Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η επόμενη μέρα στη ζωή της γυναίκας μετά το διαζύγιο

Γράφει ο Θάνος Ασκητής,
Nευρολόγος-Ψυχίατρος, Πρόεδρος του Ινστιτούτου
Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας



Αθήνα.-

H διαζευγμένη γυναίκα πρέπει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό της. Το διαζύγιο πρέπει να γίνει αντιληπτό από την ίδια όχι ως μία προσωπική αποτυχία, αλλά ως προϊόν ώριμης απόφασης

Η ανεξάρτητη και δυναμική γυναίκα του σήμερα δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με την υποτακτική νοικοκυρά και σύντροφο της δεκαετίας του ’50. Η βαθμιαία άνοδος του φεμινισμού βοήθησε τη γυναίκα να χειραφετηθεί και να διεκδικήσει σταδιακά μία ισότιμη θέση δίπλα στον άνδρα, κυρίως μέσα από τη συμμετοχή της στο εκπαιδευτικό σύστημα και στον εργασιακό στίβο.

Ωστόσο, στην περίοδο της οικονομικής κρίσης όπου ζούμε οι «παντοδύναμες» γυναίκες, με την πολύπλευρη σκέψη και τη χαρακτηριστική τους ενσυναίσθηση, φαίνεται ότι έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τους πολυμήχανους άνδρες, αν αναλογιστεί κανείς ότι στις μέρες μας υπάρχουν νοικοκυριά που στηρίζονται αποκλειστικά στο γυναικείο εισόδημα. Μολονότι το διαζύγιο συνιστά μία σοβαρή πρόκληση σε περιόδους κοινωνικο-οικονομικής αστάθειας, η σύγχρονη γυναίκα, όμορφη, καλλιεργημένη και ανεξάρτητη, φαίνεται ότι τολμά και το διεκδικεί προκειμένου να απομακρύνει από δίπλα της τον φοβισμένο και οκνηρό άνδρα που στέκεται εμπόδιο στην ευτυχία της. Τι μπορεί να σημαίνει όμως αυτό για την προσωπική της εξέλιξη και την ψυχολογία της;

Το διαζύγιο αξιολογείται από αρκετούς μελετητές ως ένα μικρό πένθος και ταξινομείται στην κλίμακα των στρεσογόνων καταστάσεων αμέσως μετά την απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου. Αρκετοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες έχουν την τάση να είναι περισσότερο ψυχο-κοινωνικά ευάλωτες μετά τη διάλυση ενός γάμου, καθώς αναλαμβάνουν σημαντικό αριθμό ποικίλων ευθυνών, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά. 

Οι γυναίκες με υψηλότερο μορφωτικό και κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο φαίνεται ότι μπορούν να προσαρμοστούν ευκολότερα στη συνθήκη του διαζυγίου. Και αυτό γιατί συνήθως έχουν περισσότερες ευκαιρίες προσωπικής εξέλιξης, είναι σε θέση να λύσουν με μεγαλύτερη ευκολία τα προβλήματά τους και αισθάνονται ότι έχουν σε μεγαλύτερο βαθμό τον έλεγχο της ζωής τους κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης μετάβασης. Στον αντίποδα, οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και δυσκολίες επαγγελματικής αποκατάστασης φαίνεται να αδυνατούν να βιώσουν και να αγκαλιάσουν τα πλεονεκτήματα των μακροπρόθεσμων αλλαγών του διαζυγίου. Τις περισσότερες φορές βυθίζονται στα συναισθήματα της προσωπικής αποτυχίας και της ανασφάλειας, εμφανίζοντας καταθλιπτική συμπτωματολογία.

Ποιο είναι όμως εκείνο το στοιχείο που κάνει ορισμένες γυναίκες να ευδοκιμούν και άλλες να αγωνίζονται μετά από ένα διαζύγιο; Η αίσθηση της προσωπικής ασφάλειας και της ανασφάλειας, η οποία συνδέεται αναπόφευκτα με προγενέστερα οικογενειακά βιώματα, καθώς και με το είδος των συναισθηματικών δεσμών στους οποίους έχει μυηθεί το κάθε άτομο, συνιστά σημαντικό προγνωστικό παράγοντα της έκβασης ενός διαζυγίου.

Για παράδειγμα, οι ανασφαλείς γυναίκες φαίνεται να δυσκολεύονται περισσότερο να διαχειριστούν τους συναισθηματικούς δεσμούς με τον πρώην σύζυγό τους. Συνήθως συνεχίζουν να εξαρτώνται από αυτόν (επιδιώκοντας είτε τη διαρκή επικοινωνία είτε την αντιπαράθεση) τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο ακόμη και αν οι νομικοί δεσμοί έχουν σπάσει. Παράλληλα, καθίστανται επιρρεπείς στην ανάπτυξη ψυχοσωματικών συμπτωμάτων, όπως η κατάθλιψη και οι διατροφικές διαταραχές. Στον αντίποδα, οι γυναίκες που αισθάνονται μεγαλύτερη πίστη στον εαυτό και στις δυνατότητές τους τείνουν να χρησιμοποιούν πιο λειτουργικό σκεπτικό και να διαθέτουν πιο αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης των προβλημάτων, με αποτέλεσμα να βιώνουν λιγότερα σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα μετά το διαζύγιο.

Η ύπαρξη ενός υποστηρικτικού κοινωνικού δικτύου σχέσεων και φίλων μπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα σημαντική κατά τη διάρκεια των προσπαθειών προσωπικής ανασυγκρότησης και κοινωνικής επαναπροσαρμογής μιας διαζευγμένης γυναίκας. Εκείνη που βίωσε πρόσφατα τον χωρισμό και το διαζύγιο έχει ανάγκη από ειλικρινή κατανόηση και ψυχολογική υποστήριξη και όχι από επικριτικούς σχολιασμούς ή αναμοχλευτικές και αδιάκριτες ερωτήσεις σχετικά με τα αίτια της λύσης του γάμου. Παράλληλα, η δυνατότητα πρόσβασης σε ένα σύνολο οργανωμένων κοινωνικών κρατικών δομών μπορεί να βοηθήσει τη διαζευγμένη γυναίκα να διαχειριστεί αποτελεσματικότερα τις νομικές, τις οικονομικές και τις ψυχολογικές δυσκολίες που ανακύπτουν μετά το διαζύγιο, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά.

Παρ’ όλα αυτά, η πλειονότητα των διαζευγμένων γυναικών, ιδιαίτερα κατά το πρώτο διάστημα μετά το διαζύγιο, φαίνεται να βιώνει ένα είδος κοινωνικής απομόνωσης. Οι καθημερινές απαιτήσεις από την εργασία, η φροντίδα του σπιτιού και ενδεχομένως των παιδιών, που συνήθως μονοπωλούν το ενδιαφέρον και τον χρόνο των διαζευγμένων γυναικών, περιορίζουν σημαντικά την ενεργή κοινωνική συμμετοχή τους. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά η απώλεια ενός συζύγου συνεπάγεται και την απώλεια μεγάλου αριθμού κοινωνικών επαφών για τη διαζευγμένη γυναίκα, όπως είναι οι συγγενείς, τα παντρεμένα ζευγάρια φίλων και οι γείτονες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν τι είδους στάση οφείλουν να κρατήσουν απέναντι στο χωρισμένο ζευγάρι, με αποτέλεσμα σταδιακά να απομακρύνονται.

Η αναζήτηση ενός νέου ερωτικού συντρόφου μπορεί να αποτελέσει ταυτόχρονα συναρπαστική αλλά και στρεσογόνα εμπειρία για μια διαζευγμένη γυναίκα. Πιο συγκεκριμένα, η δημιουργία νέων ρομαντικών σχέσεων φαίνεται να προσφέρει εκ νέου την αίσθηση της υποστήριξης και της ασφάλειας σε ορισμένες διαζευγμένες γυναίκες. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου οι νέες ερωτικές σχέσεις, και ιδιαίτερα εκείνες που στηρίζονται στο περιστασιακό σεξ, καταλήγουν να παράγουν εντονότερα συναισθήματα μοναξιάς και δυστυχίας, οδηγώντας στην υποβάθμιση της προσωπικής αυτοεκτίμησης του διαζευγμένου ατόμου.

Ολοκληρώνοντας, η διαζευγμένη γυναίκα πρέπει να είναι πάνω απ’ όλα ειλικρινής με τον εαυτό της. Το διαζύγιο πρέπει να γίνει αντιληπτό από την ίδια όχι ως μια προσωπική αποτυχία, αλλά ως προϊόν ώριμης απόφασης. Η διαζευγμένη γυναίκα θα πρέπει πλέον να δεσμευτεί απέναντι στον ίδιο της τον εαυτό ότι θα συνεχίσει να απολαμβάνει τη ζωή της. 



Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, τηλ.: 210 7789890, δωρεάν Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας 210 7797979 - Δευτέρα - Παρασκευή 10.00-14.00 και
16.00-20.00. Για θέματα άρθρων
που θα θέλατε να γραφτούν, παρακαλώ ενημερώστε μας
(e-mail: thanosaskitis@askitis.gr)



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία