 |
|  |  |  | 
Σχεδόν 200 είδη ζουν πάνω μας
Είμαστε "πλημμυρισμένοι" απο μύκητες
Κολοράντο/ΗΠΑ
Σχεδόν 200 διαφορετικά είδη μυκήτων έχουν κάνει «σπίτι» τους τα πόδια κάθε ανθρώπου, όπως δείχνει ο πρώτος γενετικός «χάρτης» των ποικίλων ειδών μυκήτων που ζουν πάνω στο δέρμα του υγιούς ανθρώπου.
Αν και οι μύκητες φιλοξενούνται σε όλο το ανθρώπινο σώμα, δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στα κάτω άκρα, ιδίως στις φτέρνες, ανάμεσα στα δάχτυλα και κάτω από τα νύχια των ποδιών. Έως τώρα οι επιστήμονες είχαν δώσει περισσότερη έμφαση στα ανθρώπινα βακτήρια (που προτιμούν τα χέρια παρά τα πόδια), όμως φαίνεται πως και οι μύκητες -μια τελείως διαφορετική ομάδα μικροοργανισμών- αφθονούν στο σώμα μας.
Οι επιστήμονες του Εθνικού Ινστιτούτου Ερευνών του Ανθρωπίνου Γονιδιώματος και του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, με επικεφαλής τη δρα Τζούλι Σέγκρε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC, ελπίζουν ότι η νέα «απογραφή» των ανθρωπίνων μυκήτων θα βοηθήσει στην καταπολέμηση διαφόρων δερματικών παθήσεων.
Οι μύκητες συχνά δεν προκαλούν προβλήματα στους ανθρώπους, αλλά αν πολλαπλασιαστούν σε μεγάλο βαθμό στο ανθρώπινο σώμα, επιφέρουν διάφορες μολύνσεις, ιδίως αν είναι «πεσμένο» το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Για παράδειγμα, τα νύχια των ποδιών μπορεί είτε να χάσουν το χρώμα τους, είτε να γίνουν μαύρα, κίτρινα ή πράσινα. Ακόμα, οι μύκητες μπορεί να προκαλέσουν ξεφλούδισμα του δέρματος, κοκκίνισμα, φαγούρα, φουσκάλες κ.α.
Οι αμερικανοί ερευνητές πήραν δείγματα και ανέλυσαν το DNA των μυκήτων που ζούσαν σε 14 σημεία του σώματος δέκα υγιών ατόμων. Η ανάλυση έδειξε ότι το πιο πλούσιο και πολύπλοκο οικοσύστημα μυκήτων ζει στις φτέρνες μας (πάνω από 80 είδη), ενώ ακολουθούν οι περιοχές κάτω από τα νύχια (περίπου 60 είδη) και ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών (40 είδη μυκήτων).
Άλλες περιοχές που προτιμούν οι μύκητες, είναι η παλάμη, το αντιβράχιο (πήχυς) του χεριού και το εσωτερικό μέρος του αγκώνα. Κάθε ένα από αυτά τα σημεία έχει 18 έως 32 διαφορετικά είδη μυκήτων. Αντίθετα, το κεφάλι και το σώμα (ιδίως το στήθος και η κοιλιά) έχουν μόνο δύο έως δέκα είδη μυκήτων. Οι κοινότητες των μυκήτων φαίνεται να διατηρούν σχετικά σταθερή τη σύνθεσή τους στο πέρασμα του χρόνου.
Όπως είπε η υπεύθυνη της έρευνας, «το μήνυμα είναι πώς πρέπει να φοράτε τις σαγιονάρες σας στα αποδυτήρια, αν δεν θέλετε να ανακατέψετε τους μύκητες των ποδιών σας με τους μύκητες κάποιου άλλου».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|