Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σχεδόν οι μισοί ηλικιωμένοι άνθρωποι στον κόσμο δεν παίρνουν σύνταξη



Γενευη

Σχεδόν οι μισοί άνθρωποι που έχουν υπερβεί την ηλικία συνταξιοδότησης σε διεθνές επίπεδο δεν παίρνουν σύνταξη και για το 52% που παίρνει μια σύνταξη, η προστασία που απολαύει είναι ανεπαρκής, σύμφωνα με μια νέα έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ).

Εξαιτίας του γεγονότος αυτού η πλειονότητα των ηλικιωμένων ανθρώπων δεν έχουν καμιά εισοδηματική ασφάλεια, ούτε πιθανότητα να πάρουν σύνταξη και είναι αναγκασμένοι να συνεχίζουν να εργάζονται υπό όρους αβεβαιότητας, με γλίσχρες αμοιβές, σύμφωνα με την έρευνα της ΔΟΕ σε 178 χώρες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πάνω από 45 χώρες έχουν φθάσει σε ένα επίπεδο ασφαλιστικής κάλυψης 90% και πάνω από 20 αναπτυσσόμενες χώρες έχουν επιτύχει να φθάσουν σε ένα ασφαλιστικό καθεστώς καθολικής ισχύος, ή σχεδόν.

«Πολυάριθμες αναπτυσσόμενες χώρες επεκτείνουν σθεναρά τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα — μια τάση πολύ θετική», διαπιστώνει η Ισαβέλ Ορτίθ, επικεφαλής της Διεύθυνσης Κοινωνικής Πρόνοιας της ΔΟΕ.

«Αλλά η εξασφάλιση μιας επαρκούς κάλυψης από τις παρεχόμενες συντάξεις είναι εξίσου σημαντική με την διεύρυνση της κάλυψης. Οι ηλικιωμένοι άνδρες και οι ηλικιωμένες γυναίκες έχουν το δικαίωμα να βγαίνουν στη σύνταξη με αξιοπρέπεια, χωρίς να βουλιάζουν στη φτώχεια. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που αφορά τον κόσμο ολόκληρο», τόνισε η ίδια.

Στην Ευρώπη, η μείωση των κοινωνικών επιδομάτων και των συντάξεων στο πλαίσιο της πολιτικής δημοσιονομικής προσαρμογής και περικοπής των δημοσίων δαπανών «έχει συμβάλει στην αύξηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού», τονίζεται στην έκθεση. Επισημαίνεται επίσης ότι τουλάχιστον 123 εκατ. πρόσωπα στην ΕΕ πλήττονται από την κατάσταση αυτή, ήτοι το 24% του πληθυσμού.

«Οι πρόοδοι που είχαν επιτευχθεί από το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο (...) υπονομεύονται από τις μεταρρυθμίσεις δημοσιονομικής προσαρμογής μεσοπρόθεσμα», σημειώνεται στην έκθεση. Από την άλλη πλευρά επισημαίνεται η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην Κίνα, όπου η ασφαλιστική κάλυψη έχει φθάσει από το 25% που ήταν το 2000 στο 70% και πλέον το 2012.

Το ποσοστό των δημοσίων δαπανών για τις συντάξεις κυμαίνεται από το 0 έως το 2% του ΑΕΠ στις χώρες με χαμηλά εισοδήματα, ενώ στις χώρες της δυτικής Ευρώπης το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 11% κατά μέσον όρο, σύμφωνα με την έκθεση της ΔΟΕ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία