Ο Χουάν Αρίας, Ιταλός Καθολικός συγγραφέας, άνθρωπος καλοπροαίρετος και γεμάτος αγωνία για το μέλλον της ανθρωπότητας, μας παρουσιάζει στο βιβλίο του έναν Θεό που όλοι, βαθειά μέσα μας, παραδεχόμαστε σαν αληθινό.  Σε αντίθεση με ένα Θεό που όλοι μας πάλι, βαθειά μέσα μας, απορρίπτουμε.  Γι' αυτό και ο τίτλος του βιβλίου του μας ξαφνιάζει στην αρχή. 'Ομως, όταν προχωρήσουμε στην ανάγνωσή του, μας ενθουσιάζει ο τρόπος που είναι γραμμένο: Είναι μια κραυγή αγωνίας αλλά και μια διαβεβαίωση ελπίδας, που όλοι χρειαζόμαστε.  'Οπως όταν η βελόνα της πυξίδας μας δείχνει κάθε φορά το βορρά, έτσι και το βιβλίο "Ο Θεός στον οποίο δεν πιστεύω" μας βοηθάει να προσανατολιστούμε ξανά προς την Αλήθεια, αν την είχαμε χάσει προς στιγμήν - πράγμα που μπορεί να συμβεί στον καθένα, σε κάποια ή πολλές στιγμές της ζωής του.

            Να τι μας λέει λοιπόν για το υπαρξιακό κενό της εποχής μας: "Ο Θεός μου βρίσκεται στην άδεια ζωή σου.  Είναι αυτό που λείπει για να καλύψεις το κενό της ύπαρξής σου.  Σε περιμένει εκεί που τελειώνει η "φτιαχτή" ευτυχία σου.  Είναι το αντίθετο απ' αυτό που γεύεσαι συνήθως μετά από μια πρόσκαιρη ικανοποίηση. Είναι το αντίθετο από την ναυτία, την απογοήτευση, την πικρία, τη ντροπή για τον εαυτό σου, τους φανταστικούς παραδείσους."

            "'Αν ο άνθρωπος που πάτησε στη σελήνη δεν κατόρθωσε να ξεγράψει απ' τη ζωή του την αγωνία, αν εξακολουθεί να τρέμει μπροστά στο θάνατο ενώ έφτασε στο στάδιο μεταμόσχευσης των πιο ζωτικών οργάνων, όπως είναι η καρδιά, αν μπορεί να προσφέρει στον εαυτό του τις πιο εξεζητημένες ικανοποιήσεις χωρίς ωστόσο να καλύπτει το κενό που δημιουργείται μέσα του, και να ζει σε πιεστική μοναξιά ενώ το πλήθος συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στις μεγαλουπόλεις, αυτό οφείλεται στο ότι δεν συναντήθηκε ακόμα συνειδητά με το Χριστό."

            Αυτό το "άλλο" που ο άνθρωπος αναζητά στα όρια του υλικού κόσμου, αυτό το "περισσότερο", αυτό το "διαφορετικό", αυτό το "νέο", να τι είναι ο Θεός μου."

            Πού όμως βρίσκεται ο Χριστός; Μήπως βρίσκεται εδώ ή εκεί ή εκεί; 

            Βρίσκεται στους καρπούς.  "Αυτό που υπολογίζει ο Χριστός είναι η καλoσύνη της καρδιάς: ο ώριμος καρπός είναι πάντα καλός, χωρίς να έχει σημασία πώς ωρίμασε και πού: στην Ανατολή ή στη Δύση, στο γόνιμο έδαφος της πίστης ή στην ηλιοκαμένη στέπα της αθεϊας.  Αντίθετα, αν ο καρπός είναι κακός ή ανύπαρκτος, δεν βοηθάει σε τίποτα το βάφτισμα, οι πολλές λειτουργίες ή και αυτή ακόμη η πίστη που έμειναν αναξιοποίητα."

            Μήπως όμως υπάρχουν μόνο οι άθεοι που αναζητούν ένα νόημα ζωής;  "Την ανάγκη της άμεσης ελπίδας, λέει ο Χουάν Αρίας, δεν αισθάνονται μονάχα οι άθεοι που ζουν στην αβεβαιότητα και με το φόβο των συνεπειών της τεχνικής προόδου, αλλά και οι ώριμοι χριστιανοί οι οποίοι δεν αρκούνται πια μόνο σε μια "μελλοντική" ελπίδα.  'Εχουν ανάγκη από ένα Θεό ο οποίος πιστεύει στον άνθρωπο "εδώ και τώρα".  Αυτή ακριβώς η πίστη δίνει έννοια, χαρά και κουράγιο για το σήμερα και το αύριο, αφού ο ώριμος χριστιανός γνωρίζει πολύ καλά ότι αρχίζει από τη ζωή αυτή η ολοκλήρωση της ιστορίας του."  'Ετσι, "σήμερα η Εκκλησία καθοδηγούμενη απ' το Πνεύμα και φωτισμένη απ' τη βαθύτερη γνώση της Γραφής, διδάσκει ότι η σωτηρία είναι κυρίως "συλλογικό" έργο, ότι η πραγματική αγιότητα αποκτάται με τη θυσία και την προσφορά στους άλλους.  'Οτι δεν αγαπάμε ειλικρινά το Θεό αν δεν προηγείται η αγάπη για τους άλλους."

            "Μόνο όποιος αγαπά περισσότερο απ' τους άλλους είναι ικανός να κυβερνήσει, να υπηρετήσει μια κοινότητα", υπογραμμίζει ο συγγραφέας.

            Γράφει ακόμα για τη νεολαία της εποχής μας: "Αν η σημερινή νεολαία κατεβαίνει όλο και πιο συχνά στους δρόμους και τις πλατείες για να διαμαρτυρηθεί, αν η Εκκλησία αισθάνεται την ανάγκη να συμμεριστεί τις αγωνίες των ανθρώπων, είναι γιατί έγινε πια κοινή συνείδηση ότι όποιος δε στέκεται με αποφασιστικότητα και συνέπεια στην πλευρά του Χριστού και του ανθρώπου, στρέφεται υποχρεωτικά εναντίον τους.

            "'Αν δεν ανοίξουμε διάπλατα την καρδιά μας στον κόσμο, αν δε σηκώσουμε ικετευτικά τα χέρια στον ουρανό ζητώντας ειρήνη και δικαιοσύνη, δεν είμαστε μόνο αδιάφοροι και δειλοί. Είμαστε άχρηστοι, προδότες και άπιστοι."

            Για τη φιλία:  "Η πραγματική φιλία προϋποθέτει πιστότητα και ικανότητα δωρεάς χωρίς αναμονή ανταπόδοσης. Γι' αυτό, η φιλία δε σταματά στις δυσκολίες, δεν ανακαλείται. Είναι σαν το δροσερό χορτάρι που μόλις έχει βλαστήσει. 

            "Η φιλία ήταν το πρώτο δώρο του Δημιουργού στον άνθρωπο και θα μείνει για πάντα ο πρώτος λόγος του θαυμάσιου ποιήματος, που εξακολουθεί ο Θεός να προσφέρει σε κάθε καινούρια αυγή έως ότου εγκαινιάσει το νέο ουρανό και τη νέα γη."

            Για τον έρωτα, που τόσο έχει παρεξηγηθεί στις μέρες μας: "Mόνο όπου βρίσκεται ο Θεός μου δίνοντας πνοή στην αγάπη όσων αγαπιούνται, παύει το αίσθημα αυτό νάναι ειδωλολατρία."

            Το μήνυμα του Χουάν Αρίας απευθύνεται προς όλους τους ανθρώπους που θέλουν να λέγονται Χριστιανοί.  "'Ενας άνθρωπος είναι αληθινός Χριστιανός, γράφει, όταν λέει με ειλικρίνεια και χωρίς υπερηφάνεια: Είμαστε ένας λαός με κοινό σκοπό και έχουμε ανάγκη να βαδίσουμε πιασμένοι χέρι με χέρι, να πιούμε στην ίδια πηγή και να αντιμετωπίσουμε τους ίδιους κινδύνους."

            Στ' αλήθεια, λίγοι θα μπορούσαν να διαφωνήσουν με τις απλές και βασικές αλήθειες που μας υπενθυμίζει ο Χουάν Αρίας.

Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου

Αδριανού 3,  154 51 Ν. Ψυχικό

Τ 210 646 3888 - 210 646 3263 F 

info@elbi.gr  www.elbi.gr,