Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




"Θουκυδίδου Ιστορίαi"                          

Μετ. Αγγελου Βλάχου   
Εκδ. "Hριδανός"



Aθήνα

            Το 431 π.Χ. η Αθήνα ήταν η μεγαλύτερη σε οικονομική, στρατιωτική και πολιτιστική δύναμη πόλη  του Ελληνισμού.  Το 404 π.Χ., δηλαδή μέσα σε 27 χρόνια η Αθήνα δεν υπάρχει. Έχει καταληφθεί από την Σπαρτιατική συμμαχία στην οποία έχουν προσχωρήσει οι περισσότερες από τις Ελληνικές πόλεις.

            Τα αίτια και τις αφορμές όπως και τις λεπτομέρειες αυτού του αυτοκαταστροφικού πολέμου του Ελληνισμού ο οποίος όμως είχε εξαντλήσει και όλες τις υπόλοιπες Ελληνικές πόλεις, περιγράφει ο Θουκυδίδης στο βιβλίο του "Θουκυδίδου Ιστορίαι".

 

            Ο Θουκυδίδης ο οποίος θεωρείται ο πρώτος ιστορικός μετά τον Ηρόδοτο περιγράφει τα γεγονότα μέχρι το 411 π.Χ. γιατί τον επρόλαβε ο θάνατος, την δε συνέχεια την έχουμε από τον Ξενοφώντα.

 

            Το όλο κείμενο το έχει κατανείμει σε οκτώ κεφάλαια και περί αυτού ο Θουκυδίδης γράφει:  "Ο αποκλεισμός του μυθώδους από την Ιστορία μου ίσως την καταστήσει ολιγότερον τερπνή ως ακρόαμα, θα μου είναι όμως αρκετό εάν το έργο μου κρίνουν ωφέλιμο όσοι θελήσουν να έχουν ακριβή αντίληψη των γεγονότων, όσων έλαβον χώραν και εκείνων που λόγω της φύσεως του ανθρώπου μέλλουν να συμβούν γιατί την Ιστορίαν μου την έγραψα ως θησαυρόν ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ".

            Στο προοίμιο του έργου περιγράφονται εν συντομία τα προ της ενάρξεως των εχθροπραξιών γεγονότα του Ελληνισμού, εις δε το πρώτο Κεφάλαιο, εκτός του προοιμίου αναφέρονται οι διαφορές μεταξύ των δύο Συμμαχιών, Αθηναϊκής και Σπαρτιατικής, και τα Κερκυραϊκά που επετέλεσαν και την αφορμή της ενάρξεως των εχθροπραξιών μεταξύ των δύο Συμμαχιών.

 

            Εις τα επόμενα κεφάλαια περιγράφονται εν συντομία τα ακόλουθα:  Συνθήκη ειρήνης του 450 π.Χ. μεταξύ Αθηναϊκής και Σπαρτιατικής, τη υποδείξει του ναυάρχου Κίμωνα. Αντίδραση Ελληνικών πόλεων για τον τρόπο που οι Αθηναίοι Διοικούσαν την Συμμαχία τους.  Αυθαίρετη μεταφορά από τον Περικλή του θησαυρού των Ελλήνων από την Δήλο στην Αθήνα το 436.  431 Εναρξη εχθροπραξιών και 429 θάνατος Περικλή.  427 Εμφάνιση δημαγωγού Κλέωνα.  425 Κατάληψη Σφακτηρίας από Αθηναίους. 423 Εμφάνιση δημαγωγού και επικίνδυνου χαρακτήρα Αλκιβιάδη.  416 Κατάληψη Μήλου από Αθηναίους και σφαγή άρρενος πληθυσμού. (Ο διάλογος Μηλίων και Αθηναίων αποτελεί μοναδική διατύπωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου).   415 Αλκιβιάδης παρασύρει τους Αθηναίους στην υπερπόντιο καταστροφική εκστρατεία της Σικελίας παρά τις αντιρρήσεις στρατηγού Νικία.  414 Ο Αλκιβιάδης αρκείται να επιστρέψει στην Αθήνα για να δικαστεί και δραπετεύει στην Σπάρτη όπου καθοδηγεί τους Σπαρτιάτας για την δράση τους στην Σικελία και Αττικά εναντίον των Αθηνών. 413. Καταστροφή του Αθηναϊκού εκστρατευτικού σώματος στην Σικελία και θανάτωση των συλληφθέντων δύο Αθηναίων στρατηγών, Νικία, Δημοσθένη από Συρακουσίους. 411.  Πολεμικαί επιχειρήσεις στο Β. Αιγαίο.

 

            Το βιβλίο αυτό του Θουκυδίδη θα πρέπει να αναγνωσθεί από όλους τους Έλληνες γιατί αποτελεί ένα από τα διαμάντια της πνευματικής κληρονομιάς μας αλλά κυρίως για να δούμε τα τραγικά αποτελέσματα των ελαττωμάτων μας.  Ιδιαίτερα  θα πρέπει να μελετηθεί από όλους τους πολιτικούς, τους διπλωμάτες και τους στρατιωτικούς και να αποτελέσει τη βάση μελετών και συμπερασμάτων στα στρατιωτικά επιτελικά σχολεία της χώρας μας όπως γίνεται στην Αμερική - γιατί πράγματι αποτελεί  ΘΗΣΑΥΡΟ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ για τα μέλλοντα να συμβούν.     





Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου

Αδριανού 3,  154 51 Ν. Ψυχικό

Τ 210 646 3888 - 210 646 3263 F 

info@elbi.gr  www.elbi.gr,              



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία