Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Έλληνας, με τεχνητή νοημοσύνη, ο δεινότερος "ταβλαδόρος" 



Θεσσαλονίκη

Η έντεχνη σοφία του και η επινοητικότητά του σε μια σειρά από γνωστές εφευρέσεις, τον κατέταξαν μεταξύ των πρώτων εφευρετών στην αρχαιότητα. Στις μέρες μας, ο Παλαμήδης, ο πρωτότοκος γιος του βασιλιά Ναυπλίου και της Ησιόνης, που ξεχώριζε για την σοφία του, ξαναβρήκε την χαμένη του αίγλη, χάρη σε ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης για ηλεκτρονικά παιχνίδια.


Στην πρόσφατη «Ολυμπιάδα» επιτραπέζιων παιχνιδιών για προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης, που διεξήχθη στα τέλη της περασμένης χρονιάς, στην Ολλανδία, ο Έλληνας «Παλαμήδης» κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο τάβλι, και συγκεκριμένα στο αγώνισμα backgammon, δηλαδή τις δημοφιλείς «πόρτες», νικώντας σκληρούς αντιπάλους, πρωταθλητές προηγούμενων χρόνων.

Ο «Παλαμήδης» είναι ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή που παίζει τα ελληνικά παραδοσιακά παιχνίδια ταβλιού- Πόρτες, Πλακωτό και Φεύγα- χρησιμοποιώντας ένα εξελιγμένο τεχνητό νευρωνικό δίκτυο, το οποίο του επιτρέπει να βελτιώνει συνεχώς την απόδοσή του και να διδάσκεται από τα λάθη του.

Ο δημιουργός του προγράμματος, υποψήφιος διδάκτορας Τεχνητής Νοημοσύνης, του τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του πανεπιστημίου Μακεδονίας, Νικόλαος Παπαχρήστου, δεινός σκακιστής, αναφέρθηκε στους λόγους που τον οδήγησαν να αναπτύξει το συγκεκριμένο πρόγραμμα στον υπολογιστή.

«Μέχρι τώρα δεν υπήρχε κάποιο παρόμοιο πρόγραμμα για το τάβλι, σε πολύ ανεπτυγμένο επίπεδο, παρʼ όλο που πρόκειται για ένα δημοφιλές παιχνίδι στην Ελλάδα. Αρχικά, δημιούργησα το πρόγραμμα για τα άλλα δύο παιχνίδια, το ʽπλακωτόʼ και το ʽφεύγαʼ, που θεωρούνται δυσκολότερα από τις ʽπόρτεςʼ, αλλά δεν είναι γνωστά στο εξωτερικό» ανέφερε, σημειώνοντας ότι ο τομέας δημιουργίας ηλεκτρονικών παιχνιδιών σε υπολογιστή, αν και έχει πολύ ενδιαφέρον, δεν παρουσιάζει ανάπτυξη στην χώρα μας.

«Το πρόγραμμα ʽΠαλαμήδηςʼ έχει παίξει εκατομμύρια παρτίδες τάβλι κόντρα στον εαυτό του και κάθε φορά βελτίωνε την απόδοσή του, καθώς διαθέτει ένα τεχνητό νευρωνικό δίκτυο. Αυτό του δίνει τη δυνατότητα να αξιοποιεί όλες τις πιθανές κινήσεις που προκύπτουν από κάθε ζαριά, προβλέπει τις πιθανές επόμενες ζαριές και τις πιθανές επόμενες κινήσεις του αντιπάλου, βαθμολογώντας την καλύτερη δυνατή κίνηση που θα τον φέρει πιο κοντά στην νίκη» εξήγησε ο επίκουρος καθηγητής και επιβλέπων του προγράμματος, Ιωάννης Ρεφανίδης.

Η «Ολυμπιάδα» διεξάγεται από το 1989, κάθε χρόνο, με στόχο την ανάπτυξη της έρευνας στην Τεχνητή Νοημοσύνη στα παιχνίδια υπολογιστών. Η φετινή διοργάνωση συγκέντρωσε 60 συμμετέχοντες των καλύτερων προγραμμάτων του κόσμου σε δημοφιλή επιτραπέζια παιχνίδια, όπως σκάκι, τάβλι, ντάμα, τσέκερς, μπριτζ, πόκερ, οθέλλο, γκο, κονέκτ φόρ κ.ά., σε περίπου 30 διαφορετικά αγωνίσματα. Ο «Παλαμήδης» ήταν η πρώτη ελληνική συμμετοχή στον διεθνή διαγωνισμό.

Κατά την ελληνική μυθολογία, στον Παλαμήδη αποδίδονται οι εφευρέσεις της αλφαβητικής γραφής, των αριθμών, των πεσσών και των κύβων, των μέτρων και των σταθμών, των φρυκτωριών, του άβακα, των νομισμάτων και των υποδιαιρέσεων του χρόνου.

Οι πιστοί "ταβλαδόροι" αλλά και όσοι θέλουν να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους, μπορούν να αναμετρηθούν με τον Παλαμήδη στην ιστοσελίδα http://ai.uom.gr/nikpapa/software.html, όπου το πρόγραμμα διατίθεται δωρεάν.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία