|
| | | |
Ενα βιβλίο-Μιά ιστορία
«Κωστής Στεφανόπουλου, ο μοναχικός Πρόεδρος»
Αθήνα
Το βιβλίο της Νίτσας Λουλέ «Κωστής Στεφανόπουλος, ο μοναχικός
Πρόεδρος» παρουσιάστηκε στην Παλαιά Βουλή. Παρόντες ήταν ο πρώην
Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, ο πρώην πρωθυπουργός
Κώστας Σημίτης, νυν και πρώην βουλευτές και υπουργοί καθώς και πολλοί
πολίτες.
Για τον Κωστή Στεφανόπουλο και το βιβλίο της Νίτσας Λουλέ μίλησαν ο
πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος, ο πρώην υπουργός Ιωάννης
Βαρβιτσιώτης και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ιστορικό στέλεχος της
αριστεράς Μανώλης Γλέζος.
«Ήταν υποδειγματικός κάτοχος της θέσης αυτής», είπε ο Ευάγγελος
Βενιζέλος μιλώντας για τις δύο θητείες του Κωστή Στεφανόπουλου στην
Προεδρία της Δημοκρατίας.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΣ ανέφερε πως ήταν μεγάλη τύχη για την πατρίδα και
το πολιτικό σύστημα το γεγονός ότι επί δύο θητείες άσκησε τα καθήκοντα
του Προέδρου της Δημοκρατίας ο Κωστής Στεφανόπουλος και δήλωσε
υπερήφανος που είχε την τύχη να συνεργαστεί μαζί του.
Με αφορμή το συγκεκριμένο βιβλίο προσέθεσε πως δίνεται αφορμή «για να
συζητήσουμε ξανά τον θεσμικό ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας»,
διευκρινίζοντας ότι δεν εννοεί σε σχέση με τις αρμοδιότητές του, αλλά
σε σχέση με άλλους θεσμούς, όπως είναι η Δικαιοσύνη. Επίσης υποστήριξε
ότι σε μελλοντική αναθεώρηση του Συντάγματος μπορεί να εξεταστεί το
θέμα της αποσύνδεσης της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη
διάλυση της Βουλής.
Με θερμά λόγια για τον Κωστή Στεφανόπουλο μίλησε και ο Ιωάννης
Βαρβιτσιώτης. Τον χαρακτήρισε ίσως τον καλύτερο ρήτορα, θυμήθηκε την
πρώτη του ομιλία όταν πρωτοεξελέγη βουλευτής στο Κοινοβούλιο αλλά και
τη σχέση που είχε μαζί του, τόσο κατά τα χρόνια της δικτατορίας όσο
και μετά. Ο κ. Βαρβιτσιώτης μίλησε για ψυχρότητα στις σχέσεις τους το
1985 και θυμήθηκε την απόφασή του τότε να στηρίξει για την προεδρία
της ΝΔ τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, με κριτήριο ότι θα μπορούσε να
αντιμετωπίσει καλύτερα τον Ανδρέα Παπανδρέου.
«Η ιστορία έδειξε ότι δεν αναγνώρισε τέτοια ικανότητα στον κ.
Μητσοτάκη και εκ των υστέρων αναγνωρίζω το λάθος μου», συνέχισε, ενώ
σε ό,τι αφορά τα χρόνια της ΔΗΑΝΑ ανέφερε ότι είχε πει στον κ.
Στεφανόπουλο ότι έπρεπε να παραμείνει στο κόμμα της ΝΔ.
Από την αριστερά για τον Κωστή Στεφανόπουλο μίλησε ο βουλευτής του
ΣΥΡΙΖΑ Μανώλης Γλέζος ο οποίος επίσης έπλεξε το εγκώμιο του πρώην
Προέδρου της Δημοκρατίας. «Λειτούργησε άψογα», είπε και βλέποντας την
ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής διαπίστωσε ότι τελικά «ο
μοναχικός Πρόεδρος δεν είναι μοναχικός». Ο Μ. Γλέζος θυμήθηκε πολλές
στιγμές κατά τη διάρκεια της πολιτικής διαδρομής του κ. Στεφανόπουλου
ενώ αναφέρθηκε σε μία διαφωνία τους, όταν του ζήτησε να αλλάξει το
πρωτόκολλο και οι παρελάσεις να μη γίνονται μπροστά στην εξουσία με τα
νώτα γυρισμένα στον άγνωστο στρατιώτη.
«Με κατάφερε και δεν βγήκα να το καταγγείλλω, όπως αργότερα συνέβη και
με τον Κάρολο Παπούλια. Τώρα όμως δεν υποχωρώ», είπε και ευχαρίστησε
το Θεό και τους διοργανωτές που «είχα την τιμή σήμερα να μιλήσω για το
φίλο μου Κωστή Στεφανόπουλο».
«Ο Κωστής Στεφανόπουλος σήμερα είναι ένας άλλος άνθρωπος», είπε στη
σύντομη τοποθέτησή της η συγγραφέας και δημοσιογράφος Νίτσα Λουλέ
εξηγώντας πως ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στις μέρες μας
απολαμβάνει απλές καθημερινές στιγμές, όπως όλοι οι άνθρωποι. «Μπαίνει
στη πιτσαρία, στέκεται στην ουρά και το μόνο που περιμένει είναι να
πάρει απόδειξη. Πιάνει κουβέντα με το λαχειοπώλη. Έμαθε να σερφάρει
στο ίντερνετ. Τραγουδά στο καράβι και αν του κάνουν παρατήρηση απαντά
ότι δεν κάνει κάτι. Μαθαίνει μπιρίμπα. Λύνει σταυρόλεξα. Πράγματα
αυτονόητα για όλους τους πολίτες, αλλά όχι για τον Κωστή
Στεφανόπουλο», είπε η κα Λουλε και διαβεβαίωσε ότι ούτε από τη δική
της πλευρά, ούτε από την πλευρά του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας
έγινε η παραμικρή προσπάθεια «να βγάλουμε έναν αποστεωμένο άνθρωπο».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|