Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το πρώτο λουλούδι που καλλιεργήθηκε στο διάστημα



NASA

Μια ζίνια καλλιεργημένη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) άνθισε και γεννήθηκε έτσι το πρώτο λουλούδι του διαστήματος, ανέφερε στο Twitter ο αμερικανός αστροναύτης Σκοτ Κέλι.

"Το πρώτο λουλούδι που καλλιεργήθηκε στο διάστημα έκανε το ντεμπούτο του", γράφει στο μήνυμά του (@StationCDRKelly), με κωδικές ονομασίες αναφοράς #SpaceFlower #zinnia #YearInSpace και με τη φωτογραφία μιας ωραίας πορτοκαλί ζίνιας.

Η ζίνια φυτρώνει πολύ εύκολα στη Γη και ανθίζει στη διάρκεια του καλοκαιριού. Όμως τα φυτά αυτά, τα οποία μεταφέρθηκαν στον διαστημικό σταθμό για την πραγματοποίηση πειραμάτων, φαίνεται πως είχαν δυσκολίες να προσαρμοσθούν στη μικροβαρύτητα.

Πολλές απ' αυτές τις ζίνιες έμοιαζαν σε κακή κατάσταση τον Δεκέμβριο, καθώς εμφανίσθηκαν μύκητες στα φύλλα τους εξαιτίας της έντονης υγρασίας, σύμφωνα με τη NASA. Όμως φαίνεται πως ανέκαμψαν χάρη στις φροντίδες του Σκοτ Κέλι.

Η καλλιέργεια αυτών των λουλουδιών εντάσσεται σ' ένα πιο εκτεταμένο πρόγραμμα της NASA με την ονομασία "Veggie", το οποίο έχει στόχο να καλλιεργηθούν φυτά στο διάστημα για να παράγουν τροφή με προοπτική τις μακροχρόνιες επανδρωμένες αποστολές προς τον Άρη, μια αυτονομία που θα αποτελέσει σημαντικό συστατικό στοιχείο για την επιβίωση των αστροναυτών, εξηγεί η διαστημική υπηρεσία.

Τα μέλη του πληρώματος του Σταθμού έχουν ήδη καλλιεργήσει με επιτυχία μαρούλια, τα πρώτα φύλλα των οποίων κατανάλωσαν το 2015, και ελπίζουν ότι μέχρι την ερχόμενη χρονιά θα έχουν καταφέρει να παράγουν ντομάτες.

Το σύστημα καλλιέργειας λαχανικών και άλλων φυτών εγκαταστάθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στα μέσα του 2014.

Τα φυτά αυτά καλλιεργούνται υδροπονικά, δηλαδή χωρίς χώμα, μέσα σ' ένα διάλυμα νερού και θρεπτικών ουσιών. Το σύστημα αυτό απαιτεί σαφώς λιγότερο νερό και λίπασμα και τα φυτά φυτρώνουν τρεις φορές πιο γρήγορα απ' ό,τι στο έδαφος, σύμφωνα με τη NASA.

Η Τζόια Μάσα, επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος "Veggie", εξήγησε ότι τα φυτά που έχουν καλλιεργηθεί έως τώρα στο διάστημα δεν είναι τέλεια, όμως επέτρεψαν στους ερευνητές στη Γη να κατανοήσουν καλύτερα πώς φυτρώνουν σε συνθήκες μικροβαρύτητας.

Ο Σκοτ Κέλι έγινε τον περασμένο Οκτώβριο ο Αμερικανός που έχει περάσει τον περισσότερο καιρό συνεχόμενα στο διάστημα, δηλαδή περισσότερους από δέκα μήνες επί του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, όπου πρόκειται να παραμείνει συνολικά έναν χρόνο, μέχρι τις 3 Μαρτίου.

Κανονικά τα πληρώματα του ISS, τα οποία αποτελούνται από έξι αστροναύτες, εναλλάσσονται κάθε πέντε ή έξι μήνες ώστε να εξασφαλίζεται μια συνεχής παρουσία στο σταθμό.

Ο Σκοτ Κέλι πραγματοποιεί αυτή την αποστολή ενός έτους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μαζί με τον ρώσο κοσμοναύτη συνάδελφό του Μιχαήλ Κορνιένκο για να μελετηθούν οι βιολογικές και οι ψυχολογικές επιπτώσεις της μακράς παραμονής στο διάστημα, καθώς προετοιμάζονται επανδρωμένες πτήσεις προς τον Άρη για τη δεκαετία του 2030 ή νωρίτερα.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία