 |
|
|  |  |  | 
Μόδα
Ο oίκος Fendi έγινε 90 ετών
Ρώμη
Θρύλοι και παραμύθια με μυθικό σκηνικό τη Φοντάνα ντι Τρέβι.Ο oίκος Fendi γιόρτασε με φαντασία και υδάτινη μεγαλοπρέπεια τα 90α γενέθλια του στο εντυπωσιακό μνημείο της «αιώνιας πόλης».Ο ιταλικός οίκος μόδας που συμπληρώνει -σχεδόν- έναν αιώνα συνεχούς παρουσίας και αναβλύζουσας κομψότητας επιστράτευσε μερικά από τα πλέον περιζήτητα μοντέλα της βιομηχανίας της μόδας, τα οποία περπάτησαν πάνω στο... νερό.
Δεν ήταν το φαινόμενο της άνωσης ούτε κάποιο θαύμα. Τα μανεκέν βημάτισαν πάνω σε μια γυάλινη πασαρέλα, για λογαριασμό της δυναστείας των Fendi, η οποία κατέβαλε δωρεά ύψους 2,2 εκατ. ευρώ για τις εργασίες συντήρησης και αποκαταστάσης της Φοντάνα ντι Τρέβι (δεν δαπανήθηκε ούτε ένα κρατικό ευρώ).
Αυτός ήταν και ο λόγος που οι γύρω δρόμοι είχαν κλείσει και δεν υπήρχε ούτε ένας τουρίστας στο ομορφότερο σιντριβάνι της Ρώμης. Στη Φοντάνα ντι Τρέβι, εκεί όπου απαθανατίστηκε η χυμώδης Ανίτα Έκμπεργκ στην πλέον μυθική σκηνή της ταινίας 'Dolce Vita' του πολυβραβευμένου Φεντερίκο Φελίνι, από τους πιο επιδραστικούς σκηνοθέτες όλων των εποχών.
Η Σίλβια Βεντουρίνι Φέντι και η οικογένεια της μαζί με τον- επί 50 χρόνια-καλλιτεχνικό διευθυντή του Οίκου, Καρλ Λάγκερφελντ και καλεσμένους από όλους τους χώρους, είχαν κάθε λόγο να απολαμβάνουν την επίδειξη, την οποία άνοιξε η Κένταλ Τζένερ, με ένα φόρεμα από αστραχάν στο μπλε του ωκεανού, κεντημένο με λεπτομέρειες από ροζ και γαλάζια γούνα μινκ (εξοργίζοντας την PETA).
Η φαντασμαγορικη γιορτή για τα ενενηντάχρονα του Fendi είχε τον τίτλο «Θρύλοι και Παραμύθια». Μοτίβα δανεισμένα από τον εικονογράφο των παραμυθιών, τον Δανό Κέι Νίλσεν, είχαν αποτυπωθεί σε γούνες και παλτά σε κάπες και φορέματα.
Στο καλλιτεχνικό έργο του Νίλσεν –λίγο πριν το θάνατο του-συμπεριλαμβάνεται και η Μικρή Γοργόνα της Ντίσνεϊ, ένα από τα πιο γνωστά παραμύθια του Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν.
Η Σίλβια Βεντουρίνι Φέντι και ο Καρλ Λάγκερφελντ δεν θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο τρόπο και τόπο για να γιορτάσουν τα 90α γενέθλια ενός από τους πλέον εμβληματικούς ιταλικούς οίκους μόδας. Διασταυρώνοντας το μπαρόκ με τη φαντασία ο οίκος Fendi χάρισε ανεπανάληπτες εικόνες βαδίζοντας ‘μεσσιανικά’ στη Φοντάνα ντι Τρέβι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
