Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μηνάς Καστέλλος:  "Η Ρόδος είναι το νησί που βγάζει αξιόλογους καλλιτέχνες."

Γράφει η Δημοσιογράφος ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΡΑ



Αθήνα

Διαβάστε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Ροδίτη καλλιτέχνη Μηνά Καστέλλου.
 
Μετά την περυσινή επιτυχία με το τραγούδι «Πέρασε έξω», ο Μηνάς Καστέλλος επιστρέφει με νέο τραγούδι από τους
δημιουργούς των επιτυχιών, Γιάννη Φρασέρη και Γρηγόρη Βαξαβανέλη. Μηνά, μίλησέ μας για το νέο σου single.
 
Μ.Κ.: Κυκλοφόρησε στα μέσα του Φεβρουαρίου από τη Dusty Recods σε παραγωγή, μουσική, ενορχήστρωση του Γιάννη Φρασέρη και σε στίχους Γρηγόρη Βαξαβανέλη. Τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη τους.Επίσης θέλω να ευχαριστήσω την εταιρεία μου Dusty Recods και το Κυριάκο Χατζηγεωργιου για την σκηνοθεσία  του βίντεο κλιπ, τη φίλη Σέβη Λερια για την συμμετοχή της και τους χορηγούς μου που με πίστεψαν σε όλο αυτόΠραγματικά τους ευχαριστώ.
 
 
Είναι λίγο πιο λαϊκό από το προηγούμενο single σου; Τι το ιδιαίτερο έχει αυτό το τραγούδι που σε έκανε να το επιλέξεις;
 
Μ.Κ.: Ναι είναι πιο λαϊκό.
 
 Ήθελα ένα κομμάτι με αυτό το στυλ.
Μου αρέσουν πολύ τα ρυθμικά τραγούδια,με αυτό το τέμπο  γι αυτό το και επέλεξα.
 
 
 
 
Ζεις μακριά από την Αθήνα, που είναι και το επίκεντρο για καριέρα στο χώρο του τραγουδιού. Θα ήθελες να είσαι στο κέντρο των εξελίξεων;
 
Μ.Κ.: Βεβαίως...είναι ένας απ τους στόχους μου!!! Δυστυχώς έχει  αλλάξει κατά πολύ η νυχτερινή ζωή του ΄Ελληνα, ζούμε σε μια εποχή που όλα πρέπει να τα μετράς και να τα υπολογίζεις. Θα γίνει και αυτό. "Κάθε πράγμα στον καιρό του", που λέει μια παροιμία.
 
 
Η Ρόδος είναι ένα κοσμοπολίτικο νησί που ζει από τον τουρισμό. Μπορεί ένας καλλιτέχνης να βιοποριστεί εκεί, από την τέχνη του;
 
Μ.Κ.: Ναι, η Ρόδος είναι ένα νησί που ζει κυρίως από τον τουρισμό αλλά είναι και το νησί που έχει βγάλει και συνεχίζει να βγάζει αξιόλογους καλλιτέχνες. Έχει παράδοση σ αυτό. Σίγουρα τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει και εδώ τα πράγματα. Έχουν κλείσει αρκετά νυχτερινά κέντρα οπότε είναι και δύσκολο να αναδείξει κάποιος και τη δουλειά του. Παρόλα αυτά ναι, μέχρι ένα βαθμό, κάποιος μπορεί να βιοποριστεί..θεωρώ πως βοηθάνε πλέον πολύ και τα μέσα μαζικής ενημερώσης, youtube, facebook, κλπ.
 
Επιχείρησες να δοκιμάσεις την τύχη σου μέσα από ένα talent show;
 
Μ.Κ.: Δεν έχω επιχειρήσει κάτι τέτοιο, βέβαια δεν σημαίνει οτι δεν μ αρέσει ή, δεν τα παρακολουθώ. Απλά μ αρέσει να κάνω αργά βήματα και σταθερά. Μου έχει διδάξει η ζωή πως ότι ανεβαίνει γρήγορα, κατεβαίνει και γρήγορα. Έχω δει αξιόλογα παιδιά μέσα απ τα talent show να μην μπορούν να διαχειριστούν όλο αυτό και δυστυχώς το αποτέλεσμα πολλές φορές είναι μη επιθυμητό και μη αναστρέψιμο.
 
 
Τι είναι για σένα το τραγούδι;
 
Μ.Κ.: Τρόπος ζωής και έκφρασης. Μεγάλωσα με αυτό, είναι μέσα μου, δεν επιχείρησα να το μάθω,γεννήθηκα μ αυτό!!!
 
Και πέρα από το τραγούδι, τι άλλο υπάρχει;
 
Μ.Κ.: Μια όμορφη οικογένεια (χαχα) και ενα πανέμορφο κοριτσάκι. Ο θεός μου χάρισε το ωραιότερο αγαθό. Ζω ένα θαύμα.
 
 
Που μπορούμε να σε δούμε και να σε ακούσουμε αυτό το διάστημα;
 
Μ.Κ.: Αυτή την περίοδο βρίσκομαι στο νησί μου στη Ρόδο κι έχω την τιμή να συνεργάζομαι με το Γιώργο Δασκαλάκη στο Blue Coast!!!
 
Μετά από το single σου "Το ξερό μου το κεφάλι", τι άλλο θα ακολουθήσει;
 
Μ.Κ.: Έρχονται όμορφα πράγματαρος το παρόν απολαμβάνω τη νέα μου δουλειά. 
 
Μηνά, σ ευχαριστούμε πολύ και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία.
 
Μ.Κ: Εγώ σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να μάθει ο κόσμος κάποια πράγματα για μένα.
Εύχομαι αγάπη και ευημερία σ όλο το κόσμο.


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία