|
| | | |
Η άλλη Ελλάδα
----------------------
"Ελπιδοφόρο ερευνητικό ταλέντο της Ευρώπης" ο Έλληνας επιστήμονας δρ Γκίκας Μαγιορκίνης
Βρυξέλλες -(Ανταπόκριση Μαρία Αρώνη)
Ο Έλληνας επιστήμονας δρ Γκίκας Μαγιορκίνης τιμήθηκε, για τα
εξαιρετικά επιτεύγματά του στην έρευνα σε ιογενείς νόσους, με το
βραβείο Marie Curie της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην κατηγορία
«Ελπιδοφόρο ερευνητικό ταλέντο».
Το Βραβείο απονεμήθηκε επίσης στη δρ Claire Belcher από το Ηνωμένο
Βασίλειο, για τη «Διάδοση της επιστημονικής γνώσης», και στη δρ Sarit
Sivan από το Ισραήλ, για την «Καινοτομία και επιχειρηματικότητα».
Ο Γκίκας Μαγιορκίνης, 34 ετών, βραβεύτηκε για την εργασία του στην
ανίχνευση του τρόπου διάδοσης του ιού της ηπατίτιδας Γ (HCV) σε όλο
τον κόσμο. Η Claire Belcher αναγνωρίστηκε για τη μελέτη της σχετικά με
το γεωλογικό παρελθόν της Γης και τον αντίκτυπό του στη ζωή της
πανίδας και χλωρίδας. Η Sarit Sivan ανέπτυξε μια καινοτόμο θεραπεία
της οσφυαλγίας που οφείλεται στον εκφυλισμό των δίσκων της σπονδυλικής
στήλης.
«Ο ανταγωνισμός για το βραβείο ήταν πολύ μεγάλος, αλλά η υψηλή
ποιότητα της εργασίας των νικητών επιδεικνύει σαφώς το δυναμικό της
ευρωπαϊκής έρευνας και την ανάγκη να συνεχιστεί η υποστήριξη των
πολλών ταλέντων της», δήλωσε η καθηγήτρια Anne Glover, κύρια
επιστημονική σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και μέλος της κριτικής
επιτροπής.
Τα βραβεία απένειμε στους νικητές, κατά τη διάρκεια τελετής στη
Λευκωσία, η επίτροπος για την Εκπαίδευση, τον Πολιτισμό, την
Πολυγολωσσία και τη Νεολαία Aνδρούλλα Βασιλείου.
«Ελπίζω το βραβείο Marie Curie να ενθαρρύνει άλλους ερευνητές και
να εμπνεύσει περισσότερους νέους -ειδικά νεαρές γυναίκες- να
σταδιοδρομήσουν στον επιστημονικό τομέα», δήλωσε η επίτροπος,
τονίζοντας, παράλληλα, ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να επενδύει στην
ευρωπαϊκή έρευνα, η οποία συμβάλει στην επίλυση μεγάλων κοινωνικών
προκλήσεων σε τομείς όπως η υγεία και το περιβάλλον και η οποία είναι
επίσης σημαντική για την ευρωπαϊκή οικονομία.
Η απονομή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο μιας διάσκεψης με επίκεντρο
τις δράσεις Marie Curie και το πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020», το
προτεινόμενο από την Επιτροπή πρόγραμμα επενδύσεων στην έρευνα και
στην καινοτομία, αξίας 80 δισεκατομμυρίων ευρώ. Στο πλαίσιο της
πρότασης, πάνω από 5,75 δισεκατομμύρια ευρώ θα χορηγηθούν στις δράσεις
Marie Curie για την περίοδο 2014-2020. Το πρόγραμμα έχει υποστηρίξει
την κατάρτιση, την κινητικότητα και την ανάπτυξη δεξιοτήτων για πάνω
από 65 000 ερευνητές από το 1996.
Στα μέλη της διεθνούς κριτικής επιτροπής, που συγκροτήθηκε από
επώνυμους ακαδημαϊκούς, επιστήμονες και εμπειρογνώμονες,
συμπεριλαμβάνονται ο καθηγητής Pierre Joliot, διάσημος Γάλλος βιολόγος
και εγγονός της Marie Skłodowska-Curie, ο καθηγητής Χριστόφορος
Πισσαρίδης, που βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ οικονομίας το 2010,
και η Maria Da Graça Carvalho, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και
πρώην υπουργός Επιστημών, Καινοτομίας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης της
Πορτογαλίας.
Ο δρ Mαγιορκίνης (34 ετών) ειδικεύεται στη μελέτη ανθρώπινων
ιογενών νόσων -ιδίως της ιογενούς ηπατίτιδας Γ (HCV) και του ιού της
ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV). Επιλέχθηκε ως το πιο ελπιδοφόρο
ερευνητικό ταλέντο για αυτό το καινοτόμο έργο του σχετικά με την
διάδοση της HCV στον πλανήτη, μία πορεία που ήταν άγνωστη μέχρι
σήμερα.
Το έργο του δρ Γκίκα Μαγιορκίνη
Ο δρ Mαγιορκίνης ανέλυσε τις μοριακές αλληλουχίες της HCV για να
επιδείξει για πρώτη φορά ότι οι πιο διαδεδομένοι τύποι της HCV
εξαπλώθηκαν παγκοσμίως, αμέσως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, από
τις αναπτυγμένες στις αναπτυσσόμενες χώρες, γεγονός που συμπίπτει με
τις μεταγγίσεις αίματος και την ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών.
Εισήγαγε δύο καινοτομίες, οι οποίες κατέστησαν δυνατή την ακριβή
ανασυγκρότηση του ιστορικού της HCV. Πρώτον, ανάλυσε μέρη του
γονιδιώματος του ιού που μεταβάλλονται περισσότερο με την πάροδο του
χρόνου. Δεύτερον, χρησιμοποίησε μια νεωτεριστική μέθοδο για να
συνδυάσει τις μοριακές πληροφορίες από διάφορα μέρη του γονιδίου.
Δημοσίευσε περισσότερα από 20 έγγραφα και σχόλια, μερικά από τα
οποία σε έγκριτες επιστημονικές επιθεωρήσεις.
Ο δρ Mαγιορκίνης είναι σήμερα υπότροφος ερευνητής Marie Curie στο
τμήμα ζωολογίας και ερευνητής (junior research fellow) του St Cross
College, και τα δύο στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι επίτιμος
καθηγητής και σύμβουλος Ιολογίας στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και
συμμετέχει σε διάφορα ερευνητικά σχέδια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|