Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρεις καταδικαστικές υποθέσεις σε βάρος της Τουρκίας εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων



Στρασβούργο - (Ανταπόκριση Νίκος Ρούσσης)

Καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος της Τουρκίας εξέδωσε  το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) του Συμβουλίου της Ευρώπης για τρεις υποθέσεις.

Η πρώτη υπόθεση αφορούσε την παραβίαση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι και του δικαιώματος σε μια δίκαιη και σύντομη δίκη.

Η συνδικαλιστική οργάνωση δημοσίων υπαλλήλων των τοπικών αυτοδιοικήσεων Tum Bel - Sen, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, είχε προσφύγει εναντίον της Τουρκίας διότι λόγω αποφάσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Τουρκίας στερήθηκε το δικαίωμα της να συνάπτει συλλογικές συμβάσεις για λογαριασμό των μελών της με τις τοπικές αυτοδιοικήσεις.

Στην προσφυγή της στο ΕΔΑΔ η Tum Bel - Sen ανέφερε ότι με τις αποφάσεις που έλαβε το τουρκικό Ελεγκτικό Συνέδριο αποστερήθηκε την δυνατότητα της να διαπραγματεύεται τις συλλογικές συμβάσεις των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση, με αποτέλεσμα να μην μπορεί επαρκώς να προασπίσει τα συμφέροντα τους.

Καταδικάζοντας την Τουρκία για παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία του "συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι", το ΕΔΑΔ δικαίωσε την συνδικαλιστική οργάνωση και υποχρέωσε την Τουρκία να καταβάλει αποζημίωση ύψους 15.000 ευρώ, για ηθική και υλική βλάβη.

Η δεύτερη υπόθεση αφορούσε την περίπτωση της Σελμάν Μπατμάζ, Τουρκάλας υπηκόου που ζει στην Κολονία της Γερμανίας. Η Μπατμάζ είχε συλληφθεί και είχε φυλακισθεί από τον Οκτώβριο του 1992 έως και τον Νοέμβριο του 1997 διότι κατηγορήθηκε για παροχή υποστήριξης αλλά και ότι ήταν μέλος στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ), μια οργάνωση που είναι εκτός νόμου και θεωρείται τρομοκρατική στην Τουρκία.

Προσήχθη σε Δικαστήριο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας, το οποίο αποφάσισε να διακόψει την προφυλάκισή της με εγγύηση και κατόπιν η Μπατμάζ διέφυγε στην Γερμανία, όπου της χορηγήθηκε καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα.

Εξετάζοντας την προσφυγή της, το ΕΔΑΔ αποφάνθηκε ότι η Τουρκία παραβίασε το δικαίωμα προσφυγής σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη και την υποχρέωσε να καταβάλλει στην ενάγουσα 13.000 ευρώ για ηθική και υλική βλάβη.

Η τρίτη υπόθεση αφορούσε την περίπτωση του Μπαϊράμ Γκιτσλί, ο οποίος εκτίει ακόμη ποινή κάθειρξης 36 ετών στις φυλακές της Σαμψούντας για εμπορία και διακίνηση ναρκωτικών.

Τουρκικά δικαστήρια εξέδωσαν εναντίον του ένταλμα σύλληψης βάσει της υποψίας ότι επιδιδόταν σε διακίνηση και εμπορία ναρκωτικών. Διώχθηκε ποινικά στην Ολλανδία, όπου ζούσε εκείνη την εποχή, αλλά τα ολλανδικά δικαστήρια τον έκριναν ένοχο.

Τον Ιανουάριο του 2002 οι ολλανδικές αρχές τον απελευθέρωσαν και τον απέλασαν στην Τουρκία, όπου συνελήφθη με την άφιξή του και παρέμεινε προφυλακισμένος ως και τη δίκη του. Στην δίκη, τον Φεβρουάριο του 2003, κρίθηκε ένοχος για διακίνηση κοκαΐνης και καταδικάστηκε σε κάθειρξη 36 ετών μείον τους 33 μήνες φυλάκιση που εξέτισε στην Ολλανδία. Η απόφαση επικυρώθηκε από ανώτερο δικαστήριο το Νοέμβριο του 2003.

Στο Δικαστήριο προσέφυγε ισχυριζόμενος ότι, στην περίπτωση του είχε παραβιασθεί το δικαίωμα του σε δίκαιη και σύντομη δίκη και ότι είχε αποστερηθεί το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο.

Το Δικαστήριο τον δικαίωσε, καταδικάζοντας την Τουρκία για παραβίαση του δικαιώματος σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη και υποχρεώνοντας την να του καταβάλλει 1300 ευρώ για ηθική βλάβη.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία