|
| | | |
Νέοι από οχτώ χώρες "εκπαιδεύονται" στον διαθρησκευτικό διάλογο και την ειρηνική επίλυση συγκρούσεων
Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Σοφία Παπαδοπούλου)
Σε μια εποχή που οι θρησκευτικές συγκρούσεις εξακολουθούν να αποτελούν ανοιχτή "πληγή" σε πολλές γωνιές του πλανήτη και η εκπαίδευση στην ανεκτικότητα, τον διαθρησκευτικό διάλογο και την ειρηνική επίλυση των διαφορών μοιάζει πιο επιτακτική από ποτέ, νέοι από διάφορες γωνιές του πλανήτη αναλαμβάνουν δράση!
Είκοσι τέσσερις νέοι από την Ελλάδα, την Τουρκία, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Σουηδία, τη Λετονία, το Ισραήλ και την Παλαιστίνη βρίσκονται αυτές τις ημέρες στην Κομοτηνή συμμετέχοντας στο διεθνές σεμινάριο "Mind Games" για τον διαθρησκευτικό διάλογο, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και την ειρηνική επίλυση συγκρούσεων, που χρηματοδοτεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο του προγράμματος "Νέα Γενιά σε Δράση". Το σεμινάριο διοργανώνει η "System and G" με την υποστήριξη του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης Europe Direct Κομοτηνής.
"Η επιλογή των συμμετεχόντων έγινε στοχευμένα μεταξύ νέων που εργάζονται σε διάφορους οργανισμούς, οι οποίοι προσπαθούν να προωθήσουν τον διαθρησκευτικό διάλογο γύρω από τις περιοχές στις οποίες ζουν, όπου υπάρχουν διαμάχες" λέει ο Αργύρης Χούλιας, εκ των διοργανωτών του προγράμματος.
Αναφορικά με την παρουσία εκπροσώπων της Σουηδίας και της Λετονίας στο σεμινάριο, ο κ. Χούλιας εξηγεί ότι επελέγησαν οι δύο αυτές χώρες ως παραδείγματα πολυπολιτισμικών κοινωνιών, όπου αναπτύσσεται διαθρησκευτικός διάλογος. "Η Σουηδία δέχεται πάνω από 100.000 μετανάστες τον χρόνο. Έχει, συνεπώς, δημιουργηθεί ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον κι έχουν αναπτυχθεί μέθοδοι κι 'εργαλεία' προώθησης του διαθρησκευτικού διαλόγου - καλές πρακτικές δηλαδή. Το παράδειγμα της Λετονίας ίσως είναι λιγότερο γνωστό, αλλά στη χώρα αυτή έχει αναπτυχθεί διαθρησκευτικός διάλογος καθώς συνυπάρχουν χριστιανοί ορθόδοξοι, καθολικοί και προτεστάντες" επισημαίνει ο κ. Χούλιας.
Μέσα από μεθόδους μη τυπικής εκπαίδευσης, όπως συζητήσεις, προσομοιώσεις, ομάδες εργασίας, παιχνίδια και πολλά άλλα, οι συμμετέχοντες έχουν την ευκαιρία να επανεξετάσουν ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία των πολιτών σήμερα και να καταρτιστούν αναλόγως ώστε να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στην προώθηση του διαθρησκευτικού διαλόγου.
Όπως διευκρινίζει ο κ. Χούλιας, οι 24 νέοι δεν ήρθαν ως την Κομοτηνή προκειμένου να λάβουν μόνο θεωρητικές γνώσεις αλλά να εκπαιδευτούν οι ίδιοι προκειμένου, με τη σειρά τους, να εκπαιδεύσουν τους άλλους νέους από τη δική τους κοινότητα.
Μάλιστα, το προηγούμενο διήμερο, οι συμμετέχοντες στο σεμινάριο - που ξεκίνησε στις 12 Απριλίου και θα ολοκληρωθεί στις 20 του ίδιου μήνα - είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν την Κομοτηνή, τόσο την πόλη όσο και τους ανθρώπους της. "Τα παιδιά έκαναν εξωτερικές δραστηριότητες και είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν την Κομοτηνή. Είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν ότι κοινότητες με αρκετά όμοια χαρακτηριστικά με τις δικές τους περιοχές μπορούν και συμβιώνουν με έναν άλλον τρόπο" σημειώνει ο κ. Χούλιας.
Για τις ανάγκες του σεμιναρίου, στην Κομοτηνή βρίσκεται ο διεθνούς φήμης εκπαιδευτής πάνω σε τέτοιου είδους ζητήματα Γιόργκεν Γιόχανσεν, ο οποίος έχει αναπτύξει δράση σε πάνω από 30 χώρες, μεταξύ των οποίων και ορισμένες από τις πιο "θερμές" γωνιές του πλανήτη.
"Χωριζόμαστε σε ομάδες και συζητάμε για τις διάφορες διενέξεις που απασχολούν διάφορες περιοχές [...] Επίσης, αναπτύσσουμε εργαλεία και μεθόδους, τα οποία μπορούν να εφαρμόσουν οι συμμετέχοντες όταν επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα μείγμα θεωρίας και πρακτικής" λέει ο κ. Γιόχανσεν.
Μάλιστα, με πείρα δεκαετιών στον τομέα, ο κ. Γιόχανσεν έχει δει να παίρνει "σάρκα και οστά" εκπαίδευση αυτού του είδους, σε κοινωνίες με ανάλογα χαρακτηριστικά και προβλήματα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|