Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο αλευροβιομήχανος Κώστας Λούλης δώρισε την έπαυλή του στην «Κιβωτό του Κόσμου» για να διαμένουν παιδιά



Βόλος.-(Ανταπόκριση Η. Παπαδημητρίου)

Το έκτασης 25 στρεμμάτων αγρόκτημά του και την έπαυλή του στην οποία διέμενε μονίμως τα τελευταία χρόνια με την οικογένειά του, λίγο έξω από τον Βόλο, προσέφερε ο γνωστός μεγαλοβιομήχανος Κώστας Λούλης στην «Κιβωτό του Κόσμου».

 Με την τεράστιας αξίας κίνησή του, 35 παιδιά σε πρώτη φάση και 80 μέχρι τέλος του χρόνου θα βρουν «στέγη, στοργή και αγάπη» σε ένα χώρο που πραγματικά θυμίζει επίγειο παράδεισο.

 Το κτήμα και η έπαυλη ήταν ο χώρος της μόνιμης κατοικίας του αλευροβιομήχανου Κώστα Λούλη, στην περιοχή Διμήνι με καταπληκτική θέα στην πόλη του Βόλου.

 «Η απόφαση για τη δωρεά» είπε ο κ.Λούλης «ελήφθη από κοινού με τη σύζυγό μου και χωρίς δεύτερη σκέψη να προβούμε σ’ αυτή την κίνηση και να κάνουμε την παραχώρηση στον Εθελοντικό Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού "Η Κιβωτός του Κόσμου"».

 «Ο πατήρ Αντώνιος που είναι ο επικεφαλής αυτής της οργάνωσης "Κιβωτος του Κόσμου", αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τον αλτρουϊσμό του, την εθελοντική προσφορά και την αλληλεγγύη. Με έχει συγκινήσει το έργο του σε όλη την Ελλάδα, καθώς υπό τη σκέπη του έχουν βρει στέγη, θαλπωρή και μία μεγάλη αγκαλιά περίπου 400 παιδιά στις δομές που έχουν δημιουργηθεί στην Αττική, τη Χίο και τα Ιωάννινα. Επιτελεί ένα έργο θεάρεστο και είμαι πολύ ευτυχισμένος που μπόρεσα και εγώ με τις δικές μου δυνάμεις να συνδράμω σε αυτό. Πάντα ήθελα να προσφέρω σε αυτόν τον τομέα. Η συγκυρία με βοήθησε και αυτό έγινε πράξη», συμπλήρωσε ο Κώστας Λούλης.

 Ήδη στον Βόλο έφθασαν τα πρώτα 35 παιδιά τα οποία ξεναγήθηκαν στους χώρους όπου στο εξής θα διαμένουν στην «Κιβωτό του Κόσμου» και παράλληλα έκαναν και μια επίσκεψη στο βουνό των Κενταύρων.

 Το δωρηθέν αγρόκτημα έκτασης 25 στρεμμάτων, σε μία ακριβή περιοχή του Βόλου, με θέα την πόλη, εκτός από το κυρίως κτίριο της οικίας του Κώστα Λούλη, περιλαμβάνει και εγκαταστάσεις που λειτουργούν ελαιοτριβείο και τυροκομείο, πετρόμυλος, αλλά και θερμοκήπια οπωρολαχανικών, όπως και εκατοντάδες μικρά και μεγαλύτερα οικόσιτα ζώα.

 Η «Κιβωτός του Κόσμου» δραστηριοποιείται στο να έχει υπό τη σκέπη της τα μικρά απροστάτευτα παιδιά, τα περισσότερα από μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά και πολλά χωρίς γονείς, που βιώνουν δύσκολες συνθήκες παραμέλησης και εγκατάλειψης.

 Σε συνεργασία με Εισαγγελείς Ανηλίκων, άλλους φορείς προστασίας και υπηρεσίες για τα δικαιώματα των παιδιών, αναλαμβάνει το μεγάλωμα των ανηλίκων στους τέσσερεις μέχρι σήμερα, οίκους φιλοξενίας.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία