Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Edward O. Wilson

Βραβείο Crafoord Βιολογίας

Το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης

Εκδόσεις Κάτοπτρο

 



Αθήνα

Μετάφραση - Επιστημονική επιμέλεια: Σπύρος Σφενδουράκης, αναπληρωτής καθηγητής οικολογίας και βιοποικιλότητας, Τμήμα Βιολογικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Κύπρου


ISBN: 978-618-5111-49-6

Πανόδετο, 192 σελ., 14 × 21 εκ., Α/Μ, 22,00 € (χωρίς ΦΠΑ)

Αγορά  

  


Λίγα λόγια για το βιβλίο

Πώς προέκυψε το ανθρώπινο γένος και γιατί διατηρείται στη ζωή σε έναν πλανήτη σαν τον δικό μας; Κατέχουμε μια ειδική θέση στο Σύμπαν, και το πεπρωμένο μας ορίζει να υπάρχουμε σε αυτό; Προς τα πού οδεύουμε ως είδος και, ίσως το πιο δύσκολο ερώτημα, γιατί;

• «Η ανθρωπότητα εμφανίστηκε από μόνη της, μέσω μιας σειράς επάλληλων συμβάντων κατά την εξέλιξη. Δεν είμαστε προκαθορισμένοι να εκπληρώσουμε κάποιον σκοπό· ούτε έχουμε να δώσουμε λόγο σε οποιαδήποτε δύναμη πέρα από τον εαυτό μας. Θα μας σώσει μόνο η σοφία που βασίζεται στην αυτεπίγνωση, και όχι η ευλάβεια. Δεν θα υπάρξει εξιλέωση ή δεύτερη ευκαιρία που θα μας δοθεί άνωθεν. [...] Είναι ανόητο να θεωρούμε τον πλανήτη μας προσωρινό σταθμό προς έναν καλύτερο κόσμο. Μόνο αυτόν έχουμε να κατοικούμε και τούτο το νόημα να ξεδιπλώσουμε. [...]»

• «Δεν υπάρχει κάποιο απύθμενο μυστήριο της ζωής. Δαίμονες και θεοί δεν διεκδικούν την αφοσίωσή μας. Αντιθέτως, είμαστε αυτοδημιούργητοι, ανεξάρτητοι, μόνοι και εύθραυστοι· ένα βιολογικό είδος προσαρμοσμένο να ζει σε έναν βιολογικό κόσμο. Αυτό που έχει σημασία για τη μακροχρόνια επιβίωσή μας είναι η ευφυής αυτεπίγνωση, βασισμένη σε μεγαλύτερη ανεξαρτησία σκέψης από όση γίνεται ανεκτή σήμερα ακόμη και στις πιο προηγμένες δημοκρατικές κοινωνίες μας. [...]»

• «Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μάς οδηγεί στο μέγιστο των ηθικών διλημμάτων αφότου άγγελος Κυρίου συγκράτησε το χέρι του Αβραάμ: σε ποιον βαθμό να μετασκευάσουμε τον ανθρώπινο γονότυπο. [...] Είμαστε κοντά στο να εγκαταλείψουμε τη φυσική επιλογή, τη διεργασία που μας δημιούργησε, για να κατευθύνουμε οι ίδιοι την εξέλιξή μας μέσω εκούσιας επιλογής —τη διεργασία του επανασχεδιασμού της βιολογίας μας και της ανθρώπινης φύσης έτσι όπως θα θέλαμε να είναι. [...]»

Το βιβλίο αποτελεί κατάθεση ψυχής ενός από τους μεγαλύτερους βιολόγους-διανοητές της εποχής μας. Όλοι οφείλουμε να το διαβάσουμε.


  


Είπαν για το βιβλίο

• «O E.O Wilson είναι ο σπουδαίος διάδοχος του Δαρβίνου, ένας επιστήμονας μεγάλης πνοής, βάθους, εμπειρίας και ευφυΐας, ο οποίος μας προσφέρει μια νέα κατανόηση της ανθρώπινης φύσης. [...] Στο νέο βιβλίο του θα δείτε την ομορφιά, το μυστήριο και τις δυνατότητες της ανθρώπινης ύπαρξης με τα μάτια ενός από τους σημαντικότερους και πιο ατρόμητους εξερευνητές.»

—Jeffrey Sachs, καθηγητής αειφόρου ανάπτυξης, Πανεπιστήμιο Columbia

• «...Μας παρουσιάζει ένα εμπνευσμένο και πειστικό όραμα για το μέλλον, όχι ένα κατόρθωμα που ξεπετιέται εύκολα. [...] Ο Wilson είναι παθιασμένος οπτιμιστής και σκληροτράχηλος πραγματιστής. Τι περισσότερο μπορείς να αναμένεις για έναν προφήτη;»

—John Horgan, Scientific American

• «...Μια προκλητική και καλογραμμένη συλλογή δοκιμίων.»

—Tim Lenton, Nature

• «...Οφείλουμε ευγνωμοσύνη στον Wilson, ο οποίος ακόμη προσφεύγει στη λογική και στη φαντασία με την ελπίδα να μας διαφωτίσει σχετικά με τη φύση μας και να μας εμψυχώσει προκειμένου να αλλάξουμε την καταστροφική πορεία μας. [...]»

—The Washington Post

• «Ένα αποχαιρετιστήριο έργο. [...] O Wilson ορθώνεται υπεράνω του πλήθους των βιολόγων συγγραφέων, όπως ο Τζον λε Καρέ υπερβαίνει τους μυθιστοριογράφους κατασκοπείας. Είναι σοφός, εμβριθής, πονηρός, λαμπερός, αμφίσημος. [...]»

—The New York Times


  


Ο συγγραφέας

Edward O. Wilson 

Ο EDWARD O. WILSON αναγνωρίζεται από όλη την επιστημονική κοινότητα ως ένας από τους κορυφαίους βιολόγους στον κόσμο. Σε αυτόν οφείλεται η δημιουργία δύο επιστημονικών κλάδων (της νησιωτικής βιογεωγραφίας και της κοινωνιοβιολογίας), τριών συνενωτικών συλλήψεων για τις φυσικές και τις ανθρωπιστικές επιστήμες (της βιοφιλίας, των μελετών βιοποικιλότητας και του συνάλματος) και μίας σημαντικής τεχνολογικής προόδου για τη μελέτη της παγκόσμιας βιοποικιλότητας (της Εγκυκλοπαίδειας της Ζωής).

Το 1990 τιμήθηκε από τη Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας με το Bραβείο Crafoord (απονέμεται σε πεδία τα οποία δεν καλύπτονται από το Βραβείο Νόμπελ), για την προσφορά του στην οικολογία. Του έχουν επίσης απονεμηθεί περισσότερα από εκατό βραβεία διεθνώς, ανάμεσα στα οποία και δύο Βραβεία Pulitzer για μη μυθοπλαστικό έργο.

Είναι Επίτιμος Έφορος Εντομολογίας και Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημιακής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Harvard.


  


Τα περιεχόμενα του βιβλίου

Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ

1. Το νόημα του νοήματος

2. Λύνοντας το αίνιγμα του ανθρώπινου είδους

3. Η εξέλιξη και η εσωτερική μας σύγκρουση

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

4. Ο νέος Διαφωτισμός

5. Η τεράστια σημασία των ανθρωπιστικών σπουδών

6. Η δύναμη που οδηγεί την κοινωνική εξέλιξη

ΑΛΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ

7. Η ανθρωπότητα χαμένη σε έναν κόσμο φερομονών

8. Οι υπεροργανισμοί

9. Γιατί τα μικρόβια κυβερνούν τον Γαλαξία

10. Ένα πορτρέτο του Ε.Τ.

11. Η κατάρρευση της βιοποικιλότητας

ΕΙΔΩΛΑ ΤΟΥ ΝΟΥ

12. Ένστικτο

13. Θρησκεία

14. Ελεύθερη βούληση

ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ

15. Μόνοι και ελεύθεροι στο Σύμπαν


  


Εκδόσεις Κάτοπτρο

Κορυζή 8, 117 43 Αθήνα

τηλ.: 210 9244827, 210 9244852

fax: 210 9244756

web site: www.katoptro.gr

e-mail: orders@katoptro.gr



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία