Εβραίος μεν την καταγωγή, άθεος δε από πεποίθηση, αλλά ο Ματίας Αλμοσίνο (17-18ος αιώνας) ήταν ταγμένος στην υπηρεσία του συνανθρώπου, σαν γιατρός που ήταν… Περιπλανήθηκε ανά την Ευρώπη, πόνεσε, είδε ειδών-ειδών ανθρώπους, «έζησε»… Αυτός, στην πράξη Χριστιανός, στο τέλος έγινε Χριστιανός και στην πίστη. Το βιβλίο διαβάζεται «απνευστί», παρά τον όγκο του και οι τόσο ζωντανές περιγραφές του δίνουν στον αναγνώστη μια γλαφυρή εικόνα της εποχής εκείνης.
"Τον Θεό εσύ πότε τον βρήκες;"
"Αυτός ήρθε και με βρήκε. Θεός είναι ο άλλος άνθρωπος, ο
κάθε άλλος. Αν δεν του απλώσεις το χέρι, έρχεται και σε
βρίσκει ο διάβολος". σ.25
Προσευχόταν σ' αυτόν τον Θεό που είχε βρει πως του
ταίριαζε, σ' αυτόν που είχε αγαπήσει το ανθρώπινο σώμα
σαν να' ταν γιατρός, που είχε νιώσει πώς είναι το κορμί όταν
υποφέρει, σ' αυτόν που αγάπησε τη σάρκα των ανθρώπων και τη
χαράμισε για πάντα στο χώμα, αλλά της φύτεψε την ελπίδα της
Ανάστασης. σ.731
"Τι ακριβώς εννοείς όταν λες ότι είσαι υπηρέτης της
επιστήμης;
"Εννοώ, τελικά, υπηρέτης του ανθρώπου.
"Μα ο Ιησούς τον άνθρωπο υπηρέτησε.
"Το ένα δεν αναιρεί το άλλο." σ.744
Ο Ματίας γελούσε μέσα απ' την καρδιά του. Αστειευόταν
με τον εαυτό του, με τους άλλους, με τη ζωή την ίδια,
κι είχε όνειρο να σφίξει τον Χριστό στην αγκαλιά του και να μην
Τον αφήσει, να γελάνε μαζί ανοιχτόκαρδα ως το τέλος. σ. 755
Η δίψα του ταξιδευτή είναι άσβεστη και οι κοίτες απ' τις
ιστορίες είναι ρηχές, δε φτάνουν, γιατί φλέγεται να
συναντήσει τον Θεό μέσα απ' τους δρόμος του κόσμου. Ο καθένας
έχει τον δικό του πορτολάνο για τον Θεό. σ.774
Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου
Αδριανού 3, 154 51 Ν. Ψυχικό
Τ 210 646 3888 - 210 646 3263 F
info@elbi.gr www.elbi.gr,
