Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πρεμετή: Αλβανική βία και αυθαιρεσία



Αθήνα

         16 Αυγούστου, την επομένη της Παναγίας, δημοτικοί υπάλληλοι και άνδρες της ιδιωτικής αστυνομίας Aulona Pol φθάνουν στον ιερό ναό των Εσοδίων της Θεοτόκου στην Πρεμετή της Βορείου Ηπείρου. Περικυκλώνουν τον ναό και αρχίζουν να φορτώνουν σε ένα φορτηγό όλα τα κινητά: Άγιες Εικόνες, σκεύη, εξαπτέρυγα και κάθε τι άλλο που βρισκόταν εντός της εκκλησίας, στην συνέχεια γκρεμίζουν και το καμπαναριό. Κληρικοί και λαός μαζεύονται και προσπαθούν να τους εμποδίσουν, χτυπιούνται και απομακρύνονται βίαια από τους άνδρες της ιδιωτικής αστυνομίας, κάποιοι τραυματίζονται, τα βίντεο με τις σκηνές της σκληρής βίας απέναντι σε ηλικιωμένους ιερείς κάνουν το γύρο του κόσμου. Εκατοντάδες πιστοί συγκεντρώνονται και την επομένη κατορθώνουν να επανακτήσουν τον ναό. Όμως και πάλι η ιδιωτική αστυνομία ανακτά τον ναό και απωθεί τους ιερείς και τους πιστούς. Ο δήμαρχος της πόλης βγαίνει στα αλβανικά κανάλια και με αλαζονικό ύφος λέει τις δικές του ανιστόρητες ερμηνείες. Όμως ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος κατακεραυνώνει. Ο ναός αυτός της Πρεμετής κτίστηκε γύρω στο 1700, ήταν ελληνορθόδοξος ναός μέχρι που ο άθεος δικτάτορας Ενβέρ Χότζα έκλεισε όλες τις εκκλησίες, φυσικά και αυτή, την οποία μετέτρεψε σε πολιτιστικό κέντρο. Στην συνέχεια έγιναν κάποιες οικοδομικές παρεμβάσεις ώστε να μην μοιάζει με εκκλησία. Με την πτώση του κομμουνισμού ο ναός επανήλθε στην κυριότητα της εκκλησίας. Το αλβανικό κράτος μάλιστα απαίτησε να του καταβληθεί κάποιο σημαντικό ποσό για τα έξοδα των «οικοδομικών παρεμβάσεων» τα οποία και κατεβλήθησαν. Όμως οι μουσουλμάνοι της περιοχής ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι την λειτουργία της εκκλησίας στην κεντρική πλατεία της πόλης. Στην Πρεμετή ο Ενβέρ Χότζα πραγματοποίησε το 1944 συνέδριο με το οποίο εδραίωσε την κομμουνιστική εξουσία του. Έτσι στην πόλη αυτή αναπτύχθηκε ένα ιδιότυπο κράμα κομμουνισμού και εθνικισμού με φανατικά στοιχεία κατά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Ο νυν δήμαρχος που πρωτοστάτησε στο θέμα της εκκλησίας είναι κομμουνιστής - εθνικιστής συγκαλυμμένος κάτω από τον μανδύα του σοσιαλιστή και φίλος του νέου Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα. Η υπόθεση του ιερού ναού της Πρεμετής πιθανότατα είναι τμήμα της γενικότερης προσπάθειας της Αλβανίας, συρρίκνωσης της Ορθοδοξίας και ανάδειξης του Μουσουλμανισμού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο βλέπουμε ακόμα την κραυγαλέα προσπάθεια της Αλβανίας να εμφανιστεί στην πρόσφατη απογραφή ο αριθμός των ορθοδόξων εξαιρετικά μειωμένος σε σχέση με το πραγματικό του μέγεθος. Επίσης η δημιουργία και η λειτουργία στην Κορυτσά μεγάλου Μεντρεσέ, Ισλαμικού ιεροδιδασκαλείου, η ανέγερση τζαμιών με κεφάλαια διεθνών ισλαμικών οργανώσεων ακόμα και σε περιοχές που παραδοσιακά έχουν ελληνορθόδοξο πληθυσμό.

       Παρά το ότι οι αλβανικές ενέργειες στην Πρεμετή καταδικάστηκαν από την Ελλάδα, από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από πλήθος εκκλησιαστικών οργανώσεων ο ναός εξακολουθεί και παραμένει κλειστός και φυλασσόμενος από αλβανικές δυνάμεις.   

        Τα παιδιά από την Χιμάρα στις κατασκηνώσεις του Δήμου Αθηναίων

 

        Όπως και σε προηγούμενα χρόνια παιδιά από την Χιμάρα, μαθητές του ελληνικού σχολείου, φιλοξενήθηκαν και φέτος στην κατασκήνωση του Δήμου Αθηναίων στον Άγιο Ανδρέα Αττικής. Τα παιδιά συνόδευε η δασκάλα - νηπιαγωγός Στέλλα Πάνου.

Οι μαθητές της Χιμάρας έλαβαν μέρος σε μία ολοήμερη εκδρομή, μαζί με τους μαθητές του ελληνικού σχολείου Μαριούπολης Ουκρανίας, κατά την οποία επισκέφθηκαν και ξεναγήθηκαν στους Δελφούς, στην Χαιρώνεια, στο Χάνι της Γραβιάς και στις Θερμοπύλες. Επίσης σε μία άλλη έξοδο επισκέφθηκαν και ξεναγήθηκαν στην Ακρόπολη, στο νέο μουσείο Ακροπόλεως καθώς και στην Βουλή των Ελλήνων όπου τους δέχθηκε ο πρόεδρος της Βουλής ο οποίος τους προσέφερε και αναμνηστικά δώρα. Στον χώρο της κατασκήνωσης τελέστηκαν και αθλητικοί αγώνες. Εδώ τα Χιμαριωτόπουλα λάβανε την πρώτη θέση στο ποδόσφαιρο και πήρανε το κύπελο. Ακόμα παρουσίασαν στο θέατρο της κατασκήνωσης μαθητική παράσταση με τραγούδια και ποιήματα πατριωτικού περιεχομένου. Ήταν εύκολο κανείς να διαπιστώσει πως τα παιδιά της Χιμάρας στην κατασκήνωση ήσαν μία ιδιαίτερη παρουσία που ξεχείλιζε από αγωνιστικότητα και φιλοπατρία

 

       Mνημόσυνο Αριστοτέλη Γκούμα, αλβανικές πιέσεις και κρατήσεις

 

        Στις 11 Αυγούστου τελέστηκε το μνημόσυνο, στη Χιμάρα, του Αριστοτέλη Γκούμα, του Χιμαριώτη που είχε δολοφονηθεί από Αλβανούς πριν τρία χρόνια επειδή… μιλούσε ελληνικά.

Δυστυχώς και φέτος οι αλβανικές υπηρεσίες προσπάθησαν και κατόρθωσαν να υποβαθμίσουν και κυριολεκτικά να θάψουν το γεγονός. Το μνημόσυνο έγινε στο παρεκκλήσι του Αγίου Σπυρίδωνα, στο τέλος ενός μονοπατιού 800 μέτρων, στη μέση του πουθενά, όπου ο καθένας το σκεφτόταν αν θα πάει. Δεχόμενος εντολές από τον μητροπολίτη Αργυροκάστρου, ο οποίος δέχεται… συστάσεις από τις αλβανικές αρχές, να μην ενδώσει στις απαιτήσεις… των ακραίων εθνικιστικών κύκλων (όπως λένε) ο ιερέας δεν δεχόταν να τελέσει μνημόσυνο και τελικά τέλεσε τρισάγιο. Ακόμα εντός της εκκλησίας δεν επετράπη να εκφωνηθούν λόγοι. Η αλβανική αστυνομία ακόμα, με αφορμή κάποια συνθήματα για απελευθέρωση της Χιμάρας άρχισε ανακρίσεις και σχημάτισε φάκελο που έστειλε στην εισαγγελία Αυλώνος για κατηγορίες που εμπίπτουν στο νόμο περί «έκκλησης σε εθνικό μίσος». Αργότερα στην συνοριακή διάβαση του Μαυροματίου οι Αλβανοί σταμάτησαν           

και προέβησαν σε πολύωρη κράτηση και ανάκριση σε κάποιους Βορειοηπειρώτες και Ελλαδίτες. Το κύριο ερώτημα της ανάκρισης ήταν το κατά πόσο ήσαν μέλη της Χρυσής Αυγής. Όπως βλέπετε είμαστε κάθε χρόνο και χειρότερα, με τους Αλβανούς να κάνουν ότι θέλουν χωρίς ουσιαστική αντίδραση.

 

       Εκδήλωση στην Κορυτσά για τους ευεργέτες του Ελληνικού Έθνους

 

        Στις 6 Σεπτεμβρίου διοργανώθηκε εκδήλωση σε γνωστό ξενοδοχείο της Κορυτσάς με τίτλο  «Οι εθνικοί ευεργέτες Γεώργιος και Σίμωνας Σίνας από την Μοσχόπολη και Ιωάννης Μπάγκας από την Κορυτσά». Η εκδήλωση οργανώθηκε από το ελληνικό προξενείο στην Κορυτσά, το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και άλλους φορείς. Ομιλητές ήσαν οι κ & κ Νίκος Υφαντής, φιλόλογος με θέμα «Η Κορυτσά άλλοτε και τώρα», Απόστολος Παπαϊωάννου, καθηγητής πανεπιστημίου Ιωαννίνων με θέμα «Η Μοσχόπολη κατά τον 17ο & 18ο αιώνα.

Ακόμα ο φιλόλογος Σπύρος Ευαγγέλου με θέμα «Οι ευεργέτες του Ελληνικού Έθνους Γεώργιος Σίνας, Σίμωνας Σίνας και Ιωάννης Μπάγκας». Παρέστησαν πλήθος επισήμων, δημοσιογράφων, κληρικών, εκπαιδευτικών και πολλών άλλων. Ακόμα πολλά αλβανικά τηλεοπτικά κανάλια κάλυψαν την εκδήλωση.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία