Η 34χρονη Jessica George μαζί με τον 33χρονο John Michael και τα τρία παιδιά τους έφυγαν από το Μισισιπί και ζουν τα τελευταία πέντε χρόνια σε ένα απομακρυσμένο χωριό στην Παπούα Νέα Γουινέα με μια φυλή εκεί. Ξεκίνησε ως ένα απλό ταξίδι όμως έγινε το μέρος που τελικά συνεχίζουν τη ζωή τους «πιο απλά» όπως λένε.

Επισκέφτηκαν την περιοχή στο πλαίσιο μιας ιεραποστολής και τελικά έμειναν εκεί, αφήνοντας πίσω την πολυτελή ζωή και προσαρμόστηκαν σε μια νέα καθημερινότητα. Πέντε χρόνια μετά την μετακόμισή τους εκεί έχουν μάθει πλέον να ζουν χωρίς τις σύγχρονες ανέσεις της καθημερινότητας ενώ για να φτάσει κανείς στην κοντινότερη πόλη περπατώντας χρειάζεται ...δέκα ημέρες.

Προκειμένου να γίνουν αποδεκτοί από την φυλή και να μπορέσουν να ζήσουν όπως οι άλλοι, ανακάλυψαν ότι θα πρέπει να προσαρμοστούν σε έναν εντελώς νέο τρόπο ζωής. «Θα μπορούσα να πω ότι η ζωή μας είναι πιο δύσκολη, αλλά και πιο απλή στην Παπούα Νέα Γουινέα. Πρέπει να βεβαιώνομαι ότι τα παιδιά μου τα καταφέρνουν καθημερινά σε κάθε κομμάτι.

Όμως κάθε ένα από αυτά τα καθήκοντα γίνεται πιο πολύπλοκο ζώντας σε αυτή την απομακρυσμένη ζούγκλα. Ο,τι μαγειρεύω, το μαγειρεύω από το μηδέν, συχνά με υλικά που μαζεύω από τον κήπο που είναι ακριβώς δίπλα στο σπίτι μου. Είμαι σε συνεχή «μάχη» με τα έντομα που φτάνουν ορδές από τη ζούγκλα για να μπουν μέσα στο σπίτι.

Φανταστείτε να περνάτε όλη τη ζωή σας σε μια βεράντα μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού. Αυτός είναι ο τρόπος που ζούμε όλο το χρόνο» αναφέρει η μητέρα της οικογένειας προσθέτοντας ότι περνάει τη μέρα της με τις άλλες γυναίκες της φυλής κάνοντας δουλειές ενώ οι άντρες κάνουν επίσης διάφορες εργασίες.

Η 34χρονη επιπλέον έχει αναλάβει την εκπαίδευση των παιδιών της δεδομένου ότι δεν υπάρχουν εκεί σχολεία και αναφέρει: «Τα παιδιά μας φαίνεται πραγματικά να αγαπούν τη φυλή και την περιοχή και το νιώθουν σαν το σπίτι τους. Έχουν προσαρμοστεί πολύ καλά και τους αρέσει να παίζουν με τα άλλα παιδιά της φυλής». Παραδέχεται ωστόσο ότι τους λείπουν κάποια καθημερινά πράγματα όπως είχαν συνηθίσει να ζουν όπως και δεν νιώθουν πάντα ασφάλεια αν και υπάρχουν γιατροί στην κοινότητα καθώς το κοντινότερο νοσοκομείο είναι πολύ μακριά. Παρ' όλα αυτά απολαμβάνουν την ζωή τους που τώρα είναι πιο ήρεμη και απλή, όπως αποκαλύπτουν.