|
| | | | Προσφυγή εναντίον του απο δύο γυναίκες
Και Γάλλος υπουργός κατηγορείται για σεξουαλικές παρενοχλήσεις
Παρίσι (Τετ.)
Δύο Γαλλίδες προσέφυγαν στην δικαιοσύνη εναντίον ενός υφυπουργού τον οποίο κατηγορούν για σεξουαλική παρενόχληση, κάτι που φαίνεται ότι ενθαρρύνθηκαν να κάνουν μετά την πρόσφατη σύλληψη του Ντομινίκ Στρος-Καν.
Ο Ζιλμπέρ Κολάρ, δικηγόρος των γυναικών, είπε ότι υπέβαλε τις προσφυγές εναντίον του υφυπουργού Δημόσιας Διοίκησης Ζορζ Τρον αυτή την εβδομάδα και επιβεβαίωσε μιλώντας στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς ότι η κατηγορία είναι σεξουαλική παρενόχληση.
Ο δικηγόρος του Τρον, ο Ολιβιέ Σνερμπ, απέρριψε τις προσφυγές και δήλωσε ότι του δόθηκε εντολή να καταθέσει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση.
Ο ίδιος ο Τρον δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο ότι συνομίλησε με τον πρωθυπουργό Φρανσουά Φιγιόν για το θέμα και πρόσθεσε πως οι ενάγουσες είναι γυναίκες που είχαν απολυθεί από τις θέσεις τους στο δήμο της Ντραβέιλ, μιας πόλης έξω από το Παρίσι της οποίας ο Τρον είναι δήμαρχος.
«Η προσφυγή εστάλη μέσω ταχυδρομείου τη Δευτέρα και επαναλήφθηκε από τις ενάγουσες το πρωί σήμερα», δήλωσε ο Κολάρ.
Μια από τις γυναίκες περιέγραψε τους λόγους της προσφυγής της σε συνέντευξή της --με ψευδώνυμο-- στην εφημερίδα Le Parisien.
Είπε ότι ενθαρρύνθηκε να σπάσει τη σιωπή της από την είδηση ότι ο πρώην, πλέον, διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν συνελήφθη για απόπειρα βιασμού μιας καμαριέρας ξενοδοχείου στη Νέα Υόρκη.
«Όταν είδα ότι μια μικρή καμαριέρα μπορεί να τα βάλει με το Ντομινίκ Στρος-Καν, είπα στον εαυτό μου ότι δεν έχω πια το δικαίωμα να σιωπώ», είπε η γυναίκα, που η εφημερίδα κατονόμασε για τις ανάγκες της συνέντευξης ως Λορά.
Σε δικές του δηλώσεις στη Λε Παριζιάν, ο Τρον υποστήριξε ότι οι προσφυγές κατατέθηκαν εναντίον του για λόγους αντεκδίκησης και άφησε να εννοηθεί ότι συνδέονται με μια τοπική προστριβή σχετικά με ακίνητα. Πρόσθεσε ότι οι δύο γυναίκες συνδέονται με την ακροδεξιά, η οποία είναι αναμιγμένη στην προστριβή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|