Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΗΠΑ - Τουρκία

Φόβοι για την ασφάλεια αμερικανικών πυρηνικών όπλων που είναι αποθηκευμένα στην Τουρκία



Ουάσινγκτον.-

Δεκάδες αμερικανικά πυρηνικά όπλα αποθηκευμένα στην αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ στην Τουρκία, όχι μακριά από τα συριακά σύνορα, υπάρχει κίνδυνος να πέσουν στα χέρια "τρομοκρατών ή άλλων εχθρικών δυνάμεων", προειδοποιεί μια έκθεση που δόθηκε  στη δημοσιότητα.

Η ασφάλεια αυτού του οπλοστασίου, που βρίσκεται σε απόσταση 110 χλμ.από τη Συρία, επικρινόταν από καιρό, όμως η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου στην Τουρκία επανέφερε τους φόβους για την προστασία αυτών των περίπου 50 πυρηνικών όπλων.

"Είναι αδύνατο να ξέρουμε αν οι ΗΠΑ θα είχαν μπορέσει να διατηρήσουν τον έλεγχο των όπλων σε περίπτωση παρατεταμένου εμφυλίου πολέμου στην Τουρκία", αναφέρει στην έκθεσή του το ινστιτούτο Stimson Center.

Η αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ είναι στρατηγικης σημασίας για τον υπό την ηγεσία της Ουάσινγκτον συνασπισμό εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, επειδή προσφέρει ταχεία πρόσβαση στους στόχους στο Ιράκ και τη Συρία.

Όμως τον Μάρτιο το Πεντάγωνο έδωσε εντολή να απομακρυνθούν για λόγους ασφαλείας οι οικογένειες των στρατιωτικών και του πολιτικού προσωπικού που σταθμεύουν στη νότια Τουρκία.

Ο τούρκος διοικητής της βάσης συνελήφθη εξάλλου, όπως και εκατοντάδες ανώτατοι αξιωματικοί, δικαστές και εισαγγελείς που κατηγορουνται από την Άγκυρα ότι υποστήριξαν την απόπειρα πραξικοπήματος.

"Από την άποψη της ασφάλειας, η αποθήκευση κατά προσέγγιση πενήντα αμερικανικών πυρηνικών όπλων στην αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ ισοδυναμεί με ρώσικη ρουλέτα", τόνισε η Λέισι Χίλεϊ, που συνυπογράφει την έκθεση.

"Υπάρχουν σημαντικές προφυλάξεις (...) αλλά δεν είναι παρά μηχανισμοί προστασίας, δεν εξαλείφουν τον κίνδυνο. Στην περίπτωση ενός πραξικοπήματος, δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι θα ήμασταν ικανοί να διατηρήσουμε τον έλεγχο", εξηγεί στο Γαλλικό Πρακτορείο.

 

Τα πυρηνικά όπλα διατηρούνται στην τουρκική βάση κυρίως ως μέσο αποτροπής έναντι της Ρωσίας, καθώς και για να καταδειχθεί η αμερικανική δέσμευση στους κόλπους του ΝΑΤΟ.

Η συζήτηση για τα όπλα αυτά μαίνεται στις ΗΠΑ μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα.

"Αν και έχουμε αποφύγει μέχρι τώρα την καταστροφή, έχουμε πολυάριθμες αποδείξεις πως η ασφάλεια των αμερικανικών όπλων που είναι αποθηκευμένα στην Τουρκία μπορεί να αλλάξει κυριλεκτικά από τη μια μέρα στην άλλη", εκφράζει την ανησυχία του στις στήλες των Los Angeles Times ο Στιβ Αντρίασεν, πρώην διευθυντής άμυνας και ελέγχου των όπλων στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου.

Η Κόρι Σάκε του Ινστιτούτου Χούβερ αναφέρει στους New York Times πως τα όπλα αυτά "δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς κωδικούς, γεγονός που καθιστά αδύνατη την ενεργοποίησή τους χωρίς έγκριση".

"Το γεγονός ότι τα πυρηνικά όπλα βρίσκονται στην Τουρκία δεν τα καθιστά ευάλωτα (...), ακόμη κι αν η χώρα (η Τουρκία) καθίστατο εχθρική έναντι των ΗΠΑ", προσθέτει.

Το Πεντάγωνο απέφυγε να απαντήσει σε ερώτηση σχετικά με τα συμπεράσματα της έκθεσης του Stimson Center.

"Δεν αναφέρουμε πού βρίσκονται" τα όπλα που διαθέτουμε, αρκέσθηκε να απαντήσει το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας διευκρινίζοντας πως έχει λάβει "τα κατάλληλα μέτρα" για να διασφαλίσει την ασφάλεια του προσωπικού και των εγκαταστάσεών του.

Οι ανησυχίες αναφορικά με το Ιντσιρλίκ περιλαμβάνονται σ' ένα ευρύτερο κεφάλαιο της έκθεσης σχετικά με το πρόγραμμα πυρηνικού εκσυγχρονισμού του Πενταγώνου, στο πλαίσιο του οποίου η Ουάσινγκτον θα διαθέσει πολλά δισεκατομμυρια για να εκσυγχρονίσει το οπλοστάσιό της.

Οι συντάκτες της έκθεσης εκτιμούν κυρίως ότι οι ατομικές βόμβες B61 πρέπει να αποσυρθούν αμέσως από την Ευρώπη.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία