Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ταξίδι στα Ώλαντ

Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης



Αθήνα

Στα νησιά Ώλαντ, στην θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην Φινλανδία και την Σουηδία οι Σουηδοί είναι η συντριπτική πλειοψηφία. Στα νησιά αυτά η επίσημη γλώσσα είναι τα σουηδικά και μόνο. Όμως αυτά επίσημα είναι ένα τμήμα της φινλανδικής επικράτειας με ευρεία αυτονομία και ουσιαστικά μια ανεξάρτητη χώρα.
     Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στα νησιά αυτά μπόρεσα να τα μελετήσω από κοντά.


Ένα υπερσύγχρονο πορθμείο με μετέφερε με ένα ελάχιστο αντίτιμο σε έξη περίπου ώρες από το φινλανδικό λιμάνι του Τουρκού στην πρωτεύουσα των Ώλαντ, το Μαρίεχαμν. Αν αντιστοιχίσουμε το Τουρκού με τον Πειραιά, τα νησιά είναι όπου περίπου σε μας είναι οι Κυκλάδες. Το εισιτήριο για δυο άτομα και ένα αυτοκίνητο ήταν μόλις 27 ευρώ, σε μια χώρα θεωρούμενη ακριβή όπως η Φινλανδία!


Πάνω από 6500 νησιά και νησίδες, όλα καταπράσινα, ένας πραγματικός παράδεισος το καλοκαίρι και ένας κυριολεκτικά παγωμένος τόπος τον χειμώνα (13.517 km2, 27.000 κάτοικοι). Το κοινοβούλιο των Ώλαντ αριθμεί 30 μέλη που εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία. Στην εξουσία βρίσκεται το κόμμα των φιλελευθέρων (τα κόμματα εδώ δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τα φινλανδικά κόμματα) με πρωθυπουργό την κυρία Βιβέκα Έρικσον, η οποία προεδρεύει ενός 8μελούς υπουργικού συμβουλίου.
Στα υπουργεία του νησιού είναι κατανεμημένες οι εξής αρμοδιότητες: Υγεία και ιατρική περίθαλψη, προστασία περιβάλλοντος, βιομηχανία, μεταφορές, τοπική αυτοδιοίκηση, χάραξη πολιτικής, ταχυδρομείο, επικοινωνίες, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Στην Φινλανδική κυβέρνηση έχουν εκχωρηθεί οι εξής αρμοδιότητες: Διεθνείς σχέσεις, το μεγαλύτερο μέρος του δικαστικού συστήματος, οι φυλακές και τα τελωνεία.. Ένα τμήμα των κρατικών εσόδων των νησιών παραδίδεται στην κυβέρνηση του Ελσίνκι ως συμμετοχή των νησιών στις εκχωρημένες αρμοδιότητες,. Από αυτά τα χρήματα ένα μεγάλο τμήμα επιστρέφει πάλι στα νησιά από τον φινλανδικό προϋπολογισμό.  (περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως). Αν κάποιος νόμος της φινλανδικής βουλής έχει επίπτωση στα νησιά Ώλαντ, δεν μπορεί να ισχύσει αν δεν εγκριθεί και από το κοινοβούλιο των νησιών.

    
Εδώ όλα είναι διαφορετικά από την Φινλανδία, τα νησιά έχουν δική τους σημαία, θυρεό, εθνικό ύμνο, ταχυδρομείο, γραμματόσημα, πινακίδες αυτοκινήτων, κωδικό στο διαδίκτυο.


Ακόμα και οι δρόμοι διαφέρουν, είναι κόκκινοι χάρη στους κόκκινους βράχους των νησιών από τους οποίους χαλίκι χρησιμοποιείται για την κατασκευή του ασφαλτοτάπητα. Από το 1984 απέκτησαν την ταχυδρομική τους ανεξαρτησία και εκδίδουν γραμματόσημα που αντικατέστησαν τα φιλανδικά που χρησιμοποιούντο προηγουμένως. Επισκέπτομαι το ταχυδρομείο στο Μαρίεχαμν όπου στην φιλοτελική θυρίδα προμηθεύομαι κάποιες σειρές που κυκλοφορούν. Ρωτάω την υπάλληλο πολλά και διάφορα. Είναι Φινλανδή και μου παραπονιέται πως δεν υπάρχει φινλανδικό σχολείο για να στείλει τα παιδιά της.
       Τα νησιά Ώλαντ είναι αποστρατιωτικοποιημένα, έχουν χαραγμένα θαλάσσια σύνορα τόσο με την Φινλανδία όσο και με την Σουηδία, Συγκεκριμένοι νόμοι δεν επιτρέπουν την αγορά ακινήτων στα νησιά σε Φινλανδούς και σε άλλους ξένους, ώστε να μην μπορεί να γίνει δημογραφική αλλοίωση. Δεν επιτρέπεται η ύπαρξη φινλανδικών σχολείων. Τα Ώλαντ είναι μέλος του συμβουλίου σκανδιναβικών χωρών (Nordic council). Στην συνθήκη προσχώρησης της Φινλανδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα νησιά μνημονεύονται ως «τρίτη περιοχή» και σε χωριστό τμήμα της συνθήκης αναφέρονται οι ειδικές συνθήκες στα νησιά όπως η μη ελεύθερη αγορά ακινήτων από κοινοτικούς πολίτες και η μη ύπαρξης δυνατότητας επιχειρήσεων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναπτύξουν εμπορικές δραστηριότητες στα νησιά.

    
Οι νησιώτες αυτοί φαίνεται πως προτιμούν τις διάφορες εκδηλώσεις, αγώνες, φεστιβάλ, φολκλόρ να διαδέχονται η μία την άλλη ώστε να προσελκύουν πλήθος επισκεπτών (δυο σουηδικές ναυτιλιακές εταιρείες, η Viking και η Seal lines συνδέουν το Μαρίεχαμν με το Τουρκού, το Ελσίνκι και την Στοκχόλμη),  έτσι οι νησιώτες  εξασφαλίζουν ένα υψηλό εισόδημα.
      Σίγουρα η Φιλανδία σέβεται τα δίκαια των μειονοτήτων όμως και η Σουηδία όταν το 1921 λίγο μετά την ανεξαρτησία της Φινλανδίας από την Ρωσία, δημιουργήθηκε η κρίση των Ώλαντ, προσέφυγε τότε στην Κοινωνία των Εθνών και προσπάθησε, και πέτυχε τότε να βγει μια απόφαση, ίσως όχι της ενσωμάτωσης των νησιών στην Σουηδία όπως θα ήθελε, αλλά μιας απόφασης βάσει της οποίας οι νησιώτες των Ώλαντ, αυτόνομοι, κύριοι της περιοχής τους μπορούν εν ειρήνη και ευημερία να ζήσουν στον τόπο τους. Είναι λοιπόν τα νησιά αυτά ένα υπόδειγμα αντιμετώπισης και επίλυσης διμερών διακρατικών ζητημάτων και εφαρμογής μειονοτικών δικαιωμάτων



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία