Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




 Αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο των πνευμόνων και καρδιοπάθεια 

Θανατηφόρα η ατμοσφαιρική ρύπανση



Κοπεγχάγη

Η ρύπανση του αέρα των πόλεων με σωματίδια και χημικές ουσίες, κυρίως από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, τις πηγές θέρμανσης και τη λειτουργία των βιομηχανιών, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των πνευμόνων και καρδιοπάθειας, σύμφωνα με δύο νέες μεγάλες ευρωπαϊκές επιστημονικές έρευνες (η μία με ελληνική συμμετοχή), που έρχονται να προστεθούν σε προηγούμενες, οι οποίες επίσης έχουν δείξει τις σοβαρές συνέπειες που μπορεί να έχει η ρύπανση για την υγεία.

Η πρώτη μελέτη, με επικεφαλής τον Όλε Ραάσου-Νίλσεν του Κέντρου Ερευνών της Δανικής Εταιρίας Καρκίνου, η οποία δημοσιεύτηκε στο ογκολογικό περιοδικό "Lancet Oncology", σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», δείχνει ότι η μακρόχρονη έκθεση ενός ανθρώπου ακόμα και σε χαμηλά επίπεδα ρύπανσης του αέρα αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο των πνευμόνων (ιδίως για αδενοκαρκίνωμα, την μοναδική από τις τέσσερις κυριότερες μορφές του καρκίνου των πνευμόνων, η οποία εμφανίζεται συχνά και σε μη καπνιστές).

Οι επιστήμονες εξέτασαν την επίπτωση των αερίων οξειδίων του αζώτου και των στερεών σωματιδίων με διάμετρο κάτω των 2,5 μικρομέτρων (ΡΜ2,5) και των 10 μικρομέτρων (ΡΜ10). Για τον σκοπό αυτό, έκαναν συγκριτική αξιολόγηση (μετα-ανάλυση) σε 17 δημοσιευμένες μέχρι σήμερα μελέτες σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες, που συνολικά αφορούσαν τη σχέση ρύπανσης-καρκίνου σε περίπου 313.000 ανθρώπους.

Η ανάλυση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι για κάθε αύξηση της ρύπανσης κατά πέντε μικρογραμμάρια σωματιδίων ΡΜ2,5 ανά κυβικό μέτρο του αέρα, ο κίνδυνος για καρκίνο των πνευμόνων αυξάνει κατά 18% κατά μέσο όρο, ενώ για κάθε αντίστοιχη αύξηση κατά δέκα μικρογραμμάρια των σωματιδίων ΡΜ10 ανά κυβικό μέτρο αέρα, ο κίνδυνος αυξάνει κατά 22%. Αντίθετα, δεν διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στα επίπεδα των οξειδίων του αζώτου και στον καρκίνο των πνευμόνων.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι ακόμα και σε επίπεδα σωματιδίων στον αέρα, τα οποία είναι κάτω από τα όρια ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μακρόχρονη ρύπανση μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία. Τα όρια αυτά είναι 40 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα για τα σωματίδια ΡΜ2,5 και 25 μικρογραμμάρια για τα ΡΜ2,5 (πρόκειται για τον μέσο ετήσιο όρο, που είναι υψηλότερος από τα 10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο που έχει θέσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας).

«Δεν διαπιστώσαμε ότι υπάρχει κάποιο κατώφλι κάτω από το οποίο δεν υπάρχει καθόλου κίνδυνος. Τα ευρήματα δείχνουν ότι το ʽπερισσότερο είναι χειρότερο και το λιγότερο είναι καλύτερο'», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ερευνητές, μεταξύ των οποίων είναι η καθηγήτρια Αντωνία Τριχοπούλου, η καθηγήτρια Κλέα Κατσουγιάννη, η Κωνσταντίνα Δημακοπούλου, η Ευαγγελία Σαμόλη και η Χριστίνα Μπάμια, όλες από την Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών.

Η δεύτερη μελέτη, με επικεφαλής τον Νίκολας Μιλς του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, η οποία δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό "Lancet", σύμφωνα με το BBC, δείχνει ότι ακόμα και η βραχύχρονη έκθεση ενός ανθρώπου στη ρύπανση της ατμόσφαιρας αυξάνει τον κίνδυνο εισαγωγής στο νοσοκομείο για καρδιολογικό πρόβλημα ή για πρόωρο θάνατο λόγω καρδιοπάθειας.

Οι ερευνητές έκαναν συγκρκτική αξιολόγηση (μετα-ανάλυση) στοιχείων από 35 δημοσιευμένες μελέτες, οι οποίες αφορούν την επίπτωση στην καρδιά που προκαλεί η ρύπανση από αέριες χημικές ουσίες (μονοξείδιο άνθρακα, διοξείδιο θείου, διοξείδιο αζώτου, όζον κ.α.) και από μικροσωματίδια ΡΜ2,5 και ΡΜ10.

Η ανάλυση δείχνει ότι ο κίνδυνος εισαγωγής στο νοσοκομείο ή πρόωρου θανάτου λόγω καρδιολογικού προβλήματος αυξάνεται κατά μέσο όρο κατά 3,52% για κάθε αύξηση ενός μέρους ανά εκατομμύριο (ppm) του μονοξειδίου του άνθρακα, 2,36% για κάθε αύξηση ανά 10 μέρη ανά δισεκατομμύριο του διοξειδίου του θείου, 1,70% για κάθε αύξηση κατά 10 μέρη ανά δισεκατομμύριο του διοξειδίου του αζώτου και περίπου 2% για κάθε αύξηση κατά 10 μικρογραμμαρίων των σωματιδίων ανά κυβικό μέτρο του αέρα.

Οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για τους καρδιοπαθείς και για όσους ζουν κοντά σε δρόμους υψηλής κυκλοφορίας, ενώ επισημαίνουν ότι το 2013 έχει χαρακτηρισθεί «Έτος Αέρα» από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που θα έπρεπε να ευαισθητοποιήσει περαιτέρω τις αρμόδιες Αρχές. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η ρύπανση του αέρα στις πόλεις του πλανήτη σκοτώνει περίπου 1,3 εκατ. ανθρώπους κάθε χρόνο. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία