|
| | | |
Επιστολή του κ. Σάββα Σαλτσίδη, γνωστού αθλητικού παράγοντα της Δυτικής Μακεδονίας, προς Υφυπουργό Αθλητισμού κο Βασιλειάδη Γεώργιο
Κοζάνη.-
Με αφορμή τις εικόνες ντροπής που παρακολούθησε όλος ο πλανήτης για τα πεπραγμένα του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα ήθελα να σας επισημάνω κάποια κακώς κείμενα που λαμβάνουν χώρα και στο νομό Κοζάνης.
Το πρώτο και κυρίαρχο είναι ότι το ποδόσφαιρο της Κοζάνης εδώ και είκοσι χρόνια διοικείται από μια οικογένεια.
Έχουμε πανελλαδική πρωτιά σε αυτό το τομέα, δηλαδή η προεδρία πάει από τον πατέρα στο γιό ( βάλαμε τα γυαλιά στους Βορειοκορεάτες )με εκλογές εξπρές και παράνομες και όλα αυτά γιατί στον πατέρα έχει απαγορευθεί η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο λόγω της παραπομπής του για το σκάνδαλο με την κάρτα υγείας της ΕΠΟ.
Και αντί αυτού έχουν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις δικαστικές αποφάσεις και εξακολουθούν να συμπεριφέρονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα μεμπτό διοικώντας την Ε.Π.Σ. Κοζάνης από το μαγαζί τους παίρνοντας αποφάσεις ( που θυμίζουν άλλες εποχές ) για θέματα διαιτησίας – ποινών – αναβολές αγώνων – ορισμό αγώνων που έχουν κατοχυρωθεί.
Στις εκλογές του περασμένου χρόνου μοίραζε ψηφοδέλτια και όσοι δεν υπάκουσαν πληρώνουν τώρα την ανυπακοή τους με ποινές εξοντωτικές που είναι πρωτόγνωρες για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Αποβολή από το πρωτάθλημα για δυο μήνες ή και έως να συμμορφωθούν με τις εντολές της Ένωσης.
Αναφέρω ενδεικτικά κάποιες ομάδες : Α.Ε. ΚΡΑΝΙΔΙΩΝ – ΤΙΤΑΝ ΣΕΡΒΙΩΝ – Α.Ε. ΠΕΡΔΙΚΑ – ΒΕΡΜΙΟ ΚΑΡΥΟΧΩΡΙΟΥ – Α.Π. ΒΟΙΟΥ που εντελώς τυχαία είναι από τα σωματεία αυτά που δεν συμμορφώθηκαν με τις εντολές των εκλογών ( ισονομία στο μέγιστο βαθμό ). Και ερχόμαστε τώρα στα δικαστικά.
Επειδή υπάρχουν και κάποιοι ρομαντικοί ( με το ποδόσφαιρο) στην περιφερειακή ενότητα Κοζάνης , συγκροτήθηκε μια ομάδα ατόμων που αγαπούν ανιδιοτελώς το ποδόσφαιρο και κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα κατά της εκλογικής διαδικασίας τα οποία συζητήθηκαν την 01/11/2017 με σκοπό να οριστεί προσωρινή διοίκηση και να πάμε σε νέες εκλογές για να αποφασίσουν τα σωματεία αν θέλουν να διοικούνται από έναν άνθρωπο που έχει προβλήματα με την δικαιοσύνη για θέματα που αφορούν το ποδόσφαιρο. Και μετά από πέντε σχεδόν μήνες είμαστε εν αναμονή της απόφασης.
Και κλείνω με κάποιες απορίες. 1) Γιατί άραγε δεν αφήνουν την καρέκλα την οποία κατέχουν τα τελευταία είκοσι χρόνια και ενώ είναι υπόδικοι ? 2) Για την απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο που του έχει επιβληθεί υπάρχει έλεγχος ( για το εάν τηρείται ) και ποιος προΐσταται αυτού του ρόλου?
Είμαστε στη διάθεση όποιου εισαγγελέα μας καλέσει για να προσκομίσουμε στοιχεία που να αποδεικνύουν το αντίθετο και όχι μόνο.
Πρώην μέλος της ΕΠΣ Κοζάνης Σάββας Σαλτσίδης
Κοινοποίηση: Γραφείο Πρωθυπουργού, Υπουργό Δικαιοσύνης, ΕΠΟ, Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας, Αντιπεριφερειάρχη Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης, Βουλευτές Κοζάνης , ΜΜΕ Ηλεκτρονικού και Έντυπου Τύπου
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|