Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το ξύλο δεν βγήκε από τον παράδεισο: κάνει χειρότερα τα παιδιά



Πανεπιστήμια του Τέξας - Όστιν και Μίσιγκαν

 Καλύτερα να συγκρατηθείτε, αν σας έλθει να τις «βρέξετε» λίγο στα άτακτα και πεισματάρικα παιδιά σας, γιατί απλούστατα θα φέρετε το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, καθώς θα τα ωθήσετε σε χειρότερη συμπεριφορά, επιβεβαιώνει μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

         Η μελέτη (μετα-ανάλυση) αξιολόγησε όλες τις έως τώρα δημοσιευμένες έρευνες πάνω στις επιπτώσεις που έχει το ξύλο και κατέληξε στο ότι τα παιδιά που κατά καιρούς τις «τρώνε», γίνονται ακόμη πιο απείθαρχα απέναντι στους γονείς τους, συμπεριφέρονται πιο αντικοινωνικά και, στην πορεία, αναπτύσσουν επιθετικότητα, καθώς επίσης περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα και γνωσιακές δυσκολίες.

         Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Τέξας-Όστιν και του Μίσιγκαν, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Ελίζαμπεθ Γκέρσοφ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οικογενειακής ψυχολογίας "Journal of Family Psychology", ανέλυσαν πέντε δεκαετίες ερευνών (συνολικά 111 μελέτες), που αφορούσαν περίπου 161.000 παιδιά.

         «Το ξύλο φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που συνήθως θέλουν οι γονείς», δήλωσε ο ερευνητής 'Αντριου Γρόγκαν-Κέιλορ.

         Σύμφωνα με έκθεση της UNICEF το 2014, περίπου οκτώ στους δέκα γονείς (80%) διεθνώς δεν αντιστέκονται στον πειρασμό να ρίξουν καμιά ξυλιά στα παιδιά τους, ενώ μερικές φορές αυτή η συμπεριφορά φθάνει σε σημείο κακοποίησης.

         Μια προηγούμενη έρευνα του 2010 είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που τρώνε λίγο ξύλο έως την ηλικία των έξι ετών, έχουν στη συνέχεια καλύτερους βαθμούς στο σχολείο και αργότερα είναι πιο αισιόδοξα στη ζωή τους σε σχέση με όσα παιδιά δεν έχουν φάει ποτέ ξύλο από τους γονείς τους.

         Όμως η νέα μεγαλύτερη έρευνα δείχνει ότι το «ισοζύγιο» είναι σαφώς αρνητικό για τα ίδια τα παιδιά, για τους γονείς και για την κοινωνία γενικότερα.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία