Λουκά ιθ 1-10

 ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν.

Ο Αρχιτελώνης Ζακχαίος πέφτει από έκπληξη σε έκπληξη. Δεν μπορεί να το συνειδητοποιήσει, δεν μπορεί να το πιστέψει, άκουσε καλά αυτά που είπε ο Χριστός; Θα μείνει στο σπίτι του; Στο σπίτι ενός αμαρτωλού; Ενός τελώνη; Βέβαια την αναγκαιότητά του να γνωρίσει τον Ιησού και πόσο σημαντικό γεγονός ήταν να Τον δει.

Τα απέδειξε άμεσα, ανεβαίνοντας στο δέντρο χωρίς κανένα δισταγμό και χωρίς να λάβει υπ΄όψιν του τα ειρωνικά σχόλια των άλλων.

Βλέπετε ήταν κοντός και από κάτω θα ήταν τελείως αδύνατο, μέσα στο τεράστιο πλήθος, να γνωρίσει τον Κύριό μας. Εκείνο όμως που δεν θα μπορούσε με τίποτα να προβλέψει ήταν η συνέχεια. Ότι δηλαδή ο Ιησούς θα πρότεινε να φιλοξενηθεί στο σπίτι του και κυρίως πως μια τέτοια πρόταση θα δημιουργούσε στον εσωτερικό του κόσμο, στην ψυχή του έναν τέτοιο συγκλονισμό, μια τέτοια τεράστια μεταμόρφωση!

Είναι αλήθεια πως ούτε στα πιο τρελά όνειρά του θα μπορούσε να φανταστεί μια παρόμοια πρόταση κι ένα τέτοιο εσωτερικό σεισμό.

Τα λόγια του Κυρίου σαν ένας δυνατός άνεμος, σαν ψυχικός ανεμοστρόβιλος, σκορπίζουν τα βαριά και πυκνά σύννεφα του εγωισμού και της πλεονεξίας, της απύθμενης φιλαυτίας, που χρόνια ολόκληρα πλάκωναν και οδηγούσαν την ψυχή του αρχιτελώνου και ο Ζακχαίος αναγεννημένος από το βαθύ ύπνο του ‘’εγώ δέχεται το ολόλαμπρο φως της αλήθειας, της δικαιοσύνης και της αγάπης που στέλνει ο ήλιος της ζωής Χριστός και για πρώτη φορά βλέπει καθαρά και τις πράξεις του και τη ζωή του.

Μπορεί και διακρίνει, μπορεί και κρίνει, μπορεί και θέλει να αποκαταστήσει τις αδικίες, μπορεί και θέλει να αλλάξει.

Ζητούμενο να σπάσει τη διαχρονική φρικτή και απάνθρωπη αλυσίδα της αδικίας που μόνος του σφυρηλάτησε μέσα από τις επιλογές και τις πράξεις του.

Την αλυσίδα που τον κρατά αιχμάλωτο της ύλης και της αδικίας, την αλυσίδα που τον κρατά από το φως που είναι ο Χριστός.

Νιώθει την μικρότητά του, νιώθει το βάρος των αδικημάτων του, νιώθει τον ογκόλιθο της αδικίας της παλιανθρωπιάς και ψάχνει εξιλέωση, θέλει να βγάλει το βρόγχο της φιλαυτίας. Παίρνει τη μεγάλη απόφαση και την ανακοινώνει άμεσα μπροστά σε όλους χωρίς δισταγμό

 ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν.

Αδελφοί μου, τα λόγια αυτά του Ζακχαίου δεν ανήκουν σε μια μακρινή μυθική ιστορία και εποχή και φυσικά δεν μπορούν να περάσουν αδιάφορα στην εποχή μας.

Είναι ένα μήνυμα προς όλους μας, είναι μια ταπείνωση και κατάθεση για όλους μας, είναι μια παραδοχή άδικων και εγκληματικών πράξεων για όλους μας,. Ιδιαίτερα σε μια εποχή που οι άνθρωποι γίνανε περισσότεροι άδικοι, δολοπλόκοι, ψεύτες, συκοφάντες, κλέφτες, απατεώνες, θηρία που εύκολα ξεπουλάνε αγάπη και συνειδήσεις.

Ιδιαίτερα στην εποχή μας που τη αγάπη τη σκοτώνουν οι πόλεμοι, οι αντιδικίες, οι πλεονεξίες, το μίσος και η κενοδοξία και η ανθρώπινη ασυνειδησία.

Αδελφοί μου, όλοι εσείς που είχατε την τιμή να γνωρίσετε το χριστό, που βαπτιστήκατε εν Χριστό, εσείς που μέσα από το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας καθίσατε στην ίδια Τράπεζα, εσείς που αισθάνεστε μόνιμη φιλία μαζί Του, και η αγάπη Του σας δένει, εσείς που λαχταράτε να συγκατοικήσετε μαζί Του, εσείς που λαχταράτε τη Σωτηρία και την αθανασία που σας προσφέρει, εσείς που γευτήκατε τη χαρά που πλουσιοπάροχα δώρισε στα σπίτια σας,

Ακούστε εμένα τον ταπεινό και αμαρτωλό.

Μόνο με έναν τρόπο θα πετύχετε. Μετανοείτε έμπρακτα, συναισθανθείτε, παραδεχτείτε και επανορθώστε τις αδικίες σας.

Μην επαναπαύεστε στα πλούτη σας, στις τιμές και δόξες που απολαμβάνετε. Μην ξεγελάτε τους εαυτούς σας με μικρές και φευγαλέες χάρες που σας δίνουν οι τίτλοι τα αξιώματα, οι απολαύσεις, τα υλικά αγαθά.

Τραβήξτε από τα μάτια της ψυχής σας το παραπέτασμα, τη ρουτίνα της φιλαυτίας, που σας κλείνει τον ορίζοντα της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Βγείτε για λίγο από την άνεσή σας, το βόλεμά σας, τη μακαριότητά σας, τις συνθήκες σας.

Ρίξτε μια ματιά στα υπάρχοντά σας, σκεφτείτε πώς τα αποκτήσατε και τότε σίγουρα κι εσείς θα έχετε κάτι να επιστρέψετε, κάτι να αποδώσετε όπως ο Ζακχαίος.

Δεν ξέρω αν είναι λεφτά, σπίτια κινητά και ακίνητα. Μπορεί να έχετε κλέψει την αγάπη, την εμπιστοσύνη, την καλοσύνη,  την εμπιστοσύνη, την καλοσύνη, την  αξιοπρέπεια, την τιμιότητα από τις καρδιές και τις ψυχές των ανθρώπων.

Είμαι βέβαιος πως όλα αυτά αν είχαν φωνές θα σας φώναζαν,  θα μας φώναζαν,, θα κραύγαζαν και θα μας λέγανε ‘’δεν είμαστε δικά σου ανήκουμε σε εκείνον που εκμεταλλεύτηκες, που πρόδωσες, που αδίκησες, που έκλεψες.

Ανήκουμε σε κάποια φτωχά παιδιά ανήκουμε σε κάποιους άρρωστους, ανήκουμε σε κάποιο φτωχό παραγωγό που τον ξεγέλασες και πήρες τα προϊόντα του σε εξευτελιστικές τιμές, για να τα πουλήσεις εσύ σε λίγες μέρες και να κερδίσεις τριπλάσια από αυτόν παιδεύτηκε όλο τον χρόνο.

Δεν είμαστε δικά σου! Δεν ήλθαμε στα   χέρια σου για να στολίσουμε το σπίτι σου και αν γεμίζουμε το χρηματοκιβώτιό σου. Ανήκουμε σε εκείνους. Παρέδωσε μας χωρίς αναβολές.

Δεν είμαστε δικά σου.

 Αλλά και τη αγάπη που έκλεψες και τα δάκρυα που τρέξανε, επειδή δεν σκέφτηκες να τα σκουπίσεις, τουλάχιστον ταπεινά ζήτα από ψυχής μια ταπεινή συγγνώμη, αν και πολλές φορές ο πόνος της αδικίας και της απανθρωπιάς δεν επιστρέφεται.

Γιατί υπάρχουν ψυχές που μάθανε να υπομένουν και να μην ανταποδίδουν.

 Εκεί ο πόνος θα μείνει παντοτινό φρικτό φορτίο.

Αδελφοί μου, όπως αντιλαμβάνεστε το μήνυμα του Ζακχαίου δεν αφορά αποκλειστικά τους πλούσιους και τους ισχυρούς, τους πλεονέκτες και τους βρώμικους.

Σε όλους μας απευθύνεται, γιατί όλοι σχεδόν, λίγο ή πολύ, έχουμε αδικήσει, συκοφαντήσει, πονέσει και πρέπει να βρούμε το θάρρος, την εντιμότητα να επανορθώσουμε.

 Να αποκαταστήσουμε στο μέτρο το δυνατόν τις αδικίες.

Αδελφοί μου,

Σταματήστε την τακτική της αδικίας. Γιατί στις δουλειές σου χρησιμοποιείς το ψέμα και την παλιανθρωπιά; γιατί κλέβεις τον συνάνθρωπό σου στο ζύγι; Γιατί μπαίνεις σε ξένη περιοχή και βόσκεις τα ζώα σου; Γιατί καταπατάς τα σύνορα του κτήματος του συγχωριανού σου; Αδικίες είναι όλα αυτά! Αδικίες.

 Σταματήστε την εκμετάλλευση, όποια μορφή και να ΄χει και αρχίστε μια καινούρια ζωή!

Αυτό φωνάζει ο Αρχιτελώνης από την Ιεριχώ. Τώρα και πάση θυσία, όχι αύριο, σήμερα! Σπάστε τα δεσμά της αδικίας και ελεύθεροι πλησιάστε περισσότερο το Χριστό. Κάτι μεγάλο έχει να σας πει , αυτό που είπε στο Ζακχαίο ‘

σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτο εγένετο ...

ΝΙΚΟΛΑΟΣ