριθμό- ρεκόρ εκτοπισμένων και προσφύγων στον κόσμο, υψηλότερο από αυτόν του 2014, που ήταν 59,5 εκατομμύρια, σύμφωνα με έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες που δόθηκε  στη δημοσιότητα.

"Το 2015 θα είναι αναμφίβολα η χρονιά μιας πρωτοφανούς αύξησης των αναγκαστικών εκτοπισμών στον κόσμο", γράφουν οι ειδικοί της UNHCR υπό το φως των στοιχείων του α' εξαμήνου, τα οποία αποτελούν το αντικείμενο της έκθεσης που δημοσιεύεται σήμερα.

Τα στοιχεία αυτά δείχνουν "ότι καθώς οι πρόσφυγες, οι αιτούντες άσυλο και οι εκτοπισμένοι συνέχισαν να αυξάνονται το 2015, είναι πιθανό ο αριθμός τους να ξεπεράσει κατά πολύ" το όριο των 60 εκατομμυρίων.

"Ποτέ δεν υπήρξε μεγαλύτερη ανάγκη για ανοχή, συμπόνια και αλληλεγγύη προς τους ανθρώπους αυτούς που έχουν χάσει τα πάντα", δήλωσε ο Ύπατος Αρμοστής, Αντόνιο Γκουτέρες.

Οι πόλεμοι στη Συρία, την Ουκρανία και την Υεμένη προκάλεσαν μαζικές μετακινήσεις.

Κατά τη διάρκεια του α' εξαμήνου του 2015, τουλάχιστον άλλα 5 εκατομμύρια άνθρωποι που θεωρούνται εκτοπισμένοι έχουν καταμετρηθεί.Περίπου 4,2 εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας τους και 839.000 έχουν διασχίσει τα σύνορα.

Επίσης στο α΄εξάμηνο, η Ευρώπη ήρθε αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή άφιξη μεταναστών μέσω της Μεσογείου, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους προέρχονταν από τη Συρία και άλλες χώρες που πλήττονται από πολέμους.

Οι πάρα πολλοί μετανάστες που έφτασαν μετά τον Ιούνιο του 2015, δεν καταγράφονται στην έκθεση αυτή της Ύπατης Αρμοστείας.

Ο αριθμός των προσφύγων στον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 45% από το 2011.

Οι χώρες της υποσαχάριας Αφρικής φιλοξενούν τους περισσότερους πρόσφυγες (4,1 εκατομμύρια), ακολουθεί η περιοχή Ασίας- Ειρηνικού (3,8 εκατομμύρια), η Ευρώπη (3,5 εκατομμύρια), η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική (3 εκατομμύρια), ενώ 753.000 πρόσφυγες ζουν στην αμερικανική ήπειρο.

Εξάλλου, σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι ζήτησαν άσυλο σε 155 χώρες σε όλο τον κόσμο το α' εξάμηνο του 2015, σχεδόν διπλάσιοι σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2014 (558.000).

Η Γερμανία έλαβε τον μεγαλύτερο αριθμό αιτήσεων ασύλου το α΄εξάμηνο (159.000), σε σύγκριση με 173.100 για το σύνολο του 2014. Ακολουθεί η Ρωσία που έλαβε 100.000 αιτήσεις ασύλου, κυρίως από πολίτες της Ουκρανίας. Οι ΗΠΑ είναι στην τρίτη θέση με 78.200 αιτήσεις ασύλου (+44%).

Ο αριθμός των εσωτερικά εκτοπισμένων (IDP), δηλαδή αυτών εγκατέλειψαν τα σπίτια τους αλλά όχι τη χώρα τους, ανερχόταν έως τα μέσα Ιουνίου σε 34 εκατομμύρια, δηλαδή 2 εκατομμύρια νέοι εσωτερικά εκτοπισμένοι το πρώτο εξάμηνο σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2104.

Η Υεμένη όπου τον Μάρτιο ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος είναι η χώρα με τους περισσότερους νέους εσωτερικά εκτοπισμένους (933.500), ακολουθεί η Ουκρανία (559.000), η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (558.000), η Νιγηρία (378.500), το Ιράκ (366.500) και το Πακιστάν (309.200).

Η Ύπατη Αρμοστεία καταγράφει επίσης 3,9 εκατομμύρια απάτριδες το πρώτο εξάμηνο του 2015.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία