Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παιδί - θαύμα: Πτυχιούχος Πολυτεχνείου ετών... 9



Αϊντχόβεν.-

Το όνομα του 9χρονου είναι Λοράν Σιμόν και σπουδάζει στο τμήμα
ηλεκτρολόγων μηχανικών στο Πολυτεχνείο της Αϊντχόβεν, ένα πρόγραμμα
σπουδών που δυσκολεύει ακόμη και 20χρονους φοιτητές.
Ωστόσο, ο νεαρός που φαίνεται πως διαθέτει IQ, 145, σύντομα
αναμένεται να ολοκληρώσει τον προπτυχιακό κύκλο σπουδών. Ο μικρός
Λοράν σχεδιάζει να συνεχίσει τις σπουδές του σε διδακτορικό πρόγραμμα,
ενώ παράλληλα θα μελετά για το πτυχίο ιατρικής.
Οι γονείς του 9χρονου, Λιντιά και Αλεξάντερ, μίλησαν στο αμερικανικό
CNN και εξήγησαν πως αρχικά θεωρούσαν πως οι παππούδες του υπερέβαλαν
όταν μιλούσαν για ένα χαρισματικό παιδί. «Παρατήρησαν κάτι ξεχωριστό
για τον Λοράν» αναφέρει η μητέρα του.
Αν και γιατροί, οι γονείς του 9χρονου δεν μπορούν να εξηγήσουν τους
λόγους που ο γιος του έχει τόσο ραγδαία εξέλιξη και τέτοια έφεση στη
μάθηση. Το μόνο που μπορεί να πει η μητέρα του χαριτολογώντας είναι
πως έτρωγε πολύ ψάρι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. «Δεν κάναμε
κάτι ιδιαίτερο, ειδικά στην αρχή και δεν έχουμε ξεκάθαρη εξήγηση γι’
αυτό, δεν γνωρίζουμε τι έχει συμβεί» λέει στο CNN, ο πατέρας του.
Ο 9χρονος Λοράν εντυπωσιάζει τους καθηγητές του στο Πανεπιστήμιο.
Η επιτάχυνση της ολοκλήρωσης ενός κύκλου σπουδών στο Πολυτεχνείο της
Αϊντχόβεν δεν είναι πρωτοφανές περιστατικό. Ωστόσο, εκείνο που κάνει
την περίπτωση του ενιάχρονου μοναδική, είναι η ηλικία του. «Ξεχωριστοί
φοιτητές, όταν υπάρχει λόγος, μπορούν να καθορίσουν ειδικό πρόγραμμα.
Με τον ίδιο τρόπο βοηθάμε τους αθλητές να συμμετέχουν στις αθλητικές
τους υποχρεώσεις» σημειώνει ο διευθυντής εκπαίδευσης του
πανεπιστημίου, Σόερντ Χούλσχοφ.
«Ο Λοράν είναι ο φοιτητής με την ταχύτερη πρόοδο που είχαμε ποτέ»
σημειώνει ωστόσο ο ίδιος και προσθέτει: «Δεν είναι απλά ιδιοφυΐα,
είναι και ένα πολύ συμπαθητικό αγόρι».
Όπως είναι φυσικό, η πρόοδος του μικρού Λοράν δεν έχει περάσει
απαρατήρητη από τα μεγαλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα που θα ήθελαν τον
9χρονο να επιλέξει εκείνα για τη συνέχεια των σπουδών του. «Απλώς πάμε
με τη ροή των πραγμάτων, δεν αναμένουμε κάτι, δεν αναμένει ούτε
εκείνος κάτι» σχολιάζει ο πατέρα του για το μέλλον.
Ο 9χρονος Λοράν έχει από τώρα αποφασίσει τι θα ήθελε να κάνει όταν
ολοκληρώσει τις σπουδές του. Τον ενδιαφέρει να ασχοληθεί με την
ανάπτυξη τεχνητών οργάνων. Πριν όμως συνεχίσει την εντυπωσιακή
ακαδημαϊκή του πορεία, ο Λοράν σκοπεύει να κάνει ένα ταξίδι στην
Ιαπωνία. «Είναι ένα παιδί που απολαμβάνει τη ζωή και επίσης όλα όσα
έχει καταφέρει, δεν είναι πως τα επιδιώκει, είναι απλά αυτό που είναι.
Πέραν του διαβάσματος του αρέσουν τα ταξίδια, τα παιχνίδια» σχολιάζει
ο πατέρας του.
CNN,iefimerida.gr



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία