|
| | | |
Σύγχρονο Ελληνικό Τραγούδι
Συνέντευξη με τον τραγουδοποιό Στάθη Γκαντζούρα
Γράφει η Δημοσιογράφος ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΡΑ
Αθήνα.-
Μας συστήθηκε μέσα από την πρώτη του δισκογραφική δουλειά και την συνεργασία του με την διεθνούς φήμης σολίστ, βιρτουόζο του ακορντεόν και συνθέτρια Ζωή Τηγανούρια . Μετά το άκουσμα του πρώτου τραγουδιού που αγαπήσαμε και περιλαμβάνεται στο συγκεκριμένο
album με τίτλο ‘’Ζήτω’’ - ένα τραγούδι το οποίο σύμφωνα με τον ερμηνευτή είναι ο καθρέφτης της ίδιας της ζωής - με την μουσική της Ζωής Τηγανούρια να σε παρασύρει στον ρυθμό και την έντασή της και τον στίχο του Ηλία Κατσούλη να αναφέρεται σε εκείνα τα στοιχεία που δίνουν αξία στη ζωή μας, ακολουθεί
το δεύτερο τραγούδι του album με τίτλο ‘’Σ΄ ένα άδειο χαρτί’’ σε μουσική και στίχους του ίδιου του ερμηνευτή. Το album κυκλοφορεί από την ZOE MUSIC LTD.
Εδώ ο Στάθης Γκαντζούρας παίρνει επιπλέον θέση τραγουδοποιού και καταθέτει στο πεντάγραμμο μουσικές που μας ταξιδεύουν νοερά σε ηχοχρώματα της ανατολής, στοιχεία τα οποία έχουν επηρεάσει τον ίδιο. Ακούμε μουσικά όργανα που έχει αγαπήσει από τα παιδικά του χρόνια όπως τον ήχο του ακορντεόν. Ιδιαίτερη τιμή για εκείνον καθώς η σπουδαία βιρτουόζος του ακορντεόν τον τιμά παίζοντας μοναδικά με τον ξεχωριστό δικό της τρόπο , αλλά και ούτι όπου παίζει ο ίδιος.
Θα τον ακούσουμε να λέει πως ‘’ κλείνω τα μάτια και νιώθω εκείνο το αεράκι να με διαπερνά, εκείνο που κουβαλά μαζί του τα αρώματα, τα μπαχάρια, μία εποχή που ως νεότερη γενιά δεν γνωρίσαμε ποτέ
κι όμως μας ταξιδεύουν σε εκείνα τα σοκάκια της Πόλης με τα υπέροχα αρχοντικά και τα κάρα που σέρνουν πανέμορφα άλογα, τους μοναδικούς οργανοπαίχτες και τις βελούδινες γυναικείες και αντρικές φωνές μιας άλλης εποχής’’.
Σημαντική στιγμή για τον ίδιο τον τραγουδοποιό η συμμετοχή του σε συναυλίες της Ζωής το καλοκαίρι του 2017 όπου και παρουσίασε το ‘’Σ’ ένα άδειο χαρτί’’. Ο ίδιος βλέπει να παίρνουν σάρκα και οστά δικές του συνθέσεις, τραγούδια και να αγκαλιάζεται δισκογραφικά από μία δημιουργό με τεράστια πορεία και εμπειρία στον χώρο της μουσικής, με την εταιρία της ZOE MUSIC LTD να του δίνει βήμα αλλά ταυτόχρονα και ευθύνη, συνέπεια, κίνητρο για την συνέχεια κάτι που δεν ξεχνά να αναφέρει σε κάθε του βήμα.
Ακούστε το εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=XkfWjUnYDY8
Σε Ένα Άδειο Χαρτί - Στάθης Γκαντζούρας feat Zoe Tiganouria
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|