 |
|
|  |  |  | 
ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ e-learning ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ HEPTAPOLIS
Γράφει η Δρ Ευαγγελία Δανιήλ Γεν Γραμματεύς Σωματείου ΟΛΥΜΠΟΣ
HEPTAPOLIS AVATAR-e-learning (www.heptapolis.com).
Γνωρίζοντας ότι, η ανθρωπότητα διανύει ήδη την εποχή της 4ης Βιομηχανικής και της 5ης Τεχνολογικής Επανάστασης που συνιστά συγκερασμό του ψηφιακού, του φυσικού και του βιολογικού κόσμου και γνωρίζοντας, επίσης ότι, οι εφαρμογές της Ρομποτικής, της Τεχνικής Νοημοσύνης και της προσομοίωσης στην εκπαίδευση μέσα από τις καινοτομίες της ψηφιοποίησης, διευκολύνουν την εξ’ αποστάσεως διαδικτυακή μάθηση, το Σωματείο ΟΛΥΜΠΟΣ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ και η Μ.Κ.Ο HEPTAPOLIS-ΤΡΙΛΟΓΙΑ σε συνεργασία με Πανεπιστημιακούς φορείς της Ελλάδος και του εξωτερικού, αποφάσισαν την οργάνωση του εξ’ αποστάσεως διαδικτυακού προγράμματος HEPTAPOLIS AVATAR-e-learning (www.heptapolis.com).
Το restart, και λόγω της πανδημίας Covid-19, των τεχνολογικά εξελιγμένων και συχνά απρόσωπων κοινωνιών μας, απαιτεί την επαναφορά στις ακατάλυτες, πανανθρώπινες και αιώνιες αξίες της Κλασσικής Παιδείας, μέσω της συμμετοχικής διαδραστικής δια βίου e-learning μάθησης.
Έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί σπάνιο φαινόμενο η βαθύτερη κατανόηση των νοημάτων της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας για τον απλό λόγο ότι η απλή ανάγνωση ενός αρχαίου Ελληνικού κειμένου, μεταφρασμένου στην Αγγλική ή στην οικεία γλώσσα του μαθητευόμενου, έχει πολύ λίγες δυνατότητες εγγραφής αλλά και εξήγησης νοήματος στον εγκέφαλο του εκπαιδευόμενου. Η οπτικοακουστική 3D avatar κινηματογραφική απεικόνιση με την δύναμη της εικόνας, τις ηχητικές παρεμβάσεις και τον φιλοσοφικό διάλογο εγγράφεται στο «σκληρό δίσκο» του σπουδαστή και στα «data» του, κατά την υπολογιστική ορολογία. O σπουδαστής βλέπει την εικόνα, ακούει την εκφορά των φιλοσοφικών νοημάτων (ή τα διαβάζει υποτιτλισμένα), και βιώνει μία μαγευτική εκπαιδευτική εμπειρία, που δεν ξεχνά ποτέ.
Στους σκοπούς, του εξ’ αποστάσεως εκπαιδευτικού προγράμματος μεταξύ άλλων είναι :
-
Η διάδοση της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, ως καθοριστικού φορέα, που θέτει τις βάσεις του Ορθολογισμού, της Αρετής, της Σωφροσύνης, της Άμιλλας, της ειρηνικής συνεργασίας, της επιστημονικής έρευνας και της αναζήτησης των Αρχών που διέπουν τον Άνθρωπο με τον Θεό, μέσω της γνώσης της Κλασσικής Παιδείας.
-
Η ανάδειξη της οντότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως «Ηπείρου των εμπειριών» που διαφυλάσσει επί σειρά αιώνων τις κλασσικές και σύγχρονες παρακαταθήκες στα Γράμματα, τις Τέχνες, τις Επιστήμες και την Τεχνολογία, τις οποίες ευσυνείδητα μεταδίδει στην Πανεπιστημιακή και Ακαδημαϊκή κοινότητα όλων των χωρών του πλανήτη.
-
Η ενεργός κινητοποίηση των νέων στα θέματα της Οικολογικής Προστασίας, στην συνειδητοποίηση των κινδύνων της Κλιματικής Αλλαγής και της ατομικής ή ομαδικής συμμετοχής στην αντιμετώπισή τους, μέσω της ανάπτυξης του εθελοντισμού
-
Η Ψηφιοποίηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς των αρχαίων Ελλήνων, η οποία είναι Παγκόσμια Πολιτιστική και Πολιτισμική Παρακαταθήκη όλης της Ανθρωπότητος, καθώς επίσης και των ενεργημάτων στα Γράμματα, τις Τέχνες και τις Επιστήμες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα : www.heptapolis.com.
Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
