 |
|
|  |  |  |  Γιατί είμαστε τσιγκούνιδες ή γαλαντόμοι; - Διαβάστε τι λένε οι επιστήμονες
Βόννη
Γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα γονίδιο -σε δύο παραλλαγές- που κάνει τους ανθρώπους λιγότερο ή περισσότερο "σφιχτούς" με τα χρήματά τους και γενναιόδωρους. Υπολογίζουν ότι περίπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους φέρει στο DNA του αυτόν τον γενετικό παράγοντα, τον οποίο έχει κληρονομήσει από τους γονείς του.
Οι ερευνητές του τμήματος ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Βόννης, υπό τον Μάρτιν Ρόιτερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό νευροεπιστήμης "Social Cognitive and Affective Neuroscience", σύμφωνα με τη βρετανική "Ντέιλι Μέιλ", διαπίστωσαν ότι άνθρωποι που διαθέτουν την "τσιγκούνικη" γενετική παραλλαγή, γενικά δίνουν λιγότερα χρήματα σε δωρεές και φιλανθρωπίες, "κάνουν τράκες" τσιγάρων αντί να αγοράζουν τα δικά τους, δανείζονται χρήματα ή πράγματα που ξεχνούν μετά να επιστρέψουν, επιμένουν να πληρώνει στο εστιατόριο ο καθένας ακριβώς ό,τι έχει φάει, αντί να μοιράζεται ο λογαριασμός σε ίσα μερίδια κλπ.
Οι γερμανοί επιστήμονες πήραν δείγματα κυττάρων από το στόμα 101 νεαρών ανδρών και γυναικών και μελέτησαν την επίδραση ενός συγκεκριμένου γονιδίου, του COMT, το οποίο υπάρχει σε δύο παραλλαγές (A και G). Το γονίδιο είναι γνωστό ότι επιδρά στην χημεία του εγκεφάλου και οι ερευνητές ήθελαν να εξακριβώσουν κατά πόσο αυτή η επίδραση έχει ως συνέπεια να κάνει ένα άνθρωπο περισσότερο ή λιγότερο τσιγκούνη.
Οι εθελοντές κλήθηκαν να παίξουν ένα χαρτοπαικτικό παιγνίδι στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και στη συνέχεια να δωρίσουν ένα μέρος από τα κέρδη τους σε ένα φτωχό παιδί στο Περού. Η παραλλαγή (A ή G) του γονιδίου δεν επηρέασε πόσο κέρδισε κάθε παίκτης στο παιγνίδι, όμως επηρέασε σημαντικά πόσο χρήματα δώρισε κατόπιν. Έτσι, πάνω από το 20% των εθελοντών με την παραλλαγή G του γονιδίου COMT έδωσαν στο παιδάκι όλα τα χρήματα που είχαν κερδίσει, αλλά λιγότερο από το 2% όσων είχαν την παραλλαγή Α του γονιδίου, ήσαν εξίσου γενναιόδωροι. Κατά μέσο όρο, όσοι διέθεταν την "τσιγκούνικη" εκδοχή του γονιδίου, έδωσαν λιγότερα από τα μισά κέρδη τους σε φιλανθρωπίες.
Προηγούμενες πάντως έρευνες έχουν δείξει ότι η τάση για τσιγκουνιά ή γενναιοδωρία εν μέρει μόνο εξηγείται από τα γονίδια, καθώς παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, όπως η ανατροφή, η εκπαίδευση, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις κ.α.
Από την άλλη, όπως επισημαίνουν και οι γερμανοί ερευνητές στην μελέτη τους, υπάρχει μεγάλη διαμάχη μεταξύ των επιστημόνων διεθνώς κατά πόσο υπάρχει αληθινός αλτρουισμός, καθώς ορισμένοι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι από τη στιγμή που ο φιλάνθρωπος παίρνει -για διάφορους λόγους- ικανοποίηση από την πράξη του, στην ουσία νοιάζεται περισσότερο να ευχαριστήσει τον εαυτό του παρά τους άλλους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
