|
| | | |
Forbes: Το ελληνικό χρηματιστήριο είναι το καλύτερο στην Ευρώπη το 2019
Νέα Υόρκη.-
Το ελληνικό χρηματιστήριο πρωτοστατεί στην άνοδο μεταξύ των ευρωπαϊκών
χρηματιστηρίων το 2019, επισημαίνει το περιοδικό Forbes και
παρουσιάζει σχετικό πίνακα της εταιρείας Tradingeconomics.com. Επί
χρόνια οι ελληνικές μετοχές υποχωρούσαν αντικατοπτρίζοντας την
κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, υπό την πίεση του μεγάλου βάρους
του χρέους. Ωστόσο, τα χειρότερα μπορεί να παρήλθαν, όπως αποδεικνύουν
πολλοί μακροοικονομικοί δείκτες. Ένας από αυτούς είναι η άνοδος 1,6%
του ΑΕΠ σε ετήσια βάση το τέταρτο τρίμηνο του 2018, σύμφωνα με την
εταιρεία Tradingeconomics.com. Η εν λόγω άνοδος σημειώθηκε μετά από
ανάπτυξη 2,1% το προηγούμενο τρίμηνο, σημειώνει το Forbes - μεγαλύτερη
από αυτήν της περιόδου 1996- 2018. Το ελληνικό ΑΕΠ αυξήθηκε λόγω της
ανόδου των εξαγωγών, που σημείωσαν ιστορικό ρεκόρ το 2018, και της
ανόδου των εσόδων από τον τουρισμό, που επίσης σημείωσαν ιστορικό
ρεκόρ τον Αύγουστο του 2018. Οι ελληνικές εξαγωγές και ο τουρισμός
υποβοηθήθηκαν από τη μεγάλη βελτίωση που σημείωσε η χώρα στην
παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας, στην 57η το 2018 από την 96η
θέση το 2013. Επίσης, ο δείκτης ανεργίας υποχώρησε στο 18% τον
Δεκέμβριο του 2018, έναντι 18,3% τον προηγούμενο μήνα, αναφέρει το
περιοδικό επισημαίνοντας ότι είναι το χαμηλότερο επίπεδο από τον
Ιούλιο του 2011 και σημαντικά χαμηλότερος από το 27,90% τον Ιούλιο του
2013.
Το Forbes επισημαίνει τη μεγάλη δημοσιονομική μεταστροφή, δηλαδή η
επίτευξη πλεονάσματος 0,80% του ΑΕΠ το 2017 έναντι ελλείμματος 15,10%
το 2009.
Εν τω μεταξύ η Ελλάδα αρχίζει να ζει με τα δικά της οικονομικά μέσα.
Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης το έλαβαν υπόψη και τους τελευταίους
μήνες αναβάθμισαν την πιστοληπτική της ικανότητα, με αποτέλεσμα η
κυβέρνηση να επιστρέψει στις αγορές προετοιμάζοντας το έδαφος για
τερματισμό του φαύλου κύκλου λιτότητας και αποπληρωμής των δανείων του
ΔΝΤ. Αυτό θα αποτελέσει μεγάλο όφελος για τη χώρα, σύμφωνα με τον Θ.
Ματσόπουλο, σύμβουλο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου
Αθηνών, καθώς το επιτόκιο αυτών των δανείων είναι 5,13%. Από πλευράς
αναδιάρθρωσης του χρέους θα είναι μια συνετή κίνηση, αφού η Ελλάδα
μπορεί να δανειστεί από τις αγορές με χαμηλότερο επιτόκιο, τόνισε. Το
ετήσιο όφελος θα ήταν της τάξης περίπου των 70 εκατ. ευρώ για τον
προϋπολογισμό, εκτίμησε ο Θ. Ματσόπουλος.
Το Forbes διατυπώνει το ερώτημα αν είναι διατηρήσιμο το ράλι που έχουν
καταγράψει οι ελληνικές μετοχές το 2019. Κατά τον Στ. Γιαννίκο του
Ινστιτούτου Pushkin στην Αθήνα, δεν είναι. Το ράλι θα εξασθενήσει μετά
τις εκλογές, εκτίμησε και πρόσθεσε ότι στην Ελλάδα πολλά προβλήματα
παραμένουν, όπως τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, και πρέπει να
αντιμετωπιστούν μετά τις εκλογές, επισήμανε ο Στ. Γιαννίκος. Το
δημοσίευμα κάνει επίσης λόγο για το χρέος και την έλλειψη επενδύσεων.
Tο Forbes καταλήγει αναφέροντας ότι ενώ δεν είναι ξεκάθαρο αν θα
διατηρηθεί το πρόσφατο ράλι μετοχών, είναι όμως σαφές ότι η χώρα θα
ισχυροποιηθεί εκ νέου με τη βοήθεια της δημοκρατίας και της ανθρώπινης
ανάπτυξης, προσφέροντας μεγάλες ευκαιρίες σε μακροπρόθεσμους
επενδυτές.
Πηγές Forbes,ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|