 |
|
|  |  |  | 
Οι βιασμοί είναι ο βασικός λόγος που οι γυναίκες εγκαταλείπουν τη Συρία
Αμάν
Οι βιασμοί είναι ένας από τους βασικούς λόγους που αναγκάζουν τις
γυναίκες από τη Συρία να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, σύμφωνα με
την οργάνωση Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης (International Rescue Committee
- IRC).
Οι βιασμοί είναι ένα "σοβαρό και ανησυχητικό φαινόμενο του πολέμου
στη Συρία", εκτιμά η μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα τις ΗΠΑ, σε
έκθεσή της με τίτλο "Συρία: μια περιφερειακή κρίση".
"Στη διάρκεια των ερευνών που πραγματοποίησε η IRC στο Λίβανο και
την Ιορδανία, οι γυναίκες από τη Συρία δήλωσε πως οι βιασμοί είναι ο
βασικός λόγος που εγκατέλειψαν μαζί με τις οικογένειές τους την
πατρίδα τους", επισημαίνει η οργάνωση που ζητεί να υπάρξει άμεση
αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού.
"Πολλές γυναίκες και κορίτσια δήλωσαν πως δέχτηκαν επιθέσεις
δημόσια ή στα σπίτια τους, συνήθως από ένοπλους άντρες. Οι βιασμοί
αυτοί, αρκετές φορές ομαδικοί, έγιναν μπροστά στα μάτια της
οικογένειάς τους", υπογραμμίζει η οργάνωση.
Οι γυναίκες που ρωτήθηκαν αποκάλυψαν πως σε ορισμένες περιπτώσεις
τα θύματα απήχθησαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν.
Τα θύματα που επιβιώνουν των επιθέσεων αυτών σπάνια μιλούν,
"εξαιτίας των κοινωνικών κανόνων και της ατίμωσης που φέρνει ο βιασμός
στα θύματα και τις οικογένειές τους", διευκρινίζει η οργάνωση.
Πολλές από τις γυναίκες που ρωτήθηκαν αποκάλυψαν πως φοβούνται
αντίποινα από την πλευρά των ανδρών που τους επιτέθηκαν ή ακόμα ότι
μέλη της ίδιας της οικογένειάς τους θα τις σκοτώσουν για να "ξεπλύνουν
την ντροπή".
Οι γυναίκες αυτές στερούνται ιατρικής φροντίδας και ψυχολογικής
στήριξης και ζουν κάτω από επικίνδυνες συνθήκες στους καταυλισμούς
προσφύγων. Επίσης συχνά πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας, τονίζει
η οργάνωση.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ανακοίνωσε
πως οι καταγεγραμμένοι σύροι πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες
και στη Νότια Αφρική έχουν αυξηθεί κατά 100.000 από τις 11 Δεκεμβρίου
ως τις 11 Ιανουαρίου και ξεπερνούν πλέον τις 600.000.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι πρόσφυγες θα ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο
μέχρι τον Ιούνιο, αν ο πόλεμος συνεχιστεί. Στο συριακό έδαφος, οι
εκτοπισμένοι είναι περισσότεροι από δύο εκατομμύρια.
Η IRC απευθύνει έκκληση για "επείγουσα αύξηση της βοήθειας από την
διεθνή κοινότητα για να αντιμετωπιστεί η τεράστια ανθρωπιστική
καταστροφή, η οποία σίγουρα θα έχει μεγάλη διάρκεια".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
