Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μεγάλη ανακάλυψη για την διάγνωση τού καρκίνου τού προστάτη



Νέα Υόρκη



Μια σημαντική ανακάλυψη σχετικά με το γενετικό υπόβαθρο του καρκίνου του προστάτη, της πιο συνηθισμένης μορφής καρκίνου στους άνδρες, μπορεί να οδηγήσει σύντομα στην ανάπτυξη ενός νέου αιματολογικού τεστ ή σε μια νέα βιοψία, που θα μπορεί έγκαιρα να ξεχωρίσει τους πιο επικίνδυνους από τους πιο αθώους όγκους. Οι ερευνητές του διάσημου γενετικού εργαστηρίου Cold Springs Harbor της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον καθηγητή Λόιντ Τρότμαν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό για θέματα βιολογίας του καρκίνου ?Cancer Cell?, σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», πιστεύουν ότι εντόπισαν για πρώτη φορά μια κρίσιμη γονιδιακή διαφορά ανάμεσα σε ένα μεταστατικό όγκο που εξαπλώνεται γρήγορα σε άλλα μέρη του σώματος και σε ένα αργά αναπτυσσόμενο όγκο που δεν είναι μεταστατικός. Η ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει σε ένα τεστ που θα ανιχνεύει τους επικίνδυνους όγκους και, παράλληλα, θα βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων, τα οποία θα εμποδίζουν την μετάσταση. Από την άλλη, πολλοί άνδρες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του προστάτη, θα γνωρίζουν πλέον κατά πόσο η περίπτωσή τους ανήκει όντως στις επικίνδυνες και, αν όχι, θα αποφεύγουν να προχωρούν σε περιττές θεραπείες. Μόνο ένα μικρό μέρος των περιστατικών καρκίνου του προστάτη είναι μεταστατικά και θανατηφόρα, γι? αυτό έχει μεγάλη σημασία να μπορεί ο γιατρός και ο ασθενής να διακρίνουν έγκαιρα το βαθμό επικινδυνότητας κάθε περίπτωσης. Το νέο διαγνωστικό τεστ θα μπορούσε να βασίζεται είτε σε ανάλυση αίματος είτε σε βιοψία από δείγμα του προστατικού αδένα. Οι επιστήμονες εστίασαν την προσοχή τους σε τρία γονίδια (PHLPP1, PTEN και p33) που παίζουν ρόλο στο κατά πόσο ένα κύτταρο του προστάτη γίνεται καρκινικό και κατά πόσο ο όγκος, στη συνέχεια, θα έχει τάση γρήγορης εξάπλωσης. Τα τρία γονίδια, υπό κανονικές συνθήκες, δρουν ως αναστολείς του καρκίνου, όμως σε μερικές περιπτώσεις μετάλλαξης, βοηθούν στην μετάσταση. Αν ένα τεστ αποτύχει να εντοπίσει τα τρία συγκεκριμένα γονίδια στην φυσιολογική μορφή τους, αυτό αποτελεί σοβαρή ένδειξη μεταστατικού καρκίνου σε εξέλιξη. «Οραματιζόμαστε ένα τεστ που θα εντοπίζει το επίπεδο δραστηριότητας των τριών γονιδίων και κατά πόσο αυτά έχουν ανοίξει το δρόμο στον μεταστατικό καρκίνο», δήλωσε ο Τρότμαν. Παράλληλα, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι δυνατό μελλοντικά να αναπτυχθούν νέου τύπου φάρμακα που θα μεταβάλλουν τις μεταβολικές οδούς αυτών των γονιδίων, έτσι ώστε να «επισκιάζονται» οι γενετικές μεταλλάξεις που ενθαρρύνουν την εξάπλωση των όγκων.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία