Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ονδούρα

Η βία των συμμοριών ξεριζώνει χιλιάδες ανθρώπους κάθε μήνα



Τεγκουσιγκάλπα

Η βία των συμμοριών αναγκάζει χιλιάδες πολίτες της Ονδούρας να εγκαταλείπουν τις εστίες τους κάθε μήνα και να καταφεύγουν σε άλλες συνοικίες ή ακόμη και επαρχίες της κεντροαμερικανικής χώρας, ένα πρόβλημα το οποίο παραμένει στην αφάνεια, αλλά κλιμακώνεται, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Η Ονδούρα είναι ένα από τα κράτη με τους υψηλότερους δείκτες ανθρωποκτονιών στον κόσμο. Εκτιμάται ότι τα ενεργά μέλη των συμμοριών, που εμπλέκονται σε πολέμους για εδάφη και επιρροή και σχεδόν καθημερινές ανταλλαγές πυρών με την αστυνομία, είναι περίπου 23.000.

Η Τεγκουσιγκάλπα, η πρωτεύουσα της Ονδούρας, όπως και η βιομηχανική πόλη Σαν Πέδρο Σούλα, έχουν τους υψηλότερους δείκτες ανθρωποκτονιών του κόσμου εξαιρουμένων μόνο εμπόλεμων ζωνών, κατά τους υπολογισμούς της Ύπατης Αρμοστείας.

Οι δύο πιο ισχυρές ένοπλες συμμορίες, ή μάρας όπως αποκαλούνται, η Calle 18 και η Mara Salvatrucha, διατηρούν υπό τον έλεγχό τους ολόκληρες συνοικίες πόλεων.

«Ο αριθμός των ανθρώπων που φεύγουν για να σωθούν από τη βία μέσα στην Ονδούρα καταγράφει μόνιμη άνοδο από τον Δεκέμβριο του 2015», σύμφωνα με την UNHCR.

«Πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς φεύγουν για να σωθούν από τη βία που τροφοδοτούν ο πόλεμος ανάμεσα στις μάρας, οι γενικευμένοι εκβιασμοί, οι απειλές, η εξαναγκαστική στρατολόγηση (σ.σ. στις συμμορίες), η σεξουαλική βία και η έλλειψη ασφάλειας γενικά», κατά την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Τον Μάιο περίπου 360 οικογένειες, ή τουλάχιστον 1.000 άνθρωποι, εγκατέλειψαν τα σπίτια τους εξαιτίας της βίας των συμμοριών μόνο σε μια συνοικία της πρωτεύουσας και αναζήτησαν καταφύγιο σε άλλες περιοχές της χώρας.

Η κυβέρνηση υπολογίζει πως ο αριθμός των εσωτερικά εκτοπισμένων προσώπων στην Ονδούρα εξαιτίας της βίας των συμμοριών ανήλθε μεταξύ του 2004 και του 2014 σε 174.000.

Η UNHCR ανέφερε ότι συνέδραμε 41 ανθρώπους που ξεριζώθηκαν εντός της Ονδούρας τους πρώτους πέντε μήνες της χρονιάς, έναν αριθμό διπλάσιο από το αντίστοιχο διάστημα του 2015, που όμως είναι πολύ μικρός σε σχέση με αυτόν των εκτοπισμένων.

«Το πρόβλημα είναι αόρατο, διότι οι περισσότεροι δεν αναφέρουν ότι εξαναγκάστηκαν να εκτοπιστούν εξαιτίας του φόβου ότι θα υποστούν αντίποινα», εξήγησε η Φραντσέσκα Φοντανίνι. «Πρόκειται απλά για την κορυφή του παγόβουνου», πρόσθεσε η ίδια.

 

ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΣΕ ΠΑΡΑΓΚΟΥΠΟΛΕΙΣ

Οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τονίζουν ότι πολίτες αναγκάζονται συχνά να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους μέσα σε ελάχιστες ώρες, όταν απειλούνται από μέλη συμμοριών. Σε κάποιες περιπτώσεις μέλη συμμοριών προχωρούν σε εκβιασμούς για να αποσπάσουν χρήματα, σε άλλες απαιτούν τα παιδιά μιας οικογένειας να ενταχθούν στη μάρα στην οποία ανήκουν.

Πολλές οικογένειες συνήθως μετακομίζουν μέσα σε μια νύχτα σε άλλες συνοικίες της πόλης όπου ζουν—πάνε από την μια φτωχογειτονιά σε μιαν άλλη. Αυτό σημαίνει πως οι εσωτερικά εκτοπισμένοι είναι αθέατοι και δεν καταγράφονται με αυτή τους την ιδιότητα, επισημαίνει η UNHCR.

Άλλοι μετακινούνται σε διαφορετικές επαρχίες, ή αγροτικές περιοχές, συχνά φιλοξενούνται από συγγενείς ή φίλους μέχρι να βρουν στέγη να ενοικιάσουν.

Στον πόλεμο των συμμοριών έχουν μπλεχτεί επίσης σε πολλές περιπτώσεις μαθητές, αλλά και δάσκαλοι, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες.

Τις τελευταίες εβδομάδες, μη κυβερνητικές οργανώσεις ανέφεραν πως στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, υποβλήθηκαν πάνω από 100 αιτήσεις από γονείς που θέλουν να μετεγγραφούν τα παιδιά τους σε άλλα σχολεία στην Ονδούρα καθώς οι οικογένειές τους αντιμετώπισαν απειλές ή βία από μέρους συμμοριών.

Ο Τσαλόκα Μπεγιάνι, ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των εσωτερικά εκτοπισμένων προσώπων, επισήμανε σε έκθεσή του τον Μάρτιο πως η κλίμακα του εκτοπισμού στην Ονδούρα είναι πρόδρομος δείκτης ενός κύματος μετανάστευσης.

Η UNHCR σημειώνει πως ο αριθμός των υπηκόων της Ονδούρας που ζητούν άσυλο σε άλλα κράτη της Λατινικής Αμερικής και των ΗΠΑ αυξάνεται.

Πάνω από 14.600 υπήκοοι της Ονδούρας ζήτησαν να τους χορηγηθεί καθεστώς πρόσφυγα το 2015, αριθμός σχεδόν διπλάσιος από εκείνον του 2014, κατά την Αρμοστεία.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία