Η συζήτηση του Σωκράτη με το Θεαίτητο και το Θεόδωρο είναι επινόηση του Πλάτωνα. Ο Θεαίτητος είναι ένας άσχημος έφηβος, μοιάζει πολύ με το Σωκράτη, εξαιρετικά ευφυής και με ήθος, «είναι κιόλας ένας μικρός Σωκράτης» (Β. Τατάκης), μετέπειτα διαπρεπής μαθηματικός που άφησε σημαντικό επιστημονικό έργο, ο δε Θεόδωρος είναι μαθηματικός, γεωμέτρης. Η περικοπή που αναφέρω πιό κάτω, περιλαμβάνεται σε μία ενότητα όπου ομιλεί ο Πρωταγόρας με το  στόμα του Σωκράτη, στο αριστούργημα «Θεαίτητος», του μεγάλου φιλοσόφου Πλάτωνα, που θεωρείται, γενικά, στα λεξικά, διεθνώς, παγκόσμια, ως ο μεγαλύτερος φιλόσοφος όλων των αιώνων (βεβαίως υπάρχουν άλλοι που θεωρούν ως προς αυτό, τον Αριστοτέλη (Έλληνες και οι δύο, αγαπητοί μου ντόπιοι και ξενιτεμένοι συμπατριώτες), αλλά ορισμένοι και άλλους φιλοσόφους), και το οποίο (αριστούργημα) θεωρώ ως ένα από τα καλύτερα βιβλία του Πλάτωνα. «Εκείνο που θαυμάζει κανείς είναι η μοναδική τέχνη του Πλάτωνος να μιμήται τέλεια το ύφος των άλλων» (Β. Τατάκης):

   Οι πιο κάτω φράσεις είναι του Πρωταγόρα, δια στόματος του Σωκράτη. Η ενότητα αυτή αρχίζει με το εδάφιο 166e: [«Τί επιχείρημα λοιπόν, θα έλεγες ίσως, θα φέρει ο Πρωταγόρας επικουρικό στις δικές του απόψεις; Να προσπαθήσωμε να πούμε; ΘΕΑΙ. Να πούμε, ναι. ΣΩ. Σε όλα όσα εμείς λέμε για να τον βοηθήσωμε θα ριχτή, φαντάζομαι, με ορμή, δείχνοντας καταφρόνεση, σε μας και λέγοντας: «Νάτος ο Σωκράτης ο χρηστός άνθρωπος…](Όπως είδατε, εδώ ανοίγουν τα εισαγωγικά, γιατί μιλάει ο Πρωταγόρας).

     Κάποια στιγμή ο Πρωταγόρας λέει τα εξής, που έχουν στο πρωτότυπο κείμενο ως εξής: «…τοὺς δέ σοφούς τε καὶ ἀγαθοὺς ῥήτορας ταῖς πόλεσι τὰ χρηστά αντὶ τῶν πονηρῶν δίκαια δοκεῖν εἶναι ποιεῖν. ’Επεὶ οἷά γ’ ἂν ἑκάστῃ πόλει δίκαια και καλά δοκῇ, ταῦτα και εἶναι αὐτῇ, ἕως ἂν αὐτὰ νομίζῃ∙ ἀλλ’ ὁ σοφός ἀντὶ πονηρών ὂντων αὐτοῖς ἑκάστων χρηστὰ ἐποίησεν εἶναι καὶ δοκεῖν». Η θαυμάσια μετάφραση, αυτών, του Β. Τατάκη έχει ως εξής: «Οι σοφοί και καλοί ρήτορες πάλι κατορθώνουν να κάνουν να φαίνονται στις πόλεις, ότι δίκαια είναι τα χρηστά αντί των πονηρών. Γιατί βέβαια όποιας λογής σε κάθε πόλη φαίνονται τα δίκαια και τα όμορφα, αυτά και υπάρχουν γι’ αυτήν, όσον καιρό τα θεσπίζει. Αλλά ο σοφός στη θέση των πονηρών που είχαν, σχετικά με το καθένα απ’ αυτά, έκαμε τα χρηστά να υπάρχουν και να νομίζωνται.»

   Παραφράζω την τελευταία αυτή πρόταση, προσαρμόζοντάς την στα σημερινά δρώμενα, στον τόπο μας: «Αλλά, ο Παπανδρέου, Παπαδήμος, Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος, Σαμαράς, Στουρνάρας, σοφοί στην πολιτική και στα οικονομικά, στη θέση της κλεπτοκρατικής πολιτικής ροής του χρήματος του λαού, προς εαυτούς και ημετέρους πελάτες τους, ντόπιους και ξένους, έκαναν τα σωτήρια, τα σωστικά για τον τόπο και την πατρίδα «μνημόνια», «δάνεια και χρέη, πολλά χρέη..» να υπάρχουν θεσπισμένα, νομοθετημένα, (με τη συναίνεση και του προέδρου της «δημοκρατίας» κ. Παπούλια),  και νομιζόμενα ως χρηστά (=χρήσιμα).»

(*) Ο κ. Χαράλαμπος Τ. Γκόλιας, είναι:

- Φυσικός του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 1959.

- Πολιτικός Μηχανικός του Ε.Μ.Πολυτεχνείου 1967.

- Διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών 2006.