Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ισχυρίζεται η...Νότια Κορέα
Ο υποσιτισμός έχει μειώσει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής στην Βόρεια Κορέα


Σεούλ

Οι Βορειοκορεάτες ζουν κατά μέσο όρο 11 χρόνια λιγότερο από τους Νοτιοκορεάτες κυρίως εξαιτίας της κακής διατροφής που προκαλεί προβλήματα κατά τη γέννηση και περισσότερους πρόωρους θανάτους, σύμφωνα με έκθεση της νοτιοκορεατικής κυβέρνησης που δόθηκε στη δημοσιότητα. Το προσδόκιμο ζωής στη Βόρεια Κορέα είναι 69 χρόνια και έχει επιδεινωθεί σε σχέση με τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 πριν από τον λιμό, σύμφωνα με την νοτιοκορεατική υπηρεσία στατιστικής. Σύμφωνα με τα δεδομένα των Ηνωμένων Εθνών και της Πιονγκγιάνγκ, το προσδόκιμο ζωής για τους άνδρες τοποθετείται στα 64,9 έτη και για τις γυναίκες στα 71,7 έτη, έναντι 76,2 για τους άνδρες της Νότιας Κορέας και 82,9 για τις γυναίκες. Στην έκθεση αναφέρεται οτι η Βόρεια Κορέα έχασε περί τις 610.000 κατοίκους της κατά τη δεκαετία που ακολούθησε τον λιμό των αρχών της δεκαετίας του ΄90, εξαιτίας 482.000 περισσότερων θανάτων σε σχέση με τον μέσο όρο και 128.000 θανάτων κατά τη γέννηση. Η νοτιοκορεατική υπηρεσία στατιστικής χρησιμοποίησε τα αποτελέσματα απογραφών του 1993 και του 2008 που διαβιβάσθηκαν στον ΟΗΕ, καθώς και στοιχεία που δόθηκαν από ειδικούς και πρόσφυγες. "Η διατροφική κρίση στη Βόρεια Κορέα παίρνει τη μορφή 'λιμού σε αργή κίνηση' τα αποτελέσματα της οποίας εξαπλώνονται σε μεγάλη χρονική περίοδο. Φαίνεται ότι ο λιμός είχε συνέπειες επί του κύκλου της ζωής του συνόλου του βορειοκορεατικού πληθυσμού", σύμφωνα με την ανακοίνωση της υπηρεσίας στατιστικής. Η διατροφική κρίση προκάλεσε σοβαρό υποσιτισμό ιδιαίτερα στις γυναίκες, τα παιδιά και τα ηλικιωμένα άτομα, αυξάνοντας πολύ το ποσοστό θνησιμότητας των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία και των μικρών παιδιών. Η κατάσταση αρχίζει να βελτιώνεται κατά τα τελευταία χρόνια χάρη στη διεθνή επισιτιστική βοήθεια και τη βελτίωση της εγχώριας παραγωγής ειδών διατροφής. Επίσης, σύμφωνα με τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών Τροφίμων και Γεωργίας, περί τα πέντε εκατομμύρια Βορειοκορεατών θα πληγούν από ελλείψεις σε είδη διατροφής το 2010 και το 2011, έπειτα από την ξηρασία και τις πλημμύρες σε πολλές περιοχές της χώρας. Σύμφωνα με τον οργανισμό, περισσότερο από το εν τρίτον των παιδιών σε ορισμένες περιοχές της χώρας υποφέρουν από υποσιτισμό.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία