 |
|
|  |  |  |  Τι προκύπτει απο διεθνή έρευνα
Φρούτα και ξηροί καρποί κινδυνεύουν από την άνοδο της θερμοκρασίας, ιδίως στην Μεσόγειο
Παρίσι
Διάφορα γνωστά φρούτα και ξηροί καρποί, όπως τα κεράσια και τα φιστίκια, θα αντιμετωπίζουν ολοένα μεγαλύτερες δυσκολίες στις εύκρατες περιοχές, ιδιαίτερα γύρω από την Μεσόγειο, όσο αυξάνεται η θερμοκρασία λόγω της κλιματικής αλλαγής. Και αυτό θα ασκήσει σοβαρές πιέσεις στους παραγωγούς, που δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί το πρόβλημα, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές από την Κένυα, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό PLoS ONE, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, εκτιμούν ότι ακόμα και αν ληφθούν αποτελεσματικότερα μέτρα για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης, η επίπτωση της κλιματικής αλλαγής θα είναι αρκετά σοβαρή για να δημιουργήσει πονοκεφάλους στον κλάδο των φρούτων και ξηρών καρπών, που κάνει τζίρο περίπου 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο.
Τα δέντρα στις εύκρατες περιοχές (στις οποίες ανήκει και η Ελλάδα) εξελίχτηκαν έτσι ώστε να χρειάζονται μια κρύα χειμερινή περίοδο, προκειμένου να μπορούν στη συνέχεια να αναπτυχθούν την άνοιξη. Όμως, ειδικά στις πιο θερμές εύκρατες περιοχές (στις οποίες ανήκει και η Μεσόγειος, δηλαδή ο Ευρωπαϊκός Νότος, η Βόρεια Αφρική και η Μέση Ανατολή), όπου ήδη ο χειμώνας γίνεται όλο και πιο θερμός, η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας μέσα στο έτος, λόγω της κλιματικής αλλαγής, επιδεινώνει τις πιέσεις στις καλλιέργειες.
Οι ερευνητές καλούν τους γεωργούς να συνειδητοποιήσουν ότι τα φρούτα και οι ξηροί καρποί είναι πιο ευάλωτα στην κλιματική αλλαγή, σε σχέση με άλλες καλλιέργειες, όπως το σιτάρι και το καλαμπόκι, ιδίως επειδή στην πρώτη περίπτωση απαιτούνται μακρόχρονες επενδύσεις για το φύτεμα δέντρων, που δεσμεύουν τους καλλιεργητές περισσότερο.
Οι επιστήμονες διαπιστώνουν μια διαχρονική πτώση στις αποδόσεις των οπωροφόρων δέντρων διεθνώς και αναφέρουν ότι το πόσο μεγάλη θα είναι η κατά τόπους μελλοντική επίπτωση της κλιματικής αλλαγής στα φρούτα και τους ξηρούς καρπούς, θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις που λαμβάνονται τώρα. Κυρίως, καλούν τους γεωργούς να "ξυπνήσουν", να συνειδητοποιήσουν τις νέες συνθήκες που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή και να φροντίσουν να κάνουν προσαρμογές στις καλλιέργειές τους, π.χ. να φυτέψουν ποικιλίες που αντέχουν σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες.
«Αν οι αγρότες πιστεύουν ότι μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που έκαναν οι παππούδες τους, τότε θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα», δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο Άικ Λούεντελινγκ του Παγκόσμιου Αγροδασικού Κέντρου στο Ναϊρόμπι.
Η κλιματική αλλαγή προβλέπεται να έχει μικρότερες επιπτώσεις στις ψυχρότερες εύκρατες περιοχές. Από την άλλη, οι πιο θερμές ζώνες στις εύκρατες περιοχές, όπως επισημαίνεται, «ήδη βρίσκονται στο όριο του να μην έχουν αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες στη διάρκεια του χειμώνα, ώστε να εξασφαλίσουν μια καλή παραγωγή φρούτων και ξηρών καρπών». Η συνέπεια είναι, κατά την μελέτη, ότι σε αυτές τις περιοχές, όσο περνάνε τα χρόνια, η παραγωγικότητα των δέντρων θα μειώνεται.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
