 |
|
|  |  |  | 
Η πολύπλευρη Ζωή Τηγανούρια
Αθήνα
Η Ζωή Τηγανούρια, είναι μία από τις γνωστότερες Ελληνίδες μουσικούς που έχει διακριθεί τόσο σαν δεξιοτέχνις ακορντεονίστα όσο και σαν συνθέτις.
Η πορεία της περιλαμβάνει πλούσια προσωπική δισκογραφία - 19 προσωπικά άλμπουμ- αλλά και επιτυχημένες sold-out παραστάσεις: «Mια βεντάλια από γυναίκες», «Έτσι είναι η Ζωή», «Αρώματα του κόσμου και Βυζαντινά μύρα», μέχρι την πολύ πρόσφατη σύμπραξη της με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, όπου ερμηνεύτηκαν δικά της έργα υπό την διεύθυνση του Ελευθέριου Καλκάνη. Όποιος τις έχει παρακολουθήσει διακρίνει την πολύμορφη αλλά και ξεκάθαρη εικόνα ενός καλλιτέχνη με αποκρυσταλλωμένη καλλιτεχνική άποψη.
Η Ζωή Τηγανούρια συνεργάζεται με πολλούς νέους καλλιτέχνες και βοηθά έμπρακτα τους πιο νέους από αυτήν να ανοίξουν τα φτερά τους.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν τη Ζωή ως σολίστ. Λιγότεροι γνωρίζουν την πορεία της σαν συνθέτιδα, η οποία κινείται σε ευρεία γκάμα μουσικών στυλ. Η πλούσια γραφή της περιλαμβάνει παραδοσιακά, λαϊκά, αργεντίνικα tango, electro tango, pop τραγούδια και ορχηστρικά θέματα, αρκετά εκ των οποίων έχουν τύχει και διεθνούς αναγνώρισης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το remix της σύνθεσης "Nostalgia" από τον διάσημο στο εξωτερικό Έλληνα DJ Mario Chaviaras (Dreamers Inc.) έχει συμπεριληφθεί στα κομμάτια του Buddha Bar όπως και η παλαιότερη διασκευή της στο γνωστό ''Άσε με να φύγω''. Remix τραγουδιών της έχει γίνει επίσης από τους διάσημους DJ Relight Orchestra & Fedo Mora, ενώ πανευρωπαϊκή επιτυχία γνώρισε το "Avec Toi - Zoe feat. In Grid".
Ανάμεσα στις πρόσφατες κυκλοφορίες της ξεχωρίζουμε το Remix του "Last Tango by Zoe" από τον πολύ γνωστό Έλληνα DJ Tasos Pilarinos.
Ακούστε το εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=8OEGCD-XPvM
και εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=LW2tj5kYO1E
Η Ζωή Τηγανούρια συμπράττει με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δ. Αθηναίων
https://youtu.be/FRyAnCokI6o
Ζωή Τηγανούρια στο KREMLINO "Έτσι είν η Ζωή”
https://youtu.be/HpIjUwkx6AY
Περισσότερα για τη Ζωή Τηγανούρια, στο αφιέρωμα: http://www.mousikogramma.gr/afieromata/arthro/h_polypleuri_zoi_tiganouria-1124/
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
