|
| | | |
Ελβετία
Ένα σπάνιο διαμάντι πουλήθηκε 17 εκατομμύρια δολάρια
Γενεύη.-
Ενα εκπληκτικό διαμάντι σε χρώμα θαλασσί του ουρανού ή αλλιώς "fancy vivid blue", 8,01 καρατίων, που ονομάζεται "The Sky Blue Diamond", πωλήθηκε από τον Sotheby's αντί 17 και πλέον εκατομμυρίων δολαρίων (15,9 εκατομμύρια ευρώ), ανακοίνωσε ο οίκος δημοπρασιών.
"Το αριστουργηματικό Sky Blue Diamond, πέτρα απόλυτης σπανιότητας, πωλήθηκε κατά 33,6% ακριβότερα σε σχέση με τα 12,8 εκατομμύρια δολάρια που είχε πωληθεί το 2012 από τον ίδιο οίκο δημοπρασιών", δήλωσε ο διευθυντής του διεθνούς τμήματος κοσμημάτων του Sotheby's Ντέιβιντ Μπένετ.
Η τιμή του διαμαντιού, που έχει τετράγωνο μέγεθος και κοσμεί ένα δακτυλίδι Cartier, εκτιμάτο μεταξύ 15 και 25 εκατ. δολαρίων. "Δεν βρίσκουμε μπλε διαμάντια παρά μόνο στο περίφημο ορυχείο Cullinan στη Νότια Αφρική και από όλα τα μπλε διαμάντια που αξιολογούνται μόνο το 1% μεταξύ αυτών έχει αυτό το καταγάλανο χρώμα.
Το γαλάζιο διαμάντι ήταν το τελευταίο κομμάτι της δημοπρασίας κλείνοντας τις παραδοσιακές δημοπρασίες εξαιρετικών κοσμημάτων του Νοεμβρίου από τον οίκο Sotheby's.
Τον Νοέμβριο του 2015 ο Sotheby's κατέρριψε παγκόσμιο ρεκόρ με την πώληση ενός μπλε διαμαντιού, του "Blue Moon of Josephine", 12,3 καρατίων αντί 48,5 εκατομμυρίων δολαρίων.
Επίσης ένα άλλο διαμάντι σε χρώμα βαθύ μπλε (deep blue), 7,74 καρατίων, πωλήθηκε 13,7 εκατομμύρια δολάρια, σημειώνοντας ένα ρεκόρ για ένα διαμάντι αυτού του τύπου μπλε. Η τιμή του εκτιμάτο μεταξύ 9 και 14 εκατομμυρίων. Δύο διαμάντια ροζ, το ένα 17,07 καρατίων και μεγέθους σμαραγδιού πωλήθηκε 20,8 εκατομμύρια δολάρια --εκτιμάτο μεταξύ 12 και 15 εκατ. δολαρίων-- και το άλλο σε σχήμα αχλαδιού και βάρους 13,20 καρατίων πωλήθηκε 16,2 εκατ. δολάρια --εκτιμάτο μεταξύ 9 και 14 εκατ. δολάρια. Ένα τρίτο φωτεινό ροζ διαμάντι (fancy light) 40,30 καρατίων πωλήθηκε 7,5 εκατομμύρια δολάρια.
Δεκάδες εκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν μέσα σε δύο ημέρες από τους λάτρεις της υψηλής κοσμηματοποιίας, πωλητές και αγοραστές διαμαντιών, πλούσιους συλλέκτες από όλο τον κόσμο που συναντώναι δύο φορές τον χρόνο στην Ελβετία για δημοπρασίες που οργανώνουν οι δύο μεγάλοι οίκοι δημοπρασιών αλλά και ρώσους ολιγάρχες και κινέζους εκατομμυριούχους που αναζητούν μοναδικά κομμάτια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|