 |
|  |  |  | 
Αυτοκίνητο
Διθέσιο ηλεκτρικό όχημα απο τη Nissan
Κείμενο Σπύρος Ρέκκας
Στη λίστα με τα σημαντικότερα προβλήματα των μεγάλων πόλεων, συμπεριλαμβάνονται η κυκλοφοριακή φόρτιση και οι περιορισμένοι ελεύθεροι χώροι για στάθμευση των οχημάτων. Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων αναζητούν τρόπους για να μειώσουν τις διαστάσεις των αυτοκινήτων και παράλληλα σχεδιάζουν λιλιπούτεια μοντέλα τα οποία ενδείκνυται για την καθημερινή χρήση στις πόλεις.
Η Nissan, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Νέας Υόρκης, παρουσίασε ένα μικρό αυτοκίνητο ειδικών προδιαγραφών. Το νέο πρωτότυπο όχημα είναι αμιγώς ηλεκτροκίνητο και φέρει την κωδική ονομασία NNMC (Nissan New Mobility Concept).
Έχει μήκος μόλις 2,34 μ. και διαθέτει χώρο για να φιλοξενήσει δυο ενήλικες. Πίσω από τον οδηγό υπάρχει μια κανονική θέση στην οποία μπορεί να καθίσει ο δεύτερος επιβάτης. Ο χώρος στάθμευσης που καταλαμβάνει το NNMC είναι ιδιαίτερα μικρός. Χρειάζεται περίπου μόλις το 1/3 του χώρου που αναλογεί σε ένα συμβατικό αυτοκίνητο, εφόσον το NNMC σταθμεύσει κάθετα.
Το πλάτος του περιορίσθηκε στα 1,24 μ. και το ύψος φθάνει τα 1,45 μ. Το μεταξόνιο καθορίστηκε στα 1,69 μ. Η μονάδα παροχής ενέργειας είναι ένας ηλεκτρικός κινητήρας ισχύος 17 ίππων. Το μοτέρ έχει την ιδιότητα να αποδίδει αμέσως την ισχύ του και προσδίδει τελική ταχύτητα 40 χλμ./ώρα. Η μπαταρία ιόντων λιθίου 61 kWh με προσεκτική χρήση του γκαζιού εξασφαλίζει αυτονομία μέχρι και 64 χλμ.
Το βάρους 474 κιλών διθέσιο αυτοκίνητο φορτίζεται πλήρως σε 3,5 ώρες από κοινή πρίζα ηλεκτρισμού. Σε πολλές πόλεις υπάρχουν δημόσιοι χώροι για στάθμευση και φόρτιση των μπαταριών των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Η πληρωμή του ηλεκτρικού ρεύματος που χρησιμοποιήθηκε για την φόρτιση των μπαταριών γίνεται εύκολα και γρήγορα με την χρήση της πιστωτικής κάρτας.
Τα συστήματα ασφαλείας, που διαθέτει είναι, αερόσακος οδηγού, ζώνη 4 σημείων εμπρός, ζώνη 3 σημείων πίσω.
Η Nissan, για να δοκιμάσει το λιλιπούτειο μοντέλο της, διέθεσε δέκα NNMC σε οδηγούς στο Σαν Φραντζίσκο. Το ενοίκιο είναι 6 δολάρια για μισή ώρα, ενώ για όλο το 24ωρο η τιμή ανέρχεται στα 80 δολάρια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|