Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οπως ισχυρίζονται ερευνητές τού Χάρβαρντ

Ο καφές διώχνει την κατάθλιψη στις γυναίκες 



Νέα Υόρκη

 Οι γυναίκες που πίνουν δύο ή περισσότερα φλιτζάνια καφέ την μέρα, είναι λιγότερο πιθανό να πάθουν κατάθλιψη, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Δεν είναι σαφές γιατί ο καφές έχει αυτό το αποτέλεσμα, αλλά, επειδή ο καφές χωρίς καφεΐνη δεν έχει ανάλογη ευεργετική διάθεση, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η καφεΐνη με κάποιο τρόπο μεταβάλλει την χημεία του εγκεφάλου και την ψυχική διάθεση.

    Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον Μισέλ Λούκας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Archives of Internal Medicine" του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, σύμφωνα με το BBC, μελέτησαν επί μια δεκαετία σχεδόν 51.000 γυναίκες με μέση ηλικία 63 ετών και από αυτές, στην πορεία, περίπου 2.600 εμφάνισαν κατάθλιψη. Οι επιστήμονες συσχέτισαν την κατανάλωση καφέ με την ψυχική διάθεση των ατόμων και βρήκαν ότι οι περισσότερες από όσες εκδήλωσαν καταθλιπτικά συμπτώματα, έπιναν από καθόλου έως πολύ λίγο καφέ.

    Σε σχέση με τις γυναίκες που έπιναν ένα φλιτζάνι καφέ ή λιγότερο την εβδομάδα, όσες κατανάλωναν δύο έως τρία φλιτζάνια ημερησίως, είχαν κατά μέσο όρο μειωμένο κίνδυνο κατά 15% για να εμφανίσουν κατάθλιψη. Όσες έπιναν τέσσερα ή περισσότερα φλιτζάνια, είχαν ακόμα λιγότερο κίνδυνο (20%).

    Όσες έπιναν τακτικά καφέ, ήταν επίσης πιθανότερο να καπνίζουν και να πίνουν αλκοόλ, ενώ ήταν λιγότερο πιθανό να ασχολούνται με την εκκλησία και τον εθελοντισμό. Ήσαν επίσης λιγότερο πιθανό να είναι υπέρβαρες και να έχουν υψηλή πίεση αίματος ή διαβήτη.

    Οι ερευνητές ανέφεραν ότι τα ευρήματά τους ταιριάζουν με προηγούμενες μελέτες που είχαν βρει χαμηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών μεταξύ όσων πίνουν πολύ καφέ. Οι επιστήμονες επεσήμαναν πάντως την ανάγκη να γίνουν περαιτέρω μελέτες πάνω στη σχέση καφέ-κατάθλιψης και τόνισαν είναι ακόμα πρόωρο να συστήσουν στις γυναίκες να πίνουν παραπάνω καφέ για να φτιάξουν τη διάθεσή τους.

    Η καφεΐνη είναι γνωστό ότι τονώνει το αίσθημα ενεργητικότητας και ευεξίας του ατόμου. Δεν υπάρχει συνιστώμενο όριο στην κατανάλωση καφεΐνης, αν και οι έγκυες πρέπει να μην πίνουν πάνω από 200 mg την μέρα (ενδεικτικά ένας καφές φίλτρου περιέχει περίπου 140 mg, ένα τσάι 75 mg και ένα αναψυκτικό τύπου κόλα 40 mg).

    Η καφεΐνη μπλοκάρει ορισμένους υποδοχείς χημικών ουσιών στον εγκέφαλο (ιδίως την αδενοσίνη), αλλάζοντας την φυσιολογία και την χημεία του εγκεφάλου, χρειάζονται όμως και άλλες έρευνες για να επιβεβαιωθεί ότι σε αυτό οφείλεται η αντικαταθλιπτική δράση του καφέ. Μπορεί απλώς οι άνθρωποι με άσχημη ψυχική διάθεση και κατάθλιψη να επιλέγουν συνήθως να μην πίνουν καφέ, ακριβώς επειδή περιέχει καφεΐνη. Οι αγχώδεις και καταθλιπτικοί υποφέρουν από αϋπνία και ο καφές θα επιδεινώσει την κατάστασή τους, για αυτό τον αποφεύγουν.

    Η καφεΐνη είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος στον κόσμο και περίπου το 80% της συνολικής κατανάλωσής της γίνεται μέσω του καφέ. Η κατάθλιψη είναι μια χρόνια πάθηση που πλήττει διεθνώς διπλάσιες γυναίκες από ό,τι άνδρες.

   



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία