Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δηλώσεις τού Ομογενή γιατρού Δημήτρη Χρηστάκη

Ο παρατεταμένος θηλασμός βελτιώνει τη νοημοσύνη του παιδιού αργότερα 



Χάρβαρντ/Βοστώνη

Ο θηλασμός του μωρού, ο οποίος διαρκεί αρκετό καιρό, φαίνεται να βελτιώνει τη νοημοσύνη του παιδιού αργότερα στη ζωή του. Συγκεκριμένα, αυξάνει τις γλωσσικές επιδόσεις του στην ηλικία των τριών ετών, καθώς επίσης τη λεκτική και τη μη λεκτική νοημοσύνη του στην ηλικία των επτά ετών, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που έρχεται να επιβεβαιώσει τα οφέλη του θηλασμού, μεταξύ άλλων, και στο επίπεδο του εγκεφάλου και του νου.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Μάντι Μπέλφορτ της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Νοσοκομείου Παίδων της Βοστόνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο παιδιατρικό περιοδικό "JAMA Pediatrics" του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, δήλωσαν ότι τα στοιχεία, που αφορούσαν περίπου 1.300 παιδιά, δείχνουν πως ο παρατεταμένος θηλασμός του βρέφους σχετίζεται με αυξημένο δείκτη νοημοσύνης στην προσχολική και σχολική ηλικία.

Για κάθε πρόσθετο μήνα θηλασμού, υπήρχε μια περαιτέρω βελτίωση στην επίδοση τόσο των τρίχρονων, όσο και των επτάχρονων παιδιών στα γλωσσικά τεστ, καθώς επίσης στα τεστ λεκτικής και μη λεκτικής νοημοσύνης. Από την άλλη, πάντως, δεν φάνηκε να υπάρχει κάποια ανάλογη βελτίωση στα τεστ κινητικών ικανοτήτων, μνήμης και δεξιότητας στο σχέδιο.

Όπως είπαν οι ερευνητές, η νέα μελέτη ενισχύει την πεποίθηση των επιστημόνων πως το μωρό πρέπει να διατρέφεται αποκλειστικά μέσω του θηλασμού τους πρώτους έξι μήνες της ζωής του, ενώ ο θηλασμός μπορεί να συνεχιστεί τουλάχιστον για άλλους έξι μήνες, σε συνδυασμό με το συνθετικό βρεφικό γάλα.

Στο ίδιο ιατρικό περιοδικό, ο ελληνικής καταγωγής γιατρός Δημήτρης Χρηστάκης του Ινστιτούτου Ερευνών του Νοσοκομείου Παίδων του Σιάτλ επισημαίνει πως, σύμφωνα με τη νέα έρευνα, ο θηλασμός του μωρού επί ένα έτος αναμένεται να αυξήσει τον δείκτη νοημοσύνης του παιδιού κατά περίπου τέσσερις μονάδες.

Σήμερα, το πρόβλημα, ιδίως στις ανεπτυγμένες χώρες, είναι ότι οι περισσότερες μητέρες ξεκινούν μεν τον θηλασμό, όμως τον διακόπτουν σχετικά γρήγορα. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ περίπου το 70% των γυναικών θηλάζουν το βρέφος τους, όμως μετά από έξι μήνες μόνο οι μισές (35%) συνεχίζουν.

Όπως αναφέρει ο Δ. Χρηστάκης, οι χώροι εργασίας πρέπει να διευκολύνουν τις θηλάζουσες μητέρες, ενώ ο δημόσιος θηλασμός πρέπει να αποστιγματιστεί, με τις κατάλληλες καμπάνιες ενημέρωσης του κοινού. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία