Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος

Από αδεξιότητα οι κυπριακές τράπεζες πέρασαν σε ξένα χέρια



Λευκωσία - (Ανταπόκριση Α.Βικέτος)

Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος επέρριψε ευθύνες σε πολλούς, που όμως δεν κατονόμασε, κυπριακούς παράγοντες, για το ότι οι τράπεζες, Κύπρου και Ελληνική, πέρασαν σε ξένα χέρια.

«Η αδεξιότης πολλών οδήγησε τα πράγματα σε τέτοιο σημείο, ώστε αυτή τη στιγμή να μην έχουμε κυπριακή τράπεζα, γεγονός που είναι σε βάρος μας»,τόνισε και σημείωσε ότι στα οκτώ χρόνια, που ηγείται της Εκκλησίας, κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες ώστε οι δύο τράπεζες να παραμείνουν κυπριακές.

"Δυστυχώς αρκετοί δεν διέβλεψαν τη σοβαρότητα του τραπεζικού συστήματος και τη χρησιμότητα των κυπριακών τραπεζών και άφησαν τα πράγματα να εξελιχθούν μέχρι αυτού του σημείου", υπογράμμισε.

Υποστήριξε επίσης ότι ήταν εναντίον τόσο του κ. Βγενόπουλου, όσο και του κ. Σάλα που ήθελαν να πάρουν τις κυπριακές τράπεζες, επειδή είναι άλυτο το Κυπριακό και οι κυπριακές τράπεζες χρειάζονται όσο ποτέ άλλοτε.

"Η διαφορά μεταξύ ημών που πλειοψηφούσαμε κάποτε στην Ελληνική Τράπεζα με την πλειοψηφία, που έχουν τώρα οι ξένοι, είναι τούτη: εμείς προσπαθούσαμε να εξυπηρετήσουμε το λαό μας και δεν προσπαθούσαμε για το κέρδος και για να βάλουμε στο ταμείο της Εκκλησίας ή άλλων μεγαλομετόχων Κυπρίων, για να βάλουν χρήματα στην τσέπη τους", σημείωσε.

Περαιτέρω, δήλωσε σίγουρος πως, όταν η μετοχή της Τράπεζας θα ανέβει, αυτοί θα την πουλήσουν και θα φύγουν.

Ο κ. Χρυσόστομος ανέφερε ότι στο πλαίσιο μακράς συνάντησης που είχε με τον Εκτελεστικό Διευθυντή της Ελληνικής Τράπεζας, Μάκη Κεραυνό, ενημερώθηκε για την πρόθεση του να μην αποδεχθεί ανανέωση του συμβολαίου του, το οποίο λήγει σε ένα χρόνο

Διευκρίνισε ότι ο κ. Κεραυνός δεν παραιτήθηκε και πως η παραμονή του στη θέση του Εκτελεστικού Διευθυντή μέχρι τη λήξη του συμβολαίου του θα τύχει διαβούλευσης μεταξύ των μεγαλομετόχων της Ελληνικής Τράπεζας Third Point και Wargaming.

Εξήγησε πως, παρά το γεγονός ότι οι δύο επενδυτές δεν κατέχουν ποσοστό 51% ,εντούτοις είναι δύσκολο να συγκεντρωθεί αυτό ποσοστό από τους υπολοίπους μετόχους και, ως εκ τούτου, η Third Point και η Wargaming διευθύνουν την Τράπεζα.

Πρόσθεσε, ότι ο κ. Κεραυνός δεν επιθυμεί την ανανέωση του συμβολαίου του και είναι φυσικό πολύ σύντομα να φύγει από την Τράπεζα.

Σημείωσε ότι ο κ. Κεραυνός έχει αναφαίρετο δικαίωμα να παραιτηθεί και να φύγει, όπως έχουν δικαίωμα και τα μέλη του ΔΣ με επικεφαλής την Third Point και την Wargaming, αν θέλουν να τον κρατήσουν ή να του πουν να απομακρυνθεί από τη θέση του.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία