Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Εξαιρετικές Σπουδές, Σημαντικές Συνεργασίες και η "Μυστική Γη" της Marianna Koukoutsakis

Συνέντευξη στην Δημοσιογράφο ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΡΑ



Αθήνα

Η Μαριάννα Κουκουτσάκη κυκλοφόρησε το πρώτο της single με τίτλο "Terre Secrete" ανοίγοντας τα φτερά της και στον χώρο του τραγουδιού. Μαριάννα, μίλησέ μας για το πρώτο σου αυτό εγχείρημα.


Μ.Κ.: Το κομμάτι λέγεται "Terre Secrete" που σημαίνει "Μυστική Γη". Eίναι σε μουσική του συνθέτη ηλεκτρονικής μουσικής Aural Fragment και σε στίχους της Πάρις Καρβούνη. Μας μιλάει για την μυστική γη που όλοι μας ψάχνουμε και ονειρευόμαστε, για το ιδανικό μας. Συνδυάζει την ηλεκτρονική μουσική με την όπερα, ένα εναλλακτικό είδος με pop dance στοιχεία. Είναι κάτι που επέλεξα να κάνω, έτσι ώστε να ακούσει το κλασσικό τραγούδι και κόσμος που δεν το συνηθίζει, γίνεται δηλαδή ένα πιο"προσιτό" άκουσμα. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη για την πορεία του, έχει συμπεριληφθεί σε γαλλικά charts, ακούγεται σε αρκετούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, σε ψηφιακές ιντερνετικές πλατφόρμες και στο επίσημο κανάλι της Heaven Music.


Ασχολείσαι με το τραγούδι από πότε; Πως έγινε η αρχή;


Μ.Κ.: Ασχολούμαι με το κλασσικό τραγούδι από τα 13 μου. Το ξεκίνησα αρχικά για να έχω μια σωστή τοποθέτηση αλλά η αγάπη μου γι' αυτό ήρθε αργότερα, όσο ερχόμουν σε επαφή με αυτό το είδος και μελετούσα τα κλασσικά έργα.


Τι είδους σπουδές έχεις κάνει;


Μ.Κ.: Έχω σπουδάσει όπερα-τοποθέτηση φωνής με καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου, όπως ο εκπληκτικός δάσκαλος- εμπνευστής, όπως τον λεω, Πάνος Δήμας, θεωρία μουσικής και μελοδραματική. Ακόμη έχω κάνει 6 χρόνια χορό, γιατί η σωστή κίνηση, όπως και η υποκριτική, παίζουν μεγάλο ρόλο στο πως στέκεται ένας λυρικός καλλιτέχνης στην σκηνή. Επίσης έχω παρακολουθήσει σεμινάρια κλασσικού τραγουδιού με τον διεθνούς φήμης βαρύτονο Δημήτρη Τηλιακό.


Θα ήθελες να αναφερθείς σε συνεργασίες που θεωρείς οτι ήταν και είναι πολύ σημαντικές για σένα;


Μ.Κ.: 'Oλες μου οι συνεργασίες ήταν σημαντικές, αν κάτι δεν με συναρπάζει δεν μπορώ να ασχοληθώ μαζί του. Από την πρώτη μου παράσταση, τον "Μικρό κύκλο με την Κιμωλία" σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Πολιτάκη, το "Αστέρι της Ερήμου- Ναλιμάρ" της Μάνιας Βλαχογιάννη από το ομώνυμο βιβλίο της, σε σκηνοθετική επιμέλεια Γιάννη Δεγαίτη, που ενσαρκώνω το ρόλο της Μοίρας, έως το "Αστέρι της Ερήμου-Νεφέλη και Ναλιμάρ", των ίδιων συντελεστών, που είναι η εκδοχή για παιδιά και μεγάλους, στο οποίο ενσαρκώνω το ρόλο της Νεφέλης. Αυτές είναι συνεργασίες με σημαντικούς καλλιτέχνες του χώρου, όπως ο τενόρος Σταύρος Σαλαμπασόπουλος, η Μάνια Βλαχογιάννη που με πίστεψε και μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω πραγματικότητα πολλά από τα όνειρά μου, ο Κύπριος τενόρος Μάριος Ανδρέου, ο βαθύφωνος Βασίλης Ασημακόπουλος και πολλοί άλλοι.


Έχεις και αρκετές συμμετοχές πριν το προσωπικό σου τραγούδι....


Μ.Κ.: Έχω συμμετάσχει στο άλμπουμ του Aural Fragment  "Return to space 3",απο την FM Records, το τελευταίο της εκπληκτικής τριλογίας του, αποδίδοντας την ονειρική ατμόσφαιρα της μουσικής του με λυρικά φωνητικά. Στο "Oceanic", από την FM Records, την τελευταία του δουλειά ερμηνεύοντας, εκτός από τα λυρικά φωνητικά, το κομμάτι "South atlantic ocean". Έχουν και τα δύο βρεθεί στο #1 των Top Albums in Greece για την ηλεκτρονική μουσική.


Ποια είναι η γνώμη σου για τα talent shows; Θα δοκίμαζες τις δυνάμεις σου μέσα από κάποιο;


Μ.Κ.: Θεωρώ πως για το είδος που υπηρετώ, την όπερα, δεν έχει να μου προσφέρει κάτι η συμμετοχή μου σε αυτά. Αν ζούσα στο εξωτερικό θα το σκεφτόμουν διαφορετικά, γιατί πολλοί έχουν κάνει καριέρα ξεκινώντας από εκεί, όπως ο Paul Potts, εξαιρετικός καλλιτέχνης της όπερας και τόσοι άλλοι. Στην Ελλάδα βλέπουμε πως παιδιά που έχουν πάρει μέρος σε αυτά τα shows δεν εξελίσσονται, ούτε υπάρχει ιδιαίτερη βοήθεια. Αλλά δεν θα συμβούλευα κάποιον που θέλει να αναζητήσει το μέλλον του στην ελληνική μουσική βιομηχανία με αυτόν τον τρόπο, να μην το κάνει..πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρά μας μέχρι τέλους.


Στην Ελλάδα της κρίσης, υπάρχει χώρος για την τέχνη;


Μ.Κ.:Ασφαλώς, πάντα υπάρχει χώρος για κάτι που μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις δυσκολίες της ζωής. Οτιδήποτε μας προκαλεί ανάταση ψυχης και νου, είχε, έχει και θα έχει πάντα χώρο στην καθημερινότητά μας.


Τι ετοιμάζεις αυτό το διάστημα;


Μ.Κ.: Έχω την ευτυχία να βρίσκομαι δίπλα σε εξαιρετικούς καλλιτέχνες, όπως η πολυπράγμων Μάνια Βλαχογιάννη, o Aural Fragment του οποίου οι μουσικές δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις αντίστοιχες των συνθετών του εξωτερικού, ο βραβευμένος συγγραφέας Θανάσης Σάλτας, ο ευφυής σκηνοθέτης και συγγραφέας Δημήτρης Παναρετάκης..Με αυτούς τους ανθρώπους που μου κάνουν την χαρά και την τιμή να με εμπιστεύονται θα συνεργαστώ και στο μέλλον. Έρχονται πολύ όμορφα πράγματα και θεατρικά και μουσικά.


Που σε συναντάμε; Σε παράσταση, σε μουσική σκηνή;


Μ.Κ.: Αυτό το διάστημα και μέχρι τέλος Ιανουαρίου, βρίσκομαι στην κεντρική παιδική σκηνή του θεάτρου 'Σταθμός' με το  έργο, για μικρούς και μεγάλους, "Δόνα Γη και Δον Αστέρης" του βραβευμένου συγγραφέα Θανάση Σάλτα, σε σκηνοθεσία Ιωάννας Μαστοράκη. Το έργο τελεί υπό την αιγίδα του ομίλου για την UNESCO Τεχνών-Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.  Είναι ένα υπέροχο παραμύθι με εξαιρετικό λόγο, ντυμένο με τραγούδια και υπέροχες μουσικές απο την μοναδική Πηγή Λυκούδη. Παίζουν ο Ισίδωρος Σταμούλης, η Μάνια Βλαχογιάννη, η Ιωάννα Μαστοράκη, ο Νεκτάριος Παπαλεξίου στον ρόλο του Δόν Αστέρη και εγώ στο ρόλο της Δόνα Γης.


Μαριάννα, σ ευχαριστούμε πολύ και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία.


Μ.Κ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία εδώ και εύχομαι για όλους τους ανθρώπους να βρίσκουν αγάπη και φως. Να ανακαλύψουν αυτή τη μυστική γη, όπως λέει και το κομμάτι μου το Τerre Secrete, που θα τους χαρίσει χαρά. 
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία