O Τρέιβον Μάρτιν, ήταν 17 χρονών την τελευταία ημέρα της ζωής του. Ζούσε στο σπίτι της μητέρας του στο Μαϊάμι, στη Φλόριντα. Αλλά στις 26 Φεβρουαρίου 2012 επισκέφτηκε τον πατέρα του στην πόλη Σάβνφορντ, σχεδόν 380 χιλιόμετρα μακριά. Αναγκαστικές διακοπές: τον είχαν αποβάλει για δέκα ημέρες από το σχολείο, επειδή βρήκαν ίχνη ναρκωτικών στο σακίδιο του. Ήταν Κυριακή, και πήγε στο «Seven Eleven» για να αγοράσει ρόφημα-καρπούζι. Ο Τζωρτζ Ζίμερμαν, μέλος ομάδας εθελοντών ασφαλείας της πόλης, σκέφτηκε ότι ήταν επικίνδυνος και τον πυροβόλησε. Όταν η αστυνομία έφτασε, ο Τρέιβον ήταν νεκρός και ο Ζίμερμαν ισχυρίστηκε πως ήταν σε αυτοάμυνα.
Στις 13 Ιουλίου του επόμενου έτους, αθωώθηκε. Απόφαση που δημιούργησε ταραχές, επεισόδια, προβληματισμό, συζητήσεις. Σε μία Αμερική όπου ο φυλετικός διαχωρισμός επίσημα καταργήθηκε το 1964, μόλις πέντε χρόνια πριν ο άνθρωπος πατήσει το φεγγάρι.
Η δυσαρέσκεια στην Αφρο-αμερικανική μεγάλη. Τότε γεννήθηκε ένα σύνθημα, ένα hashtag, μια κίνηση: Black LivesMatter (οι ζωές των μαύρων έχουν αξία), όπως αναφέρει η ισπανική εφημερίδα «Marca», στο σχετικό αφιέρωμα που παρέθεσε.
Τα επεισόδια στο Μισούρι, που είχαν ως συνέπεια το θάνατο του 18χρονου Αφρο-αμερικάνου Μίκαελ Μπράουν, που πυροβολήθηκε έξι φορές από έναν αστυνομικό, μία ακόμα σταγόνα, που έκανε τις αντιδράσεις πιο δυναμικές.
Πριν δύο μήνες, ο «στρατηγός» των μυθικών Σαν Φρανσίσκο 49ers του NFL (αμερικάνικο ποδόσφαιρο), Κόλιν Κάπερνικ, μαύρος, που υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι λευκών, αρνήθηκε να σταθεί προσοχή στον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ, πριν από ένα παιχνίδι.
«Δεν θα σταθώ όρθιος για να δείξω υπερηφάνεια σε μια σημαία για μια χώρα που καταπιέζει τους μαύρους και όσους έχουν διαφορετικό χρώμα. Δεν μπορώ να είμαι περήφανος σε μια χώρα με τόσα εκατομμύρια φτωχών και αστέγων. Για μένα αυτό είναι πιο σημαντικό από το ποδόσφαιρο και θα ήταν εγωιστικό να κοιτάξω αλλού. Υπάρχουν πτώματα στον δρόμο,» τόνισε χαρακτηριστικά.
Παρά την αποδοκιμασία που γνώρισε από μεγάλο μέρος της αμερικανικής κοινωνίας και φυσικά τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος σύστησε στον παίκτη να αναζητήσει «μια χώρα που λειτουργεί καλύτερα για αυτόν», ο Κάπερνικ συνεχίζει τη σιωπηλή διαμαρτυρία.
Στο πρώτο παιχνίδι της σεζόν, αποφάσισε να ακούσει τον εθνικό ύμνο, με το ένα γόνατο στο έδαφος. Αλλά δεν ήταν ο μόνος. Ο συμπαίκτης του Ερικ Ριντ, έκανε το ίδιο.
Την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου, ακριβώς στην 15η επέτειο από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, αρκετές ομάδες και παίκτες του NFL αποφάσισαν να ενωθούν με τον Κάπερνικ, «προσθέτοντας» το μαύρο στο λευκό, κόκκινο και μπλε.
Οι Seattle Seahawks πρωταθλητές του Super Bowl το 2013 και φιναλίστ στο τελευταίο πρωτάθλημα, στο παιχνίδι με τους Miami Dolphins άκουσαν τον εθνικό ύμνο με τα χέρια τους να συνδέονται, σχηματίζουν μια ανθρώπινη αλυσίδα. Μια χειρονομία υποστήριξης της κίνησης Black Lives Matter.
Επίσης, τέσσερις από τους αντιπάλους τους, Κένι Στιλς, Μίκαελ Τόμας, Αριεν Φόστερ και τζέλανι Τζένκινς, ακούμπησαν το ένα τους γόνατο στο έδαφος. Το ίδιο είχε κάνει ο Μπράντον Μάρσαλ των Denver Broncos, στις 8 Σεπτεμβρίου, πριν από το παιχνίδι κατά των Carolina Panthers.
Στις 11 Σεπτεμβρίου, Ντέβιντ MακΚάουντι και Μάρτελους Μπένετ, παίκτες των New England Patriots, ύψωσαν στον ουρανό ένα γάντι-γροθιά γάντι, το ένα μαύρο και το άλλο λευκό, μιμούμενοι τη διάσημη χειρονομία της Black Power(«Μαύρη δύναμη), από τους Αφρο-αμερικάνους Τζον Κάρλος και Τόμι Σμιθ, στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνες στο Μεξικό το 1968. Σε έναν άλλο αγώνα, μια άλλη μαύρη γροθιά, από τον Μάρκους Πήτερς των Kansas City Chiefs, υψώθηκε επίσης στον ουρανό στην διάρκεια του αμερικανικού ύμνου.
Φαίνεται πια, ότι ταρακουνήθηκαν συνειδήσεις, πως όλοι αυτοί οι επαγγελματίες δισεκατομμυριούχοι του αμερικάνικου ποδοσφαίρου ιδιαίτερα, αποφάσισαν να αντιδράσουν. Και είναι σημαντικό πως, πέρυσι τα 25 προγράμματα με την υψηλότερη θεαματικότητα στην αμερικανική τηλεόραση και 46 από τα 50, ήταν παιχνίδια τουNFL.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η νέα «Black Power» επέλεξε ακριβώς το NFL, εξαιτίας του σωβινισμού που έχει καλλιεργηθεί από την National Football League. Κατά τη διάρκεια των αγώνων, τιμητικές φρουρές χαιρετούν στρατιώτες, τεράστιες σημαίες απλώνονται στον αγωνιστικό χώρο, ο εθνικός ύμνος ακούγεται πάντα, ενώ πολεμικά αεροσκάφη πετούν πάνω από τα στάδια την ώρα που ολοκληρώνεται η εκτέλεσή του.
Οι αντιδράσεις δεν περιορίζονται μονάχα στα γήπεδα του NFL. Το Δεκέμβριο του 2014, ο ΛεΜπρον Τζέιμς, ο μεγαλύτερος σούπερ σταρ του NBA, πήδηξε στον αγωνιστικό χώρο με μία μπλούζα που έγραφε «δεν μπορώ να αναπνεύσω», τα ίδια λόγια που ειπώθηκαν από τον Ερικ Γκάρνερ πριν πεθάνει από ασφυξία κατά τη διάρκεια της σύλληψής του από την αστυνομία τον Ιούλιο του ίδιου έτους.
Επιπλέον, η 31χρονη παγκόσμια πρωταθλήτρια στο γυναικείο ποδόσφαιρο, Μέγκαν Ραπίνο (με 115 διεθνείς συμμετοχές και 31 γκολ), πρέσβειρα της Athlete Ally, μιας ένωση που καταπολεμά την ομοφοβία στον αθλητισμό, γονάτισε και σε ένα παιχνίδι όπως ο Κάπερνικ. «Ως Αμερικανίδα και γκέι, κοιτώντας την σημαία, έχω την αίσθηση ότι δεν υπερασπίζεται όλα τα δικαιώματά μας», είπε αργότερα.
Στο πλευρό του Κάπερνικ και ο θρυλικός Καρίμ Αμπντούκ Τζαμπάρ: «Εφόσον δεν θέλουμε την αγριότητα να την καταπιεί η Ιστορία και να καταλήξει ένα ερέθισμα στο έντερο της, πρέπει δούμε την όλη κατάσταση όχι μόνο σαν άλλη μια πράξη στα πλαίσια του ρατσισμού του συστήματος, αλλά και ό,τι άλλο στην πραγματικότητα είναι: ταξικός πόλεμος!»
Ο Κάπερνικ δείχνει και είναι μία συνέχεια. Διάσημοι αθλητές στο παρελθόν προκάλεσαν αντιδράσεις, στέλνοντας πολιτικά μηνύματα. Ο θρύλος της πυγμαχίας Μοχάμεντ Αλί πλήρωσε με πολλά χρόνια διακοπής της καριέρας του την άρνησή του να πάει να πολεμήσει στο Βιετνάμ, ενώ κανείς δεν πρέπει να ξεχνά την εικόνα με τις υψωμένες, φορώντας μαύρα γάντια, γροθιές των Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος στο βάθρο των νικητών του τελικού των 200μ. στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μεξικού, το 1968. Οι δύο δρομείς, που κατήγγειλαν με αυτή τους τη χειρονομία τον φυλετικό διαχωρισμό, υπέστησαν μποϊκοτάζ από τα μέσα ενημέρωσης και περιθωριοποιήθηκαν για δεκαετίες. Δικαιώθηκαν μετά από 48 ολόκληρα χρόνια, καθώς προσκλήθηκαν από την Ολυμπιακή επιτροπή των Ηνωμένων Πολιτειών στο δείπνο, που παρέθεσε, ο πρόεδρος της χώρας, Μπαράκ Ομπάμα, στο Λευκό Οίκο, στην αποστολή της ομάδας στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο.
Τίποτε όμως δεν φαίνεται να φρενάρει τη φονική αστυνομική βία στις ΗΠΑ. Ο επίσης Αφρο-αμερικανός Τέρενς Κράτσερ έπεσε και αυτός νεκρός από πυρά αστυνομικού στην Τάλσα της Οκλαχόμα, όπως λίγες ημέρες αργότερα, ο Αφροαμερικανός Κιθ Λαμόντ Σκοτ, επίσης από πυρά αστυνομικού, στην πόλη Σάρλοτ της Β. Καρολίνας.
Φέτος στις ΗΠΑ 842 άνθρωποι σκοτώθηκαν από πυρά αστυνομικών, στην συντριπτική τους πλειονότητα Αφρο-αμερικανοί.
Ο Κάπερνικ και οι υποστηρικτές της πρωτοβουλίας, ανάμεσά τους αστέρια του ΝΒΑ, Κέβιν Ντουράν και Στεφ Κάρι, είναι στόχος έντονης κριτικής. Αρκετοί ήδη άρχισαν να χάνουν συμφωνίες χορηγίας.
Ομως έτσι κι αλλιώς πάντως ο παλμός έχει αρχίσει να χτυπάει.
