Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πάνω από 350 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε εμπόλεμες ζώνες



Πηγή Save the Children

Περισσότερα παιδιά παρά ποτέ ζουν σήμερα σε εμπόλεμες ζώνες και διατρέχουν κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους ή να υποστούν ακραία βία, τονίζει σε έκθεσή της που έδωσε στη δημοσιότητα  η μη κυβερνητική οργάνωση Σώστε τα Παιδιά (Save the Children), που χαρακτηρίζει τη Συρία, το Αφγανιστάν και τη Σομαλία τις πιο επικίνδυνες χώρες για τους νέους ανθρώπους και τα παιδιά.

Στην έκθεσή της, η ΜΚΟ υπογραμμίζει ότι τουλάχιστον 357 εκατομμύρια παιδιά ,δηλαδή το ένα στα έξι παγκοσμίως, ζουν σε περιοχές όπου μαίνονται ένοπλες συρράξεις, ένας αριθμός αυξημένος κατά 75% σε σύγκριση με αυτόν που καταγραφόταν στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Η εντονότερη αστικοποίηση, το γεγονός ότι οι συρράξεις διαρκούν περισσότερο και η αύξηση του αριθμού των σχολείων και των νοσοκομείων που γίνονται στόχοι αυξάνουν πολύ τον κίνδυνο για τα παιδιά, επισημαίνει η διεθνής οργάνωση αρωγής.

Τα παιδιά και οι νέοι διατρέχουν κι άλλους κινδύνους: μπορεί να απαχθούν ή να υποστούν σεξουαλική βία, μεταξύ άλλων.

«Βλέπουμε μια σοκαριστική αύξηση του αριθμού των παιδιών τα οποία μεγαλώνουν σε περιοχές που πλήττονται από συρράξεις κι εκτίθενται στις χειρότερες μορφές της πιο αδιανόητης βίας», υπογραμμίζει η Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ, ανώτατο στέλεχος της ΜΚΟ, σε ένα δελτίο Τύπου που συνοδεύει την έκθεση.

«Τα παιδιά υφίστανται πράγματα που κανένα παιδί δεν θα έπρεπε να υφίσταται ποτέ· από σεξουαλική βία ως τον εξαναγκασμό τους να γίνουν βομβιστές και βομβίστριες καμικάζι. Τα σπίτια τους, τα σχολεία τους, οι παιχνιδότοποί τους έχουν μετατραπεί σε πεδία μαχών», συνεχίζει η Τόρνινγκ-Σμιτ, η πρώην πρωθυπουργός της Δανίας.

Στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών δείχνουν ότι πάνω από 73.000 παιδιά έχουν σκοτωθεί ή ακρωτηριαστεί σε 25 ένοπλες συρράξεις από το 2005, όταν ο ΟΗΕ άρχισε να συλλέγει, να συγκρίνει και να ταξινομεί τέτοιες στατιστικές, σημειώνεται στην έκθεση της Σώστε τα Παιδιά.

Από το 2010, ο αριθμός των ?επαληθευμένων από τον ΟΗΕ? περιπτώσεων παιδιών που έχουν σκοτωθεί ή ακρωτηριαστεί αυξήθηκε κατά σχεδόν 300%.

Οργανώσεις αρωγής επισημαίνουν ότι ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι ακόμη πιο υψηλός, καθώς υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες ως προς την επαλήθευση στοιχείων αυτού του είδους στις εμπόλεμες ζώνες.

Για τη Σώστε τα Παιδιά, η επιδείνωση της κατάστασης στις εμπόλεμες ζώνες οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αύξηση των μαχών μέσα σε αστικές περιοχές και στην κλιμάκωση της χρήσης βομβών ή αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών σε πυκνοκατοικημένες περιοχές.

Τα παιδιά μπαίνουν στο στόχαστρο όλο και πιο βάρβαρων τακτικών: χρησιμοποιούνται ως βομβιστές καμικάζι, ή πέφτουν θύματα όπλων όπως οι αυτοσχέδιες βόμβες με βαρέλια ή δοχεία με εκρηκτικές ύλες, τονίζει ακόμα η ΜΚΟ.

Τα παιδιά στην περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι πολύ πιθανό να ζουν σε εμπόλεμη ζώνη (τα δύο πέμπτα) ενώ επόμενη στο επίπεδο του κινδύνου είναι η Αφρική, με το 20% των παιδιών της ηπείρου να ζει σε περιοχές όπου βρίσκονται σε εξέλιξη συρράξεις.

«Τα παιδιά στις εμπόλεμες ζώνες σε όλο τον κόσμο γίνονται στόχος επιθέσεων εύρους που προκαλεί σοκ, με τα αντιμαχόμενα μέρη να επιδεικνύουν απόλυτη περιφρόνηση για το διεθνές δίκαιο», κατά τον Μανουέλ Φοντέν, επικεφαλής των προγραμμάτων αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία (UNICEF).



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία