 |
|
|  |  |  | 
Η Κρητικιά που «υπερασπίζεται» τα ελληνικά προϊόντα στην Ευρώπη
Βρυξέλλες.-
Έμπειρη τεχνοκράτης, αλλά και αντιπεριφερειάρχης Κρήτης τα τελευταία 9
χρόνια, η Ηρακλειώτισσα, Θεανώ Βρέντζου- Σκορδαλάκη, αποτελεί φανατικό
υποστηρικτή των ελληνικών προϊόντων στις Βρυξέλλες, ως πρόεδρος της
Ένωσης Ευρωπαϊκών Περιφερειών και Παραγωγών AREPO που εξειδικεύεται
στις Γεωγραφικές Ενδείξεις (ΠΟΠ, ΠΓΕ, ΕΠΙΠ). Όπως αναφέρουν παραγωγοί,
είναι πολύ κρίσιμο να βρίσκεται στη θέση αυτή μια Ελληνίδα με
σημαντική εμπειρία, μετά και τις περιπέτειες για την αναγνώριση της
μοναδικής ταυτότητας της φέτας ως ελληνικού προϊόντος, αλλά και όποια
ζητήματα μπορούν να προκύψουν.
Για την πρόεδρο της ένωσης AREPO, η ανάδειξη των ΠΟΠ (προϊόντων
ονομασίας προέλευσης) και ΠΓΕ (προϊόντων γεωγραφικής ένδειξης) μπορεί
να στηρίξει σημαντικά την ανάπτυξη του κάθε τόπου. «Στόχος των
παρεμβάσεών μας, είναι να στηρίξουμε τους παραγωγούς των προϊόντων
ΠΟΠ, ΠΓΕ, και ΕΠΙΠ, ώστε όλη η προστιθέμενη αξία, να επιστρέφει στις
περιοχές παραγωγής, συμβάλλοντας σημαντικά στην ανάδειξη του ίδιου του
τόπου. Παράλληλα, με τον τρόπο αυτό, ενισχύεται και το τουριστικό
προϊόν της κάθε περιοχής, δημιουργώντας πολλαπλάσια αναπτυξιακά
οφέλη», αναφέρει η κ. Βρέντζου-Σκορδαλάκη .
Μάλιστα, ως παράδειγμα επιτυχίας χαρακτηρίζεται από πολλούς η
Αγροδιατροφική Σύμπραξη Κρήτης που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της.
Μέχρι σήμερα έχουν πιστοποιηθεί πάνω από 900 προϊόντα και 120
επιχειρήσεις με το brandname «ΚΡΗΤΗ». Ένα σήμα ποιότητας το οποίο
υπερασπίστηκε στο πλαίσιο της συμμετοχής της Περιφέρειας Κρήτης στην
ένωση AREPO. Το αποτέλεσμα ήταν τα κρητικά προϊόντα που ταξιδεύουν σε
όλο τον κόσμο να προβάλλουν παράλληλα και την Κρήτη ως ιδανικό
διατροφικό προορισμό, υπερβαίνοντας το παραδοσιακό μοντέλο τουριστικής
ανάπτυξης «ήλιος- θάλασσα».
Σύμφωνα με την κ. Θεανώ Βρέντζου-Σκορδαλάκη τα προϊόντα γεωγραφικής
ένδειξης και ονομασίας προέλευσης συνδέονται άμεσα με την ανάπτυξη των
Περιφερειών της Ευρώπης, την απασχόληση και τη βιωσιμότητα των
μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τη μείωση της διαρροής του πληθυσμού από
την ύπαιθρο και την αειφόρο ανάπτυξη της υπαίθρου. «Για το λόγο αυτό,
η πολιτική ποιότητας, πρέπει να αναγνωριστεί, ως βασικός αναπτυξιακός
πυλώνας του βιώσιμου ευρωπαϊκού αγροδιατροφικού συστήματος και η ΚΓΠ,
θα πρέπει να υποστηρίξει τη λειτουργία αυτού του οικονομικού μοντέλου,
προκειμένου να ενισχυθεί η ικανότητά του, να προσαρμόζεται στις νέες
κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις, συνεχίζοντας να παρέχει
δημόσια αγαθά», αναφέρει η κ. Βρέντζου-Σκορδαλάκη.
Επίσης, έχει καταθέσει και συγκεκριμένες προτάσεις που σχετίζονται με
την απλοποίηση στα συστήματα ποιότητας για την αποφυγή χρονοβόρων
διαδικασιών, την υλοποίηση διεθνούς καμπάνιας ενημέρωσης των
καταναλωτών για τη διεύρυνση της αναγνώρισης των ΠΟΠ σε διεθνές
επίπεδο, καθώς και τη διασφάλιση του ελέγχου των απομιμήσεων. Μέσα από
το θεσμικό της ρόλο ως προέδρου της ένωσης AREPO, είχε την ευκαιρία να
παρουσιάσει τις απόψεις της και τις απόψεις της ένωσης AREPO, στον κ.
Hogan, Επίτροπο Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στον κ. De Castro,
A’ Αντιπρόεδρο της Επιτροπής Γεωργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,
καθώς και στον κ. Dorfmann, εισηγητή της νέας ΚΓΠ 2021-2027.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
